نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
دولت بایدن از تمدید تحریمها میگوید مدعیان اصلاحات از احیای برجام!
سرویس سیاسی-
روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی با عنوان «طرح آمريكا براي احياي برجام» نوشت:«صدور بيانيه مشترك آمريكا، فرانسه، آلمان و انگليس بعد از نشست مجازي وزراي خارجه آنها در روز پنجشنبه را ميتوان مهمترين اتفاقي دانست كه بعد از خروج آمريكا از اين توافق در ارديبهشت 1398 افتاده است. اين بيانيه گوياي دو تحول مهم است: نخست اينكه آمريكا مجددا برجام را به عنوان «يك دستاورد كليدي ديپلماسي چندجانبه» به رسميت ميشناسد، دوم اينكه طرحي را كه امريكا مدعي بود بايد بعد از مشورت با كنگره و متحدان تنظيم كند، از خلال اين بيانيه مشترك اعلام كرده و سوم اينكه اين بيانيه گوياي اتفاق نظر امريكا و سه كشور اروپايي در مورد مسير پيش رو و طرح پيشنهادي آنها به ايران است. اين طرح اگر چه غيرمنصفانه و به نوعي درصدد نقض برجام به شكلي متفاوت است، اما ايجاب ميكند كه تهران نيز مواجههاي پيچيدهتر و سنجيدهتر از هميشه با آن داشته باشد.»
این روزنامه نوشت: «شرايط در منطقه و موقعيت برخي بازيگران منطقهاي، شرايط سياست در امريكا و در ايران و شرايط برنامه هستهاي ايران در مقايسه با 5 سال پيش دستخوش تحولاتي شده است. اگر فرض كنيم كه اين تحولات در كم و كيف پيشنهادهاي آمريكا و اروپا تاثير داشته، مناسب است كه ايران نيز با توجه به اين تحولات ابتكاري متناسب با منافع خود نشان دهد.»
گفتنی است شرط بایدن برای بازگشت به توافق هستهای دقیقا همان خواسته ترامپ از برجام است. بایدن مدعی است که برجام توافقی ناقص است چون محدودیتهای هستهای دائمی نیست و این توافق، توان موشکی و قدرت منطقهای ایران را شامل نمیشود. علاوهبر این دولت بایدن بر عدم لغو تحریمها و به عبارتی تمدید تحریمها تاکید کردهاند.
این نکتهای است که مدعیان اصلاحات به خوبی به آن واقفند اما همچنان سریال برخی از اصلاحطلبان برای عادی جلوه دادن مذاکره موشکی با قدرتهای خارجی ادامه دارد؛ از قرار معلوم در این سریال روزنامههای اصلاحطلب نقش اول را بازی میکنند و برخی چهرههای اصلاحطلب پشت پرده این جریان قرار گرفتهاند؛ اما سؤال اینجاست چرا رسانهای باید پذیرش محدودیتهای نظامی مورد نظر دشمن را در داخل، توجیه و ترویج و تشویق به انجام آن کند؟
اقدامی تاملبرانگیر و عجیب که مطمئناً نه تنها هیچ منفعتی برای منافع ملی کشورمان ندارد بلکه در این برهه مطرح کردن آن از سوی یک طیف سیاسی در کشور پیامدهای منفی از داخل به خارج میفرستد. بهانهای که برخی اصلاحطلبان یکبار در سال 88 انجام دادند و تشدید تحریمها و اعمال تحریمهای جدید را به همراه داشت و حالا به نظر میرسد، بازهم به دنبال همین سیاست خبیثانه و خصمانه خود رفتهاند.
چنین تیترها و اظهاراتی در حالی از سوی برخی اصلاحطلبان مطرح میشود که حضرت آیتاللهخامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها براین نکته که توان نظامی و دفاعی کشورمان قابل مذاکره نیست.
«بودن در تار عنکبوت و به بنبست رسیده»
وصف شماست که واقعیات را نمیبینید
دیاکو حسینی از مدیران زیر مجموعه آشنا در مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری دیروز در ارگان دولت نوشت: «...در سوی دیگر دیدگاه ظریفتری وجود دارد که ضمن به رسمیت شناختن منافع آشتیناپذیر ایران و آمریکا، از آن دسته منافعی نیز حمایت میکند که تنها در سایه تنوع دیگری از استراتژیهای مواجهه با اقتضائات جدیدتر در نظام جهانی شناخته میشوند. ما تاکنون چنان در تار عنکبوت تنشهای متقابل قرار گرفتهایم که به سختی توجه کسی میتواند جلب تصویر بزرگتری شود که تغییرات شکل گرفته در چهار دهه گذشته بر سیستم بینالمللی تحمیل کرده است.»
