جهان صنعت نوشت: در سفرهای آقای نوبخت به استان‌ها بیش از هرچیز وعده‌هایی که می‌دهد به چشم می‌آید شاید این مقام ارشد اقتصادی و از رفقای حلقه اول آقای روحانی به نیابت از رئیس‌جمهور به این سفرهای استانی می‌رود و شاید هم از سر وظیفه و نیز نیم نگاهی به انتخابات بهار 1400.
معاون رئیس‌جمهوری و رئیس‌ سازمان برنامه و بودجه در سفر به استان ایلام گفته است: در طرح احداث 100 هزار واحد برای محرومان هیچ‌گونه پیش‌پرداختی صورت نمی‌گیرد و تسهیلات به شکل قرض‌الحسنه به افراد
واجد شرایط واگذار می‌شود.
آقای نوبخت انگار نه انگار که ساخت 100 هزار واحد مسکونی تا پایان کار دولت چه امکانات مالی و فنی می‌خواهد و انگار نه انگار که باید حساب و کتاب شود که در شرایط دشوار تامین مالی برای کسری بودجه تامین هزینه‌های ساخت 100 هزار واحد مسکونی چگونه باید باشد اما وعده‌اش را می‌دهد.
یک حساب سرانگشتی نشان می‌دهد اگر میانگین خانه‌هایی که قرار است ساخته شوند 75 متر مربع باشد و برای ساخت هر متر مربع با هزینه‌های جانبی باید چهار میلیون تومان هزینه شود رقمی بالغ بر 30 هزار میلیارد تومان منابع لازم است که باید تا پایان کار دولت تامین شود. این پول از کجا قرار است تامین شود و به‌صورت قرض‌الحسنه- یعنی تقریبا رایگان- در اختیار این وعده قرار گیرد؟ آیا قرار است یک بار دیگر به منابع بانک‌ها فشار بیاید و یا اینکه دولت در جایی پول دارد که کسی نمی‌داند و یا اینکه کمیته‌ امداد و بنیاد مسکن این میزان پول دارند؟ از سوی دیگر این 100 هزار محروم که قرار است خوشبخت شوند چگونه و با کدام سازوکار انتخاب خواهند شد؟ به نظر می‌رسد آقای نوبخت باید یک بار دیگر متر بردارد و طول و عرض و ارتفاع وعده‌ای که داده است را اندازه‌گیری کند و یادش بیاید که همین چند هفته پیش از نزدیک به صفر بودن درآمد حاصل از صادرات نفت گفت. لابد ایشان اطلاعاتی دارند که خودشان می‌دانند و با استناد و پشتوانه آن دانسته‌ها چنین وعده‌هایی می‌دهند.