به گزارش فارس، سید محمد بطحایی در نشست بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان دانشگاه تهران درباره سؤالی پیرامون ماجرای استعفایش از وزارت آموزش و پرورش اظهارداشت: فهم من این است که شرایط کشور ما امروز در شرایطی نیست که دولت را با چالش‌های درونی مواجه
کنیم.
بطحایی افزود: اگر من در همان ایام می‌آمدم و مصاحبه می‌کردم و شرایط را می‌گفتم و بحث‌های خودم با رئیس‌جمهور را مطرح می‌کردم، شاید یک آدم موجه‌تری نسبت به امروز بودم و شاید یک عده می‌گفتند ما فکر نمی‌کردیم فلانی برای منافع ما اینگونه رفتار کرده، اما من نباید مسئله جدیدی را برای دولت و رئیس‌جمهور ایجاد می‌کردم. فهم من این بود که در آن شرایط و حتی امروز به هیچ وجه نباید مردم را نگران‌تر
کرد.
وی ادامه داد: افزودن نگرانی‌های مردم حتماً به ضرر کشور است حتی اگر در کوتاه مدت به نفع من تمام شود برای همین من صلاح ندانستم این کار را انجام بدهم اما واضح است که مگر می‌شود کسی وزارت آموزش و پرورش را رها کند تا نماینده مجلس شود؟ چگونه ممکن است کسی چنین کاری کند؟
چون نمی‌خواستم جامعه ملتهب شود،
 در آن زمان استعفا کردم
وزیر سابق آموزش و پرورش گفت: وقتی من استعفا را تقدیم رئیس‌جمهور کردم شاید سه چهار روز بعد مهلت استعفای مقامات (برای شرکت در انتخابات) تمام می‌شد، یعنی یک روز مانده بود به تعطیلات عید فطر که یک نامه را همراه استعفا تقدیم آقای روحانی کردم. از پس فردای آن عید فطر شروع می‌شد و در همان تعطیلات عید فطر زمان قانونی برای استعفای مقامات هم منقضی می‌شد و این آخرین فرصتی بود که می‌شد به شکلی رفتار کرد که تنش‌ و فضا‌سازی‌های رسانه‌ای ایجاد نشود و رادیو و تلویزیون‌های بیگانه و ناجوانمرد به بهانه استعفا جمهوری اسلامی را تخریب نکنند.
بطحایی اظهارداشت: نامه‌ای که خدمت رئیس‌جمهور فرستادم یک نامه محرمانه بود، انتظار نداشتم که این نامه رسانه‌ای شود، شما هم تا مدت‌ها از زبان بنده نشنیدید که بگویم به فلان دلیل استعفا دادم، بنابراین من به صلاح نمی‌دانستم جامعه برای موضوعات این چنینی ملتهب
شود.
رئیس‌جمهور برای آموزش و پرورش وقت نمی‌گذارد
وی در ادامه در پاسخ به این سؤال که این درست است که گفته می‌شود آقای رئیس‌جمهور چندین ماه به وزیر آموزش و پرورش وقت نمی‌داد و در جلسات شورای عالی آموزش و پرورش شرکت نمی‌کرد؟ تصریح کرد: شورای عالی آموزش و پرورش یکی از نشانه‌های کم توجهی به حوزه آموزش و پرورش است. اما من می‌خواستم در رابطه با مسئله رتبه بندی با آقای رئیس‌جمهور صحبت کنم، من معتقد بودم اجرای رتبه بندی بار مالی چندانی را برای دولت نخواهد داشت و به وزارت آموزش و پرورش کمک بسیار زیادی می‌کند ولی آقای رئیس‌جمهور فرصت نداشتند و این فرصت فراهم نشد که خدمت ایشان برسم و حضوری صحبت کنیم.
