در آستانه اربعین حسینی‌(ع) و در شرایطی که شیفتگان حضور در پیاده‌روی اربعین به علت شیوع ویروس منحوس کرونا، فرصت حضور را از دست داده‌اند، این ستون را به سروده‌ای از شاعره گرانقدر کشورمان سرکار خانم مریم کرباسی اختصاص می‌دهیم. سروده زیبا و فاخری برخاسته از قلب شکسته‌ای که فرصت حضور نیافته است. مثل همه خواهران و برادرانی که شوق حضورشان به بن‌بست کرونا رو‌به‌رو شده است، گله‌مند نیست اما دلشکسته است. اجر همه شیفتگان حضرتش‌(ع) با خود او.

شنیده بود که این‌بار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
بیا به داد دل تنگ ما برس ‌ای عشق!
اگر که حوصله داری، اگر که زحمت نیست
غمی است در دل جامانده‌‌های کرب‌وبلا
که هرچه هست، یقین دارم از حسادت نیست
میان ما که نرفتیم و رفته‌ها، شاید
تفاوتی‌ست در آغاز و در نهایت نیست
همیشه آن‌که نرفته است، بی‌قرارتر است
همیشه آن‌که نرفته است، کم‌سعادت نیست
و آن کسی که در این راه اهل دل باشد
مدام اهل گله کردن و شکایت نیست
خودش نرفت و دلش را پیاده راهی کرد
نباید این‌همه دل‌دل کند که فرصت نیست