حدود 1/5 میلیارد دانش‌آموز و دانشجو در جهان دیگر قادر نیستند به لحاظ فیزیکی در مدارس و دانشگاه‌ها حضور یابند. این تأثیر بسیار چشمگیر و شگرف بوده است، زیرا معلمان در تلاش هستند تا راه‌حل‌های کوتاه‌مدت و کارآمدی برای آموزش از راه دور، به ویژه در بازارهای نوظهور که دانش‌آموزان و مدارس با چالش‌های دیگری در رابطه با تأمین اعتبار روبه‌رو هستند، پیدا کنند.
در سال ۲۰۱۷، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) تخمین زد که بیش از 3/5 میلیون دانشجوی بین‌المللی در سطح جهان مشغول به تحصیل هستند که این امر تحرک دانشجویان بین‌المللی را در بالاترین سطح خود تا به امروز قرار داده است.
از ژانویه ۲۰۲۰، گسترش ویروس کرونا بر سفر جهانی هزاران دانشجو و همچنین برنامه‌های جذب و استخدام موسسات آموزش عالی در سراسر جهان تأثیر گذاشته است.
همچنین از اواخر فوریه ۲۰۲۰، محدودیت‌های مسافرت به چندین مکان از جمله چین، ایران، کره جنوبی و ایتالیا مانع از حرکت دانشجویان بین‌المللی، اساتید و کارمندان دانشگاه در سراسر جهان شده است.
با شیوع بیش‌تر ویروس کرونا، تقریباً همه موسسات آموزش عالی در سراسر دنیا تصمیم به پایان دادن آموزش حضوری گرفتند و تعامل با دانشجویان را به سمت ارتباطات مجازی سوق دادند. اکثر برنامه‌های تحصیل خارج از کشور لغو شد و از دانشجویان خواسته شد به وطن خود برگردند.
بلاتکلیفی و سردرگمی دانشجویان بین‌المللی
همزمان با بازگشت اکثر دانشجویان بین‌المللی به خانه و گذار به آموزش‌های آنلاین و از راه دور، دانشجویان بین‌المللی با چالش‌ها و دغدغه‌های مختلفی درگیر شدند.
کیفیت دوره‌های آموزشی، حفظ سلامتی، وضعیت ویزا شامل محدودیت‌های سفر و فرصت‌های شغلی در آینده، حمایت مالی کافی، مدیریت بیمه درمانی و به دست آوردن خدمات درمانی از مهم‌ترین نگرانی‌های دانشجویان بین‌المللی در طول دوران پاندمی بوده است. مسائل مرتبط با بیگانه‌هراسی، آزار و اذیت و برخورد تبعیض‌آمیز با دانشجویان بین‌المللی از دیگر دغدغه‌های دانشجویان بین‌المللی در زمان همه‌گیری ویروس بوده است.
به عنوان مثال، در ایالات متحده ۱۷ درصد از دانشجویان بین‌المللی مقطع کارشناسی و ۱۲ درصد از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و حرفه‌ای براساس نژاد و ملیت خود، مورد ارعاب و رفتارهای خصمانه یا توهین‌آمیز قرار گرفته‌اند.
این امر بر احساس امنیت دانشجویان بین‌المللی، سلامت روانی و روابط آنها با هم‌سالان با دوستان خود اثرگذار است. علاوه‌بر مسائلی که دانشجویان بین‌المللی را تحت تأثیر خود قرار داد و ویروس کرونا برنامه افرادی را که قصد تحصیل در کشور دیگر را نیز داشتند، تحت تاثیر قرار داده است.
طبق نظرسنجی که در اواسط ماه فوریه توسط موسسه کیو.اس صورت گرفته است، تنها ۲۷ درصد ادعا کردند که برنامه‌هایشان برای تحصیل در خارج از کشور توسط ویروس کرونا تحت تأثیر قرار گرفته است. با این حال، در طول ماه مارس با گسترش بیش‌تر این ویروس، تعداد بیشتری از دانشجویان آینده احساس کردند که برنامه‌های آنها باید تغییر کند.
تنها طی ۶ هفته، بیش از دو برابر تعداد پاسخ‌دهندگان اذعان کردند که برنامه‌هایشان برای تحصیل در خارج از کشور به نوعی تحت تأثیر قرار گرفته است و در آغاز ماه آوریل این مقدار به اوج خود رسید و ۶۲ درصد از پاسخ‌دهندگان ادعا کردند که برنامه‌های آنها تغییر یافته است. ویروس کرونا در کنار چالش‌هایی که برای دانشجویان بین‌المللی به وجود آورده است، بخش آموزش عالی جهانی را نیز دستخوش تغییرات اساسی کرده است.
توانایی‌های یادگیری آنلاین مورد بازاندیشی قرار گرفته است و مسائل مرتبط با ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی و پیچیده شدن فرآیند ورود و اخذ ویزا از جمله مسائلی هستند که دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی را در حالتی از سردرگمی قرار داده است.
کاهش شهریه‌ها به ویژه در بخش دانشجویان بین‌المللی و لغو برنامه‌های تحصیل در خارج از کشور بودجه دانشگاه‌ها و بسیاری از کالج‌ها را تحت تاثیر قرار داده است. دانشجویان بین‌المللی در بسیاری از کشورها، خصوصا کشورهایی که به عنوان مقاصد اصلی دانشجویان بین‌المللی شناخته می‌شوند، منبع درآمد قابل توجهی برای این کشورها تلقی می‌شوند.
آسیب ۴۱ میلیارد دلاری
و هدف قرار گرفتن ۲۶۰ هزار شغل
بنابر گزارش بنیاد ملی نخبگان؛ مشاغل آکادمیک و پشتیبان در دانشگاه‌های سراسر دنیا که اتکای قابل توجهی به دانشجویان بین‌المللی دارند، به این درآمد وابستگی دارند، بنابراین حمایت از دانشگاه‌هایی که با افت درآمد ناشی از افت تعداد دانشجویان بین‌المللی و یا تعطیلی مقاطع تحصیلی روبه‌رو شده‌اند، به عنوان اقدامی ضروری برای حفظ رفاه و منافع عمومی در این کشورها تلقی می‌شود. به عنوان نمونه در کشور استرالیا بخش بین‌الملل دانشگاه‌ها ۴۱ میلیارد دلار به اقتصاد این کشور کمک کرده‌