نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
قالیباف نباید سفر استانی برود چون هنوز مجلس قانونی به دولت ابلاغ نکرده است!
سرویس سیاسی ـ
سید افضل موسوی، مدیرمسئول روزنامه سازندگی دیروز طی یادداشتی در ادامه رویه پلشت مدعیان اصلاحات در اتهامزنی و فضاسازی علیه رئیسمجلس شورای اسلامی، نوشت: «برای همه به روشنی روز معلوم است که این قبیل سفرها تنها جنبه تبلیغاتی دارند و نه جنبه کارکردی و تخصصی. کیست که نداند آقای قالیباف برای رسیدن به پاستور و ریاست جمهوری برنامهریزی کرده و این سفرها هم برای ایشان جنبه تبلیغاتی دارد... هنوز نه بودجهای تصویب شده و نه قانونی به دولت از این مجلس ابلاغ شده است.»(!)
گفتنی است، طیف مدعی اصلاحات که با وعدههای توخالی، مردم را فریب داد و فجایع اقتصادی را به کشور تحمیل کرد، از فرط بیکفایتی و بیمسئولیتی به چنان وضعیت مختل و آشفتهای رسیده که برای پوشاندن آن، به تهمت زدن علیه رئیسمجلس شورای اسلامی روی آورده است و بار دیگر حیثیت خود را به حراج گذاشته است. نویسنده مطلب فوق با بیاطلاعی از ساز و کار نظارتی مجلس، تصور کرده که این نظارت متوقف بر تصویب و ابلاغ قانون از سوی مجلس جدید است و بدون این امر امکان نظارت وجود ندارد!
چون خموشان بیگنه؛ روی به آسمان مکن!!
در حالیکه کمتر از 9ماه دیگر دومین دوره دولت تدبیر و امید (دولت دوازدهم) به پایان میرسد، روزنامه شرق در شماره دیروز خود پرونده دولت را بررسی کرده است اما...
اما اگر تصور میکنید روزنامه شرق پرونده عملکرد یکی از دو دوره دولت تدبیر و امید (دولتهای یازدهم و دوازدهم) را بررسی کرده سخت در اشتباه هستید! تیتر دیروز شرق این بود: «بررسی عملکرد دولت نهم[!!] / دولت شعارهای زیبا»
شرق در بخشی از نوشتار خود آورده است: «در آبان ۱۳۸۶ (نوامبر ۲۰۰۷) خبر ارسال نامه به نیکلای سارکوزی، رئیسجمهور وقت فرانسه از سوی روزنامه لوموند به نقل از سخنگوی الیزه منتشر شد. این دومین نامه رئیسجمهوری ایران به کاخ الیزه بود؛ نامه قبلی برای ژاک شیراک ارسال شده بود. لوموند گزارش داد که به گفته منابع دیپلماتیک، لحن نامه بسیار زننده بوده و تهدیدهایی علنی در محتوای آن وجود داشته است. لوموند مدعی شد احمدینژاد در این نامه سارکوزی را «فردی جوان و بیتجربه» خطاب کرده و توصیههایی کرده و از او خواسته است «روابط دو کشور را از بین نبرد». بااینحال، ثمرههاشمی، مشاور ارشد رئیسجمهور، خبر لوموند درباره محتوای نامه احمدینژاد به سارکوزی را تحریفشده دانست و تأکید کرد: در این نامه با اشاره به سوابق روابط ایران و فرانسه و تشریح وضعیت موجود، به افق آینده روابط دو کشور نیز اشاره شده است. احمدینژاد در واکنش به این مطالب گفت: «نامه به سارکوزی شدیداللحن یا مربوط به مسئله هستهای نبوده است.»
دولت تدبیر و امید با حمایت سفت و سخت طیف موسوم به اصلاحطلب و با درنوردیدن مرزهای بیاخلاقی توسط این طیف به پیروزی رسید چرا که اصلاحطلبان از هیچ عملی در این باره فروگذار نکردند و ترساندن مردم از انتخاب آیتالله رئیسی با مواردی مانند دلار 5هزار تومانی! یکی از آن موارد است. حالا در حالی که به ماههای پایانی دولت دوازدهم نزدیک میشویم، به جای آنکه این روزنامه طیف موسوم به اصلاحطلب به بررسی کارنامه دولت یازدهم و یا چهار سال اخیر بپردازد، به سراغ دولت نهم رفته است! دلیل این اقدام طیف موسوم به اصلاحطلب چه میتواند باشد؟! آنها به جایی دیگر نگاه یا اشاره میکنند تا تمرکز مردم از این موضوع منحرف شود که آنها مسبب وضعیت فعلی هستند؟ به قول مولوی «چون خموشان بیگنه؛ روی به آسمان مکن»
پارادوکس مدعیان اصلاحات درباره منافع ملی!
روزنامه اصلاحطلب اعتماد روز گذشته صفحه دیپلماسی خود را به دو گزارش اختصاص داد. گزارش اول با تیتر «در انتظار تماس از تهران» به اظهارات تبلیغاتی ترامپ درباره «توافق فوري با ايران در صورت پيروزي» پرداخته بود و در گزارش دوم با تیتر «پيشنهاد خاورميانهاي چين عملي نيست» به نقد اظهارات وزير خارجه چين مبنی بر پیشنهاد ايجاد يك ساختار گفتوگوي چندجانبه منطقهاي پرداخته بود. قطعا نیاز به توضیح نیست که نشاندن این دو تیتر در یک صفحه، آن هم در یک روزنامه اصلاحطلب با چه هدفی و برای القای چه مفهومی به مخاطب صورت گرفته است. اینگونه رفتار مدعیان اصلاحات در حالی است که این جریان با ادعای ارجحیت منافع حزبی و قبیلهای بر منافع ملی، به بزک مذاکره با آمریکا پرداخته و با تیترهای دروغین و غلوآمیز توافق سراسر خسارت و مصیبت را در نزد افکار عمومی بزک کرده که نتیجه آن، امروز در اوضاع اقتصادی کشور و معیشت مردم قابل ملاحظه است. تاسفآورتر اینکه از زمانی که موضوع تصویب پیشنویس سند راهبردی همکاریهای جامع 25 ساله ایران و چین توسط سخنگوی هیئت دولت مطرح شد، اصلاحطلبان در رسانههای خود علیه این سند، شمشیر را از رو بستند و تلاش کردند اینگونه جا بیندازند که این سند بههیچوجه در جهت منافع ملی ایران نیست و میتواند مخاطرات خاص خود را داشته باشد. این طیف با گفتهها و نوشتههای خود بالاخره ایران را به سوی مذاکره با آمریکا و برجام سوق دادند که نتیجه آن، خروج آمریکا از برجام و خسارت محض برای ایران بود، امروز نیز به نوعی در تلاشند که کشور را به دام مذاکره ترامپ بیندازند. این اقدامات اصلاحطلبان تکمیل پازل و راهبرد آمریکاست که تلاش دارند با جنگ روانی و قطع امید ایران از تعامل با کشورهای بزرگ و مستقل، ایران را پای میز مذاکره بکشانند.