قال‌الامام‌الباقر(ع): «الدین والسلطان، اخوان توامان، لابدلکل واحد منهما من صاحبه، والدین اسّ و السلطان حارس و ما لا اسّ له منهدم و ما لاحارس له ضائع»
امام باقر(ع) فرمود: دین و سلطان (حاکمان و فرمانروایان) دو برادر همزاد و جدایی‌ناپذیرند، به ناچار یکی باید با دیگری همزمان باشد. دین اساس و بنیاد است و سلطان نگهبان و پاسبان و اگر بنیاد نباشد انهدام و ویرانی است و اگر نگهبان نباشد امور ضایع می‌شود.(1)
___________________
1- بحارالانوار، ج 2، ص 221