در بخش دیگری از این مطلب ادعا شده است: «نه تنها ایران قادر نیست ایالات متحده را به زانو در بیاورد بلکه تا امروز باید به ایالات متحده هم ثابت شده باشد که نمیتواند با حداکثر فشار ممکن، ایران را از میدان به درکند و یا حتی ما را از تعقیب منافع حیاتی و بنیادین خود مایوس کند؛ بازدارندگی ایران و آمریکا نسبت به هم در عالیترین سطح خود قرار دارد و یا به زبان ساده ما در دشمنی به بن بست رسیدهایم. این خبر برای کسانی در ایران و آمریکا که آرزوی محو دشمنی را داشتهاند ناامیدکننده است اما در عینحال با اعتماد به نفسی که به طرفین میبخشد، زمینهساز خلاقیتی است که بارقه جست وجوی مسیرهای تازهای از رقابت و همکاری را در مکانها و عرصههایی که چنین امکانی را در خود دارند، روشن میکند؛ دست کم برای آنهایی که حاضرند مرزهای سنتهای رفتاری را پشت سر بگذارند و جسارت چنگانداختن بر ناشناختهها را دارند.»
به نویسنده باید گفت؛ توافق سعدآباد، برجام و... همه کلاههای گشادی بوده که غرب بر سر غربگرایان مدعیان اصلاحطلبی گذاشته اما در عین حال، تحلیل فوق، فاقد هرگونه پایه و واقعیتهای بیرونی است و صرفا یک خیالپردازی مبتنی بر آمريكازدگی است. موفقیت ایران در مقابل آمريكا امروز حیرت جهانیان را به دنبال داشته است و مسیر طی شده تاکنون نشان میدهد که افق پیش روی نیز به نفع ما رقم خورده است. دشمن ترفندهایش را بهکار گرفته و به نتیجه لازم نرسیده است، حتی توطئههایش به سمت خودش کمانه کرده است. جرج فریدمن، یکی از پژوهشگران معروف آمریکایي میگوید؛ «مشکل ما با ایران اصلا مسئله هستهای نیست، مشکل ما این است که ایران توانسته است نه فقط بدون ارتباط با آمریکا، بلکه در وضعیت تخاصم با آمریکا به بزرگترین قدرت تکنولوژیک و نظامی منطقه تبدیل شود.» بودن در تارعنکبوت و به بن بست رسیده، وصف شما و طیف متبوع شماست که این واقعیات را نمیبینید.
نایاب شدن روغن، داد اصلاحطلبان را هم درآورد
روزنامه ابتکار در گزارش تیتر 1 خود با عنوان «در صف روغن و کرونا» نوشت: این بار نه نزولی شدن شاخص بورس موردبحث بوده و نه افزایشی شدن نرخ دلار، بلکه کمبود یک کالای اساسی (روغن) جنجال به پا کرده است.
در ادامه مطلب آمده است: بازدیدهای میدانی از فروشگاهها و مغازههای سطح شهر نشان میدهد که قفسهها خالی از روغن جامد و مایع بوده و حتی در صورت موجودی با قیمتی بالاتر و یا با شروطی عجیبوغریب به مشتری عرضه میشود.
ابتکار نوشت: بر اساس گزارش ایسنا از برخی محلههای شهر تهران در بعضی از فروشگاههای زنجیرهای خرید روغن جامد با ارائه کارت ملی میسر است؛ یعنی به هر کارت ملی تنها یک روغن جامد فروخته میشود نه بیشتر!
در ادامه این مطلب آمده است: برخی از مسئولان در حالی معتقدند که کمبود روغن در بازار وجود ندارد که مشاهدات میدانی خلاف آن را ثابت میکند... در چنین شرایطی دولت باید با سیاستگذاری درست، کالاهای اساسی موردنیاز مردم را تأمین و در دسترس مردم قرار دهد و مانع از ایجاد صفهای طولانی برای خرید کالاهای اساسی شود.
مدعیان اصلاحات در حالی لب به انتقاد گشودهاند که مردم زیر بار تورم بالای 60 درصد، افزایش هفتصد و هشتصددرصدی قیمت مسکن و خودرو، افزایش قیمت کالاهایی مانند گوشت، مرغ و تخممرغ و... کمر خم کرده و 7 سال واندی ماه از عمر دولتهای موردحمایتشان گذشته و تنها سه ماه تا انتخاب ریاست جمهوری مانده است!