علیرضا قزوه
 
  نگاهت از شب باغ نظر‌، شیرازتر
دیگران نازند و تو از نازنینان ، نازتر
چنگ بردار و شب ما را چراغان کن که نیست
چنگی از تو چنگ‌تر‌، یا سازی از تو سازتر
قصه گیسویت از امواج تحریر قمر
هم بلند آوازه تر شد ، هم بلند آوازتر
گشته‌ام دیوان حافظ را ولی بیتی نداشت
چون دو ابروی تو از ایجاز ، با ایجازتر
چشم در چشمت نشستم‌، حیرتم از هوش رفت
چشم وا کردم به چشم‌اندازی از این بازتر
از شب جادو عبورم دادی و‌، دیدم نبود -
جادویی از سِحر چشمان تو پُر اعجازتر
آن که چشمان مرا تَر کرد‌، اندوه  تو بود
گر چه چشم عاشقان بوده ست از آغاز، تَر