روحانی ایده‌ای جز مذاکره ندارد/ دولتمردان از چه چیزی حمایت کنند؟!(خبر ویژه)
یک روزنامه زنجیره‌ای می‌گوید رئیس‌جمهور در دولت تنهاست و اغلب دولتمردان از او حمایت نمی‌کنند.
روزنامه آرمان در سرمقاله خود ضمن اشاره به موضوع مذاکره‌خواهی روحانی می‌نویسد: سخنان رئيس‌جمهور در آخرين جلسه هيات دولت را مي‌توان ناشي از عزم دولت تدبير و اميد جهت استفاده از فرصت پيش‌آمده در عرصه بين‌الملل براي حل مسائل سياست خارجي و بازگرداندن کشور به وضعيت عادي پيش از روي کار آمدن دونالد ترامپ دانست. برجام‌ستیزان زیادی ستاد علیه این سخنان اختیار کرده‌اند. روحانی اما در مواجهه با اين رويکرد تند و راديکال عليه دولت تنهاست. هنوز بزرگ‌ترين حاميان رئيس‌جمهور در مواجهه با مخالفان کادرها و اقطاب اصلاح‌طلبند. معاون اول، سخنگوي دولت و معدود وزرايي که با اشراف به وضعيت کشور گفتمان مصالح و منافع ملي را پيگيري مي‌کنند (بالاخص وزراي امور خارجه و نفت) سخني در دفاع از رئيس‌جمهور، دولت و گفتمان برسازنده‌اش از درون دولت در تمام سطوح نمي‌شنويم. امري که شخص رئيس‌جمهور در سال 96 تحت عنوان بيماري سکوت از آن تعبير کرد. اگر با تاسي به پست‌مدرن‌ها، سياست را برساخته‌اي گفتماني بدانيم، آنگاه مي‌توان با قاطعيت سياست برساخته بدنه دولت را سياست سکوت نام نهاد.
خروج از اين وضعيت انفعالي رسالت دولتمردان در تمام سطوح است. اگر سياست داخلي و خارجي را ادامه و مکمل هم بدانيم، دولت نيازمند عبور از سياست انفعالي به سياست رسانه‌اي قوي و تقويت مناسبات خود با جامعه جنبشي بهبودخواه است. به زبان درآمدن دولتمردان، در دفاع از سياست‌هاي اصلاحي انگيزه‌اي وافر خواهد بخشيد. در اين راستا متوليان سياست داخله، مشاوران رئيس‌جمهور، روابط‌عمومي‌هاي نهادهاي دولتي، استانداران، حوزه‌هاي معاونت‌هاي سياسي استانداران، فرمانداران و... براي بازنمايي مختصات وضعيت و بازگويي سياست‌هاي رياست محترم جمهور وظيفه‌اي اخلاقي و سياسي برعهده دارند.
یادداشت متملقانه و دیکته‌گونه روزنامه زنجیره‌ای در حالی است که آقای روحانی و تیم حاضر او (ظریف، ربیعی، نوبخت و جهانگیری) عملاً هیچ ایده و برنامه‌ای جز مذاکره مجدد با آمریکا ندارند و این در حالی است که شخص آقای روحانی، مذاکره دوباره با آمریکای عهدشکن را دیوانگی خوانده است. بنابراین چه انتظاری هست که سایر اعضای کابینه- با مسئولیت‌های اقتصادی یا اجتماعی- بر طبل توخالی مذاکره بکوبند؟ ضمن این که اگر واقعاً دموکرات‌ها برجام را چنان که هست قبول داشتند، باید اعلام می‌کردند بدون هیچ قید و شرطی به اجرای تعهدات خود درباره لغو تحریم برمی‌گردند اما آنها تأکید دارند تحریم‌ها باقی خواهد ماند و ایران باید با صرف نظر حقوق برجامی خود به‌سان بازی مار و پله- به خانه اول برگردد و مجدداً مذاکره کند و امتیاز بدهد! کدام دولتمرد عاقلی حاضر است خارج از حیطه مسئولیت کاری خود، برای چنین خدعه و خیانتی، کف و سوت بزند و هورا بکشد؟!
متأسفانه سخنان مذاکره زده آقای روحانی و ظریف و ربیعی و جهانگیری، تأکیدی بر این ارزیابی است که دولت هیچ برنامه درونزایی ندارد و مصمم است 8، 9 ماه باقیمانده از دوره خود را هم با فرصت‌سوزی و دوقطبی کردن جامعه با ادعای مذاکره به پایان برساند.