وقتی روزنامه وامدار دولت از استقلال بودجهای دم میزند(خبر ویژه)
یک روزنامه حامی دولت مدعی شد: بودجه گرفتن موسسات حوزوی از بودجه رسمی خاطرناک!
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقالهای که تکرار فضاسازیهای محافل معارض طی سالهای گذشته برای به محاق انداختن کارکرد اشتباه دولت است، نوشت: «در لایحه بودجه 1400 کل کشور، برای شورای عالی حوزه علمیه قم، چند موسسه حوزوی، چند موسسه تحقیقاتی وابسته به حوزه علمیه، سازمان تبلیغات اسلامی و چند مجمع بینالمللی بودجههایی در نظر گرفته شده است.
از همان روز که خبر ارقام بودجه 1400 منتشر شد، مواردی از ردیفها و ارقام، زمینهساز اعتراضات گوناگون شدند.»
نویسنده میافزاید: «نگاهتان را تغییر بدهید و به این واقعیت بیندیشید که با تاسیس این قبیل بنیادها و با اختصاص دادن بودجههای دولتی به مراکز دینی، فرهنگ کشور را از مردمی بودن به سوی وابستگی سوق میدهید و این وابستگیها بزرگترین ضربه را به فرهنگ وارد میکند. در حوزه علمیه، نهادهایی مانند شورای عالی و تعدادی از موسسات تحقیقاتی با نامها و عناوین مختلف، از بودجه دولتی استفاده میکنند و همین وابستگی موجب فاصله گرفتن آنها از مردم شده است. سازمان تبلیغات اسلامی نیز یکی از موسساتی است که ردیف بودجه دارد و حیاتش به آن وابسته است. هم تبلیغات، هم تحقیقات و هم تحصیلات دینی تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی با پول مردم انجام میشدند و خروجی حوزههای علمیه نیز بسیار مثبت و کارآمد و موثر بود. امروز که این دستگاهها از پستان دولت ارتزاق میکنند، نه از آن خروجی سابق خبری هست و نه ارتباط مستحکمی با مردم دارند.»
سرمقالهنویس روزنامه حامی دولت در پایان خواستار حذف بودجه موسسات حوزوی و فرهنگی شده است!
این نوشته از جهات مختلف مخدوش (و البته شکبرانگیز) است. اولا گویا نویسنده اصرار دارد پول گرفتن از رژیم طاغوت با داشتن ردیف بودجه در نظام اسلامی را یکی بپندارد و حال آنکه، این مسئولیت دولت است که هزینههای حوزههای علمیه را تامین کند؛ همانگونه که در قبال بودجه دانشگاهها و موسسات آموزش عالی و آموزش و پرورش موظف است. در واقع این کار، انجام وظیفه است و دولت صرفا مسئول نگارش آن است؛ نه اینکه مثلا ولینعمت باشد و بخواهد بذل و بخشش کند!
ثانیا، این شگرد لورفته و نخنمایی است که جریان اشرافیت غربگرا و تجدیدنظرطلب - چه در دولت اصلاحات و چه در دولت مدعی اصلاحات - در آستانه تقدیم لایحه بودجه، به واسطه رسانههای در خدمت خود، علیه بودجه ناچیز موسسات فرهنگی و حوزههای علمیه و... فضاسازی میکنند تا خود پاسخگوی قصور و تقصیرهای کلان بودجهای و تخلفات سیستماتیک در اینباره باشند. به عنوان مثال، طیف مذکور (و از جمله روزنامه مورد بحث) هرگز سراغ بودجه هنگفت شرکتهای دولتی که بالغ بر 75 درصد کل بودجه را دریافت میکنند اما در عین حال غالبا زیانده یا کمبازده هستند، نمیروند. همچنان که به حساب و کتاب وزارت و شرکت نفت نمیپردازند. یا سراغ رانتهای هنگفتی مانند واگذاری 18 میلیارد دلار ارز دولتی و... را نمیگیرند.
در همین گزارش تفریغ بودجه 97 که به بررسی میزان رعایت قانون از سوی دولت میپردازد، تصریح شده بود که؛ دولت انحراف 68 درصدی درباره اجرای احکام بودجه داشته و 18 درصد احکام را هم اجرا نکرده است. همچنین 74 درصد از انحراف اهداف خصوصیسازی(که منجر به فجایع واگذاری شرکت نیشکر هفت تپه، کشت و صنعت مغان، پالایشگاه کرمانشاه و... شد)، پرداخت حقوقهای نجومی تا سقف 53 میلیون تومان، و...
چرا روزنامه وامدار دولت این موارد مهم و راهبردی را برجسته نمیکند؟ یا چرا توضیح نمیدهد که اگر بودجه گرفتن از دولت بد است، خود چگونه از حمایتهای ویژه و خاصه برخی محافل دولتی برخوردار میشود؟
در لایحه بودجه اخیر نیز ایرادها و منافذ خسارتبار بزرگی تعبیه شده که گویا روزنامه مورد بحث علاقهمند است با طرح مباحث فرعی و بودجههای جزیی حوزههای علمیه، آنها را به حاشیه براند، از جمله: افزایش 45 درصدی بودجه تقدیمی در کنار وابستگی 3 برابری به درآمد خیالی نفت(پالس مذاکره به آمریکا)، چند برابر شدن هزینه برخی دستگاههای دولتی با وجود کسری بودجه چندصدهزار میلیارد تومانی و... به شهادت حتی نشریات حامی دولت موجب شده تلقی غیرعملیاتی و غیرشفاف بودن درباره لایحه پدید آید. به این موارد دقت کنید:
- روزنامه سازندگی: دولت با جیب خالی، رویاپردازی کرده است. دولت با بدهیتراشی، دولت بعدی را گرفتار میکند.
روزنامه شرق:
- سایت فرارو: علت اصلی کسری بودجه و تورم، هزینههای زاید دولت است.
- فرشاد مومنی کارشناس حامی دولت: روحانی تصمیمات اقتصادی تورمزا میگیرد و بعد اظهار شگفتی میکند.
چرا روزنامه مدعی استقلال از دولت، به این فجایع بودجهنویسی و بودجهریزی و مدیریت ملوکالطوایفی دولت نمیپردازد؟ جز این که وامدار میرزابنویس است؟!