کلیگویی با دست خالی در آخرین سال دولت(خبر ویژه)
معاون اول رئیسجمهور در حالی از کرامات دولت میگوید که دولت دچار سوءمدیریت در حوزههای مختلف بوده است.
به نقل از روزنامه وطن امروز، معاون اول رئیسجمهور اخیراً گفت: خیلیها به ناحق دولت را به ناکارآمدی متهم میکنند اما اگر به جای این دولت گروهی دیگر بودند، ممکن بود در برابر این جنگ، جمهوری اسلامی ایران را که هیچ، حتی ایران را از دست بدهند اما تیم کارکشتهای بر سر کار بوده است که توانسته در مقابل این جنگ ایستادگی کند.
روزنامه وطن امروز در نقد سخنان جهانگیری نوشت: این نخستین بار نیست که مسئولان دولت، بدون عذرخواهی از مردم بابت عملکرد فاجعهبار خود در حوزههای مختلف از جمله اقتصادی، به تمجید از عملکرد خود میپردازند. مسئولان دولت برای توجیه وضع نابسامان کنونی اقتصاد کشور و فرار از مسئولیت، تحریم را یگانه مسئله اقتصاد کشور معرفی میکنند. دولتمردان «خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریمها در سال 97» را به عنوان آغاز جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران معرفی کرده و از این طریق، شرایط کنونی کشور را کاملا استثنایی وانمود میکنند. این در حالی است که اقدام آمریکا در خروج یکجانبه از برجام، باعث بازگشت همان تحریمهایی شد که پیش از این در سال 90 علیه کشور وضع شده بود. در واقع موانع کنونی پیش روی اقتصاد کشور، همان موانعی است که از زمان دولت قبل هم وجود داشته است و تقریبا هیچ مانع جدیدی برای دولت فعلی وجود ندارد. از همین رو طرح این ادعا که «جنگ اقتصادی از سال 97 شروع شده و کشور در شرایط استثنایی قرار دارد» کاملا برخلاف واقعیت است.
دولت روحانی در حالی مدیریت امور اجرایی کشور را بر عهده گرفت که کشور در شرایط تحریم به سر میبرد. در واقع کابینه با آگاهی از شرایط تحریم و بدون غافلگیری از آن، مسؤولیت اجرایی کشور را بر عهده گرفت. از همین رو انتظار میرفت مقامات دولت در برابر این تحریمها برنامهای دقیق و عالمانه داشته باشند. این در حالی است که دولت در مواجهه با تحریمها هیچ برنامهای جز مذاکره و امتیازدهی یکطرفه نداشته است.
بیبرنامگی دولت البته تنها محدود به انفعال در مواجهه با تحریم نیست. دولت نهتنها برای مقابله با تحریم، بلکه برای امور جاری کشور هم برنامهای نداشت. 7سال بیعملی محض دولت برای اصلاح نظام مالیاتی و افزایش سهم مالیات از منابع بودجه و کاهش وابستگی دولت به درآمد تحریمپذیر نفت، نمونه واضحی از بیبرنامگی است. در حالی که تحریمها با کاهش شدید فروش نفت، باعث کاهش درآمد دولت و تشدید کسری بودجه و تحمیل تبعات آن به اقتصاد میشود، دولت هیچ اقدامی برای اصلاح نظام مالیاتی برای جبران افت درآمد نفت نکرد. این در حالی است که طبق اظهارات متعدد مسئولان در دولت و مجلس، معافیتها و فرار مالیاتی در کشور ارقامی هنگفت را در بر میگیرد که اضافه شدن آنها به منابع درآمدی دولت، علاوه بر حل مسئله کسری بودجه، باعث تحقق هر چه بیشتر عدالت اقتصادی و انتقال فشار مالیاتی از طبقات متوسط و پایین به طبقات ثروتمند میشود.
با این حال بیتوجهی محض دولت به این موضوع و راهکارهای دیگری از این دست، باعث شد وضعیت اقتصادی کشور پس از بازگشت تحریمها در سال 97 به مراتب بدتر از سالهای 90 تا 92 شود. نگاهی به آمارهای تورم و رشد اقتصادی، گواهی بر همین حقیقت است. در حالی که در دور قبل تحریمها، نرخ تورم نقطه به نقطه حداکثر به 42 درصد رسیده بود، طی ۲ سال اخیر تورم یکبار به 58 درصد در اردیبهشت 98 و بار دیگر به 46 درصد در آبان 99
رسید.
اسحاق جهانگیری در حالی از کرامات دولت میگوید که هیچ اشارهای به اقداماتی که در دولت انجام داده نمیکند. اساسا هیچ مصداقی در این رابطه وجود ندارد و صرفا وی به کلیگویی رو آورده است. با توجه به اینکه کلانتصویر دولت حسن روحانی نسبت به مسائل کشور رفع تحریم به جای خنثیسازی آنها بوده، در این سالها شاهد هیچ اقدام ملموسی در راستای تقویت اقتصاد داخلی نبودهایم.
برای مثال هیچ اقدامی در سالهای اخیر در 4 زمینه «اصلاح نظام مالیاتی، اصلاح نظام بانکی، نظام تجاری و بودجهریزی کشور» انجام نشده است.