صبر بر مصیبت‌ها‏
‏‏ ‏ شبی که خبر شهادت هفتاد و دو تن در حزب‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی به دفتر رسید، همه متحیر شدند که‏‎ ‎‏چگونه این خبر را به امام برسانند. به رادیو اطلاع داده‏‎ ‎‏شد‏‏ ‏‏که شب خبر را پخش نکنند؛ چون معمولاً امام‏‎ ‎‏آخر‏‏ ‏‏شب اخبار را گوش می‌کردند. قرار شد که‏‎ ‎‏حاج‏‏ ‏‏احمدآقا و آقای رفسنجانی فردای آن روز بیایند و‏‎ ‎‏خبر را به گونه‌ای به اطلاع ایشان برسانند که برای‏‎ ‎‏امام‏‏ ‏‏مسئله‌ای پیش نیاید. در منزل هم سفارش شد که رادیو‏‎ ‎‏را از بالای سر امام بردارند، چون ممکن بود در خبر‏‎ ‎‏ساعت 7 یا 8 صبح پخش شود. وقتی خانواده برای‏‎ ‎‏برداشتن رادیو به اتاق امام می‌روند، ایشان‏‎ ‎‏می فرمایند:‏‏ ‏‏ رادیو را بگذارید سر جای خود، من جریان‏‎ ‎‏را‏‏ ‏‏از رادیوهای خارجی شنیدم. هنگامی که آقای هاشمی‏‎ ‎‏و‏‏ ‏‏حاج احمدآقا خدمت امام می‌رسند، امام به آنها‏‎ ‎‏دلداری‏‏ ‏‏می‌دهد و سپس قضیه‌ای را نقل می‌کنند که یکی‏‎ ‎از‏‏ ‏‏علمای اسلامی سخنرانی می‌کردند که به ایشان خبر‏‎ ‎‏می‌دهند حادثه‌ای اتفاق افتاد و عدۀ کثیری در آن‏‎ ‎‏حادثه‏‏ ‏‏جان سپردند، اما آن عالم با همان وضعیتی که‏‎ ‎‏روی‏‏ ‏‏منبر نشسته بود، فرمود: تقارب آجال شده است؛‏‎ ‎‏یعنی خداوند اجل‌ها را نزدیک کرده است و بنا بود اینها‏‎ ‎‏به طور پراکنده بمیرند، ولی خداوند أجل‌ها را نزدیک‏‎ ‎‏کرده است‏.
* سرگذشت‌های ویژه – ج1 – صفحه 31.
من حق ندارم به خانم امر كنم!
 
خانم زهرا مصطفوي روايت مي كند: من نديدم در طول زندگي، امام به خانمشان بگويند در را ببنديد. بارها و بارها مي‌ديدم كه خانم مي‌آمدند و كنار آقا مي‌نشستند، ولي امام خودشان بلند مي‌شدند و در را مي‌بستند و حتي وقتي پا مي‌شدند، به من هم نمي‌گفتند كه در را ببندم. حتي به صورت خواهش هم از ايشان چيزي را نمي‌خواستند. به آقا گفتم: خانم كه داخل اتاق مي‌آيند همان موقع به ايشان بگوييد در را ببندند. گفتند: «من حق ندارم به ايشان امر كنم.»
* قدس ایران ،بانوی بزرگ انقلاب،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، صص 57-70