اخبار ویژه
گزارش نشریه آلمانی از نگرانی اروپا درباره انتخابات و دولت بعدی ایران
یک نشریه آلمانی ادعا کرد اروپا می‌خواهد با دولت فعلی ایران، در برجام به نتیجه برسد.
به گزارش خبرگزاری دولتی خبرآنلاین، زوددویچه سایتونگ نوشت: «اروپایی‌ها می‌دانند ممکن است آخرین فرصت آنها برای رسیدن به یک نقطه اتکا و دمیدن روح حیات به برجام باشد چرا که دولت آینده ایران بدون شک با رویکردی بازتر از دولت کنونی به موضوع نگاه نخواهد کرد. اخیرا ظریف خواستار میانجیگری جوزف بورل شده بود.
اروپایی‌ها هرچند می‌خواهند توافق را حفظ کنند اما اجازه نمی‌دهند در برابر آمریکاییها بازی بخورند؛ در واشنگتن رایزنی در مورد برجام با احتیاط در حال انجام است.
در گفت‌وگوی وزیران امور خارجه آمریکا و 3 دولت اروپایی، طرفین اعلام کردند مایلند همکاری فوق‌العاده نزدیک دوسوی آتلانتیک را احیا و در آینده با هم با چالش‌های جهانی مقابله کنند.
اکنون دیپلماسی پیچیده با ایران، پیچیده‌تر شده است. با این وجود یک چیز روشن است، آمریکاییها و اروپایی‌ها بازگشت به توافق را گام نخست می‌دانند و حداقل اروپایی‌ها می‌خواهند قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران با دولت کنونی به یک توافق اولیه برسند و به نظر آنها بعدا درباره مسائل دیگر صحبت شود».
تحلیل عوام‌فریبانه نشریه آلمانی در حالی است که اروپایی‌ها ظرف پنج سال پس از اجرای برجام، نقش دنباله‌رو آمریکا ر ایفا کردند و به تبعیت از آمریکا، یازده تعهد برجامی خود در زمینه برداشتن تحریم‌های بانکی و مالی و نفتی را زیر پا گذاشتند. آنها ابتدا از دولت روحانی مهلت دو ماهه گرفتند تا خروج ترامپ را جبران کنند، سپس با وقت‌کشی و تنازل پیاپی، وعده کانال‌های مالی موسوم به SPV و اینستکس را دادند و مدعی شدند حاضرند در ازای دریافت پول نفت فروخته شده ایران به دیگر کشورها، غذا و دارو به ایران بفروشند! اما همین ادعای مضحک را هم که استثنای تحریم‌های سازمان ملل است، عملی نکردند.
به بیان دیگر، سه دولت بی‌صداقت اروپایی (آویزان از آمریکا) اگر کمترین اراده و توانایی داشتند، در سه سال اخیر، به نمایش می‌گذاشتند تا امروز مجبور نباشند برای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران عزا بگیرند و اعتراف کنند که؛ دولت آینده ایران مماشات فعلی را با نقض تعهدات برجامی نخواهد داشت.
کاخ سفید: بحران فعلی اقتصادی بدتر از بحران 100 سال قبل آمریکاست
سخنگوی کاخ سفید می‌گوید رکود اقتصادی فعلی آمریکا بدتر از دوران رکود بزرگ در قرن گذشته است.
به گزارش سی‌ان‌ان، جن ساکی گفت ما امروز یک مهمان ویژه داریم. گزارش اشتغال‌آفرینی ماه ژانویه امروز صبح منتشر شد. این گزارش ناامیدکننده است. این موضوع بر روی نیاز به اقدام فوری برای تحویل کمک‌های مالی فوری به خانواده‌های آمریکایی تاکید دارد.
وی افزود: نتیجه این است که اقتصاد ما در حال خروج از این وضعیت دشوار به روشی کند است و وضعیت و عمق رکود آن بدتر از وضعیت دوران «رکود بزرگ» است.
سخنگوی کاخ سفید تصریح کرد: امروز در کنار ما جرد برنستین یکی از اعضای شورای مشاوران اقتصادی کاخ سفید حضور دارد. او به خوبی امروز همراه با مقامات وزارت کار گزارش اشتغال‌آفرینی ماه ژانویه و همچنین چگونگی کمک به طرح اضطراری نجات اقتصادی رئیس‌جمهور را بررسی کرده است.
«رکود بزرگ» در اقتصاد آمریکا که طویل‌ترین و بدترین رکود اقتصادی در تاریخ شکل‌گیری دنیای صنعتی مدرن بوده است از اواخر سال 1929 میلادی آغاز شد و تا اوایل دهه 1940 در آمریکا ادامه یافت.
