رضاعلی بهمنی یکی از فرزندان رشید و غیور کردستان بود که با پیروزی انقلاب اسلامی جوانه‌های عشق و تعالی در دلش رویید. او نمونه عینی فداکاری و اخلاص بود؛ گرچه سن و سالی نداشت اما دریایی از معرفت بود. اخلاق و مرام خوبش باعث شد تا سرمشق و الگوی تمام اعضای خانواده و همکلاسی‌هایش باشد. شهید بهمنی لحظه‌ای از مبارزه علیه ‌اشداء دست برنداشت و مدرسه و محله را به کانون جهاد علیه ضدانقلاب تبدیل کرده بود و در مقابل، خدمت به مردم را سرلوحه عملش قرار داده بود. شهید بهمنی مرید امام خمینی(ره) بود و اعتقاد داشت که امنیت و آسایش مردم باید به دست خود آنها تأمین شود. از آنجایی که گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب فعال در غرب کشور، شهید بهمنی را مانع اهداف پلید خود می‌دانستند، وی را ترور کردند و 21 بهمن سال 1361 قلب بزرگ این بزرگمرد کوچک برای همیشه از تپش ایستاد و به شهادت رسید. در بخشی از وصیت‌نامه شهید رضاعلی بهمنی می‌خوانیم: «اگر من شهید شوم فقط به خاطر استقامت دین خدا و دفاع از انقلاب است. من به لطف خدا پشت نیمکت مدرسه درجریان ددمنشی دشمن غدار قرار گرفتم و سپس راه خود را برگزیدم و خود را آماده شهادت کردم.» روحش شاد و راهش مستدام باد!