وزیر سابق آموزش و پرورش گفت: آقای روحانی احاله کردند به یکی دیگر از دوستان که با او این مسئله را دنبال کنم اما شرطی را گذاشتند که نیاز بود من با خود ایشان حتما صحبت کنم چون شرطی که ایشان گذاشته بودند برای این بحث اصل موضوع را عوض می‌کرد بنابراین خواهش کردم که برای فرصت کوتاهی خدمت ایشان برسم که این اتفاقات پیش آمد.
نباید توقع داشته باشیم وزیر آموزش و پرورش
 دست به سینه بنشیند
بطحایی افزود: البته در تمام مدتی که من در دولت بودم نهایت تکریم و احترام از جانب رئیس‌جمهور نسبت به بنده وجود داشت و هیچ وقت هیچ کلام و برخوردی از ایشان که خدایی نکرده بخواهد به بنده بربخورد وجود نداشت اما آموزش و پرورش در مباحث اگر آخرین نباشد یکی مانده به آخر است و این موجب می‌شود که نه تنها بنده بلکه هر کسی که وزیر آموزش و پرورش باشد و ببیند چه اتفاقی در حال رخ دادن است و وضعیتی که در این حوزه داریم را ببیند و بداند بچه‌هایی که با این مدرسه و با این فضا دارند تعلیم و تربیت می‌بینند فردا چه خواهند شد نمی‌تواند آرام روی صندلی بنشیند و چرت بزند و خمیازه بکشد و نمی‌تواند شب آرام بخوابد.
وی ادامه داد: در چنین فضایی نباید توقع داشته باشید وزیر آموزش و پرورش در دولت دست به سینه بنشیند تا زمان بگذرد. وقتی می‌بینم برای مسئله مثل نفت ساعت‌ها وقت گذاشته می‌شود ولی به من پنج دقیقه وقت داده نمی‌شود اما برای ده‌ها کار دیگر ساعت‌ها وقت می‌گذارد حق بدهید که به من بر می‌خورد.
کسی از ریاست جمهوری
برای دلیل استعفایم با من تماس نگرفت
وزیر سابق آموزش و پرورش اظهارداشت: من صبح استعفا را نوشتم و بعد از ظهر بدون اینکه پرسیده شود که تو چه مرگت است، آیا سرت به سنگ خورده که می‌خواهی از وزارت استعفا بدهی و به مجلس بروی و... و بدون اینکه دلیل این مسئله پرسیده شود با استعفا موافقت شد! بدون اینکه دلیل این مسئله پرسیده شود، نه از طرف رئیسم و نه از طرف معاون ایشان! حتی آبدارچی جلوی در تماس بگیرد و بگوید چه خبر است! اما دریغ! و این برای این است که آموزش و پرورش دیده نمی‌شود. وزیر نفت مهم است، وزیر خارجه مهم است، وزیر آموزش و پرورش و ارشاد که اهمیتی ندارد، حالا این رفت یکی دیگر! اینها دل آدم را به درد می‌آورد.
حمایت از مردم به سبک آقای روحانی
صحبت‌ها و گلایه‌های وزیر سابق آموزش و پرورش از بی‌توجهی رئیس‌جمهور به پرداختن به طرح رتبه‌بندی معلمان و سایر مشکلات حوزه آموزش و پرورش در حالی است که دیروز آقای روحانی در جلسه هیئت دولت اظهارداشت: « هیچ دولتی در تاریخ انقلاب نمی‌تواند ادعا کند که مانند دولت یازدهم و دوازدهم حامی اقشار کم‌درآمد بوده است»، حال سؤال این است که مگر جامعه بیش از یک میلیونی و مظلوم فرهنگیان که وزیر مستعفی دغدغه مسائل معیشتی آنها را داشته است مشمول این اقشار کم‌درآمدی که جناب روحانی دم از حمایت بی‌سابقه از آنها می‌زند نیستند؟ آیا جامعه قریب 13 میلیونی دانش‌آموزان کشور و مشکلات آنها آن‌قدر برای رئیس‌جمهور کشورمان مهم نبوده است که از دادن پنج دقیقه وقت به وزیر منتخب خود برای شنیدن این مشکلات دریغ کرده‌اند؟