یادآور می‌شود آمریکا اکنون با 26 تریلیون دلار بدهی، بدهکارترین کشور دنیاست. همچنین حدود یک چهارم کل قربانیان کرونا در جهان، آمریکایی هستند. جمعیت بیکاران در ماه‌های اخیر به بالای 22 میلیون رسیده و بالغ بر 52 میلیون نفر ناتوان از تامین غذای روزانه هستند.
بازیچه بازی‌های آمریکا نمی‌تواند میانجی برجام شود
اتحادیه اروپا و مسئولیت سیاست خارجی آن حتی اگر بخواهند هم نمی‌توانند میانجی خوبی برای احیای برجام باشند.
این تحلیل را وبسایت الف منتشر کرده و با اشاره به برخی زمزمه‌ها درباره میانجی «جوزپ بورل» میان آمریکا و ایران نوشت: نوع رویکردهای اروپا در تعامل با ایران در دوره‌های زمانی مختلف، پیام‌های روشنی را برای جمهوری اسلامی ایران به دنبال دارد. در بحبوحه انعقاد توافق برجام در سال 2015، کشورهای اروپایی، با سخت‌گیری‌های مختلف در روند انجام مذاکرات، به طور مکرر موجب تعویق مذاکرات شدند و پس از حضور ترامپ در قدرت و خروج وی از برجام نیز، اروپایی‌ها در بازی پلیس بد و پلیس خوب با آمریکا همکاری می‌کردند.
رویکردی که با روی کارآمدن بایدن و افزایش گمانه‌زنی‌ها مبنی بر تعامل احتمالی وی با ایران، معکوس شده و بار دیگر مقامات تروئیکای اروپایی، سخت‌گیری‌ها و مواضع تهاجمی خود علیه ایران را شدت بخشیده‌اند.
در این میان، کنشگری فردی نظیر جوزپ بورل در مسئله برجام و تسهیل تعامل میان ایران و غرب در قالب توافق مذکور، نمی‌تواند چیزی برای تلاش جهت محقق کردن اهداف غرب در قبال ایران باشد و اساساً انتظار می‌رود که بورل به کانال طرح درخواست‌های زیاده‌خواهانه غرب و مخصوصاً آمریکا از ایران تبدیل شود. از این منظر، توجه به بافت تاریخی و گفتمانی کنشگری اتحادیه اروپا در تعامل با ایران، مبین این مسئله است که این مسئله حامل هیچ برونداد مثبتی برای ایران نخواهد بود و شخص جوزپ بورل، تحت تأثیر محدودیت‌های ساختاری، اساساً قادر به کنشگری مثبت در زمینه تسهیل تعاملات ایران و غرب در قالب توافق برجام نخواهد بود.
حتی اگر بورل دستور کار میانجی‌گرانه خود را در مورد توافق برجام به پیش برد، اندکی بعد از ایران درخواست خواهد کرد تا در مورد مسئله موشکی و قدرت منطقه‌ای خود نیز مذاکره کند و مخصوصاً برای برخوردار شدن از امتیازات اقتصادی برجام، توانمندی‌های هسته‌ای خود را به نحو قابل توجهی (تا حدی که مطلوب آمریکا و اروپا و شرکای بین‌المللی آنها باشد)، کاهش دهد. غربی‌ها مذاکره در موضوعات مختلف را به مثابه ابزاری برای تضعیف ایران می‌بینند. این رویکرد آنها،کاملاً در تضاد با رویکرد حل‌المسائلی است که باید بر هرگونه مذاکره و تعامل بین‌المللی حاکم باشد.
شرق: دولت از دستکاری غیرکارشناسی بورس پرهیز کند
«دخالت نادرست و لحظه‌ای و کارشناسی نشده دولت، موجب شوک‌ها و خسارت‌های سنگینی در بورس شده است.»
این ارزیابی را روزنامه شرق مورد تأکید قرار داده و نوشت: بورس تهران در چند سال اخیر بارها شاهد دخالت‌های نافرجام مقام ناظر در معاملات سهام بوده است. بدیهی است زمانی که بازار سرمایه در گذر نوسانات خود دچار افت می‌شود، مدیریت بورس دخالت می‌کند، ولی دخالت‌های بدفرجام و کارهای بی‌ثمری که جهت جلوگیری از افت بازار سرمایه تاکنون توسط سازمان بورس انجام شده، نه تنها به نفع سهامداران نبوده بلکه باعث زیان بیشتر آنان نیز شده است.
شاخص کل در انتهای سال ۹۲ در کانال ۷۹ هزار واحدی بود و با اقداماتی تا کانال ۶۰ هزار واحدی هم عقب‌نشینی کرد و مرتبه بعدی که به کانال ۷۹ هزار واحد دست یافت، در آخرین روزهای سال ۹۴ بود. این در حالی بود که بسیاری از تحلیلگران بازار سرمایه تغییرات قیمت خوراک پتروشیمی‌ها و اعمال نظر بر نحوه فعالیت پالایشگاه‌ها از سوی وزارت نفت را دلیل اصلی سقوط بازار در سال ۹۲ می‌دانستند. تجربه دیگر مربوط به دی ماه سال ۹۸ است. مسئولان سازمان بورس به منظور جلوگیری از ضرر و زیان سهامداران، اقدام به محدودکردن دامنه نوسان در تمامی بازارهای بورس و فرابورس به دو درصد و هدف از این کار را کنترل رفتار هیجانی سرمایه‌گذاران عنوان کردند؛ تصمیمی که همه سهامداران و فعالان بازار بورس را شوکه کرد و منجر به صف‌های سنگین‌تر فروش شد. تجربه دیگر هم مربوط به مرداد سال جاری است که شاخص‌های بورس فروریخت و باعث شد تا شاخص از ارتفاع نزدیک به 2/1 میلیون واحد به 1/2 میلیون واحد کاهش یابد.
تصمیمات لحظه‌ای و کارشناسی نشده سازمان بورس در کنار دخالت‌ها و دستکاری‌های دولت، دوباره شاخص را با نوسان شدیدی مواجه کرد و تعداد روزهای قرمز در بازار را افزایش داد. حذف نوسان‌گیری روزانه، تقسیم تایم بازار به دو قسمت و تغییر دامنه نوسان بعضی از سهم‌ها را می توان از جمله تصمیم‌های لحظه‌ای و کارشناسی نشده سازمان بورس در این مدت برشمرد. در مقابل می‌توان به تجربه موفقی از دخالت نکردن ناظر بازار هم اشاره کرد.
روشن است که دلیل شرایط نامناسب بورس، دخالت‌های نادرست و سلیقه‌ای است. اقدامات شتاب‌زده و خارج از چارچوب بیش از آنکه کمک حال باشد، مخرب است. ذات بورس بر رقابت و معاملات شفاف است که چنانچه این ویژگی‌ها را از بورس بگیرند، دیگر مردم به این بازار اعتماد نمی‌کنند.
شایسته است مسئولان بازار سرمایه کمی تدبیر کنند، از آزمون و خطاهای مکرر و اتخاذ تصمیم‌های هیجانی و لحظه‌ای و نسخه‌های آزمایشی برای بورس بپرهیزند و از تجربیات گذشته درس بگیرند تا بلکه از این راه زمینه رشد عقلانی بورس تا رسیدن به جایگاه اصلی فراهم شود.
این حرف را به خانواده و قوم و خویش سیاسی‌ات بگو!
رئیس شورای شهر تهران می‌گوید نباید سیاست خارجی را ابزار کسب منافع سیاسی داخلی کرد و حل مشکلات مردم را گروگان گرفت تا در دوران مسئولیت جناح ما، گشایشها صورت گیرد.
محسن هاشمی در جلسه شورای شهر گفت: برخی مسئولان مربوطه به جای همکاری و همراهی در حل مشکلات، به درگیری سیاسی و تخریبی علیه یکدیگر می‌پردازند و این درگیری‌ها، علامت منفی به اقتصاد کشور می‌دهد. اگرچه نباید برای حل مشکلات داخلی چشم به خارج از کشور داشت، اما دیپلماسی و سیاست خارجی را نیز نباید ابزاری برای کسب منافع سیاسی داخلی کرد و حل مشکلات مردم را گروگان گرفت تا در دوران مسئولیت جناح ما، گشایشها صورت گیرد.
هاشمی با اشاره به اینکه مشکلات اقتصادی و روحی ناشی از کرونا که موجب فشار روانی مضاعفی بر مردم شده، گفت: این مسائل تحمل رفتارهای نامتناسب برخی مسئولان را سخت‌تر کرده است. استفاده ابزاری از ارزش‌ها و مفاهیم حتی در اقشار سنتی و انقلابی جامعه نیز با بازخورد منفی مواجه می‌شود و زمان آن رسیده که به جای انتظار از مردم برای تحمل و همراهی، مسئولان و جریان‌های سیاسی صاحب قدرت در رفتار و عملکرد خود تجدیدنظر کنند.
به نظر می‌رسد آقای محسن هاشمی این توجیه‌‌ها را باید خطاب به برادر و خواهر و هم‌حزبی‌هایش در کارگزاران و همچنین هم‌جبهه‌‌ای‌هایش در دولت بکند. چرا این که مهدی هاشمی در جریان لابی‌گری‌هایش در آمریکا پس از فتنه88، خواستار تشدید تحریم‌ها برای زمین زدن دولت و ملت بود. و خواهر وی فائزه هاشمی همین اواخر علنا گفت کاش ترامپ ابقا می‌شد و تحریم‌ها را ادامه می‌داد تا بر مردم فشار بیاورد و تغییر اتفاق بیفتد.
همچنین این رئیس‌جمهور و برخی دولتمردان هستند که به خاطر ناراحتی از شهردار هم طیف خویش (بر سر مخالفت با ساخت و ساز غیرمجاز دولتی در منطقه جماران)، حناچی را دیپورت کرده و به جلسات دولت راه ندادند. و بالاخره این که طیف متبوع محسن هاشمی قریب به 8 سال با وعده درمانی، از مردم رای گرفته اما نه تنها مشکلی را برطرف نکرده بلکه حجم گرفتاری‌های مردم را چند برابر کرده‌اند؛ چنان که خود وی اعتراف دارد در دوره مدیریت این طیف بر دولت و شورای شهر و شهرداری، نه یک خط مترو ونه یک اتوبوس، به ناوگان حمل و نقل عمومی تهران اضافه نشده است.
تقلای بی‌حاصل اصلاح‌طلبان برای شانه خالی کردن از مسئولیت دولت
تقلای مدعیان اصلاح‌طلبی برای شانه خالی کردن از مسئولیت عملکرد دولت روحانی که در دو انتخابات پیاپی از او حمایت کردند، شدت گرفته است.
زهرا شجاعی در این زمینه، با ادعای اینکه روحانی در سال 92 «خیرالموجودین» بود گفت: اشتباه اصلاح‌طلبان این بود که با روحانی ائتلاف نکردند و فقط حمایت کردند.
به گزارش مشرق، زهرا شجاعی دبیرکل «مجمع زنان اصلاح‌طلب»، به بررسی آخرین تحولات و وضعیت اصلاح‌طلبان در انتخابات پرداخت و در پاسخ به این پرسش که آیا اصلاح‌طلبان وارد مصادیق شده‌اند یا خیر، گفت: شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در مورد شرایط انتخابات بحث و گفت‌وگو شده اما هنوز به مصادیق نپرداخته‌ایم.
وی در پاسخ به سؤالی پیرامون آنکه چرا اصلاح‌طلبان به‌جای آنکه مسئولیت اشتباهات مکرر دولت را بپذیرند، به دنبال جدایی خود از روحانی هستند گفت: دولت آقای روحانی دولت اصلاح‌طلب نیست و آقای واعظی هم بر این نکته تأکید کردند. بعد از رد صلاحیت آقای هاشمی، تنها کاندیدایی که اصلاح‌طلبان به‌دلیل شرایط خاصی که دولت قبل ایجاد کرده بود بر سر آن به اجماع رسیدند آقای روحانی بود.
شجاعی با تأکید بر اینکه روحانی در سال 92 خیرالموجودین بود گفت: اشتباه اصلاح‌طلبان این بود که با روحانی ائتلاف نکردند و فقط حمایت کردند و البته این حمایت در آن مقطع بهترین کار بود، بنابراین جای عذرخواهی نیست؛ چراکه اگر این کار را نمی‌کردیم، گزینه‌های دیگری بر سرکار می‌آمد.
شجاعی در بخش دیگری در پاسخ به نقش خاتمی و عدم حضور محمدرضا عارف در نهاد اجماع‌سازی اصلاح‌طلبان گفت: ما یک سری ملاک‌ها برای نهاد اجماع‌ساز تعیین کرده بودیم و آن اینکه کسانی که در مظان «کاندیداتوری» برای انتخابات 1400 هستند نباید در این نهاد عضویت داشته باشند و آقای دکتر عارف و چند نفر دیگر برای این نهاد انتخاب نشدند، درحالی‌که شخصیت آقای عارف برای اصلاح‌طلبان قابل احترام است.
ادعای اینکه روحانی در انتخابات 92 خیرالموجودین بود، در حالی است که در همان انتخابات، محمدرضا عارف معاون اول رئیس‌جمهور در دولت اصلاحات (سر لیست ائتلاف امید در انتخابات مجلس 94 و رئیس‌شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان) نامزد بود. همچنین در سال 96 نیز اسحاق جهانگیری نامزد انتخابات بود و بنابراین تقلای اصلاح‌طلبان برای طفره از قبول مسئولیت دولت روحانی مسموع نیست. به عبارت دیگر آنها روحانی را بر عارف و جهانگیری ترجیح داده و از امتیازات کافی هم بهره‌مند شده‌اند فلذا اکنون باید پاسخگوی هزینه‌های تحمیل شده به مردم باشند.
کنایه‌های سربسته عارف به روحانی و اصلاح‌طلبان
رئیس شورای سیاستگذاری(منحله) اصلاح‌طلبان گفت: ما انشاءنویسان خوبی هستیم و وعده می‌دهیم که مستمع را به وجد بیاوریم.
محمدرضا عارف در دیدار جمعی از کارآفرینان گفت: در برنامه‌ها متاسفانه ناخواسته یک نوع فردگرایی احساس می‌شود. موضوعی که در مجلس دهم بارها با دوستان مطرح کردم این بود که عموما علاقه‌مند به نوشتن انشاء هستیم در صورتی که برای ما نوشتن قانون و طرح تسهیل‌گر باید ملاک باشد.
وی افزود: انشاءنویسان خوبی هستیم. علاقه‌مند هستیم صحبت‌های قشنگ انجام دهیم که مستمع را در کوتاه‌مدت به وجد بیاوریم و فضای مجازی هم به این نگاه کمک کرده است. در فضای مجازی معمولا به‌دنبال خروجی‌های یک‌شبه و لحظه‌ای هستند یک موضعی می‌گیرند یک‌شبه هم عده‌ای هورا می‌کشند، فردا هم فراموش می‌شود که چه آثار و چه نتیجه‌ای این موضع‌گیری و این صحبت در پی داشته است.
عارف که به نظر می‌رسد با کنایه نسبت به وعده‌های روحانی و همچنین حذف خویش از انتخابات ۹۲ سخن می‌گفت، افزود: با بیان اینکه معمولا در رویدادهای مهم سیاسی مانند انتخابات در کشور ما در نهایت چند نفر برای آن جریان تصمیم‌گیری می‌کنند، خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم تشکیلات شکل بگیرد، نهادینه شود و به ثبات برسد اعضای آن تشکل باید از حقوق فردی‌شان بگذرند و با اعتقاد به حرکت جمعی و تصمیمات اجماعی فعالیت خود را شکل دهند.البته در تشکل‌های غیرسیاسی این روند بیشتر دیده می‌شود ولی واقعیت این است که نوعی دل‌زدگی و عدم استقبال را در جامعه نسبت به تشکل‌های سیاسی می‌بینیم آن هم به‌دلیل مسئولیت‌پذیر نبودن تشکل‌های سیاسی در قبال وعده‌های داده شده به مردم است.
رئیس بنیاد امید ایرانیان تصریح کرد: در مبارزات انتخاباتی ببینید چه حرفهای آنچنانی زده می‌شود که یعنی همه مشکلات عالم را آن فرد می‌خواهد ظرف یکی- دو سال حل کند. اصلا فکر نمی‌کند که در این خصوص اختیار دارد یا نه؟ و یا امکانات کشور می‌تواند جوابگو باشد یا نه؟
رئیس بنیاد امید ایرانیان با بیان اینکه هیچ راهی جز رویکرد برنامه‌ای نداریم،گفت: درکشور ما به‌گونه‌ای وانمود شده است که پول نفت درآمد است و انفال و ثروت ملی نیست. دولت با چه مجوز اخلاقی پول نفت را هزینه می‌کند؟ چه کسی این اجازه را داده است ثروتی که متعلق به نسل‌های آینده است به راحتی هزینه شود؟
اظهارات قابل تامل محمدرضا عارف در حالی است که طیف متبوع وی به مدت 7 سال دولت و به مدت 4 سال مجلس را به‌واسطه وعده‌های فریبنده در اختیار گرفتند اما رکوردهای رکود و تورم را جابه‌جا کردند.
وی نامزد انتخابات سال 92 بود که در اثر فشار حلقه نزدیکان هاشمی و خاتمی، مجبور به انصراف به نفع روحانی شد.
عارف تا زمستان سال گذشته رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان بود اما پس از آن در اقدامی اعتراض‌آمیز، از ریاست شورا استعفا داد و شورا منحل شد.