شهید مدافع حرم علیرضا حاجیوند قیاسی ملقب به ابوعلی مهرماه ۱۳۶۴ در دزفول چشم به جهان گشود. در رشته مهندسی کشاورزی تحصیل کرد. وی که از ابتدای جوانی و به شوق جهاد و شهادت در بسیج فعالیت می‌کرد،پس از دانشگاه وارد گردان امام حسین(ع) وابسته به تیپ حضرت مهدی(عج) شد و در نهایت به‌صورت پاره‌وقت در بسیج ادارات به انجام وظیفه مشغول گردید. با شروع فتنه تکفیری‌ها در منطقه، داوطلب شد تا به مناطق جنگی برود، تا اینکه اول دی‌ سال ۱۳۹۴ پس از پی‌گیری‌های فراوان بالاخره موفق شد جواز اعزام به کشور سوریه را کسب کند. ۲۱ ربیع‌الثانی یعنی ۱۲ بهمن‌ماه ۱۳۹۴ نیز در تقابل با دست‌نشاندگان صهیونیسم جهانی و داعش جنایتکار، در عملیات آزادسازی نبل و الزهرا، شربت شهادت را نوشید. شهید مدافع حرم علیرضا حاجیوند قیاسی در بخشی از وصیتنامه‌اش خطاب به مادرش نوشته بود: «مادرم یادت باشد که اگر در این راه کشته شدم و برنگشتم من خود را وقف اربابم حضرت ثارالله کردم و چیزی که هدیه داده می‌شود را کسی پس نمی‌گیرد و فقط پیش خودت بگو به فدای سر حضرت ثارالله. مادر یادت هست که گفتم دوست دارم بدنم پاره پاره شود؟یادت هست که گفتم دوست دارم از بدنم فقط قطعه‌ای کوچک برگردد که مردم زیر جنازه من خسته نشوند؟پس به من قول بده که جان حضرت زهرا(س) بی‌قراری نکنی چون اینجا جای ما خیلی خوب است؛ این جا بوی ارباب می‌دهد.»