رسول داد خواه خیابانی، معروف به رسول ترک که به برکت امام حسین(ع) توبه جانانه‌ای کرد، در مسیرش به جاهای مختلف و مساجد می‌رفت و دو رکعت نماز می‌خواند و می‌گفت: اینها روز قیامت شهادت می‌دهند. وقتی دوستش از این کار رسول گله می‌کند،‌اشک در چشمان رسول جمع می‌شود و می‌گوید: تو حق داری، حال من را نمی‌فهمی. من آنقدر در جاهای مختلف زمین گناه کرده‌ام که همه جا شاهد بوده، باید اینقدر در همه جا عبادت کنم تا اینها به نفع من شهادت دهند.
 شستشویی کن وانگه  به  خرابات  خرام             
تا نگردد زتو این دیرِ خَراب آلوده
مرحوم آقای قاضی هم به شاگردانش توصیه می‌کرده همیشه در یک مسجد نماز نخوانید به مساجد دیگر هم بروید و هر جا دیدید حالی پیدا کردید، همانجا بخوانید و الّا مکان خود را تغییر دهید.
* مسعود عالی، صراط و شفاعت، صص 126 و 127، انتشارات عطش،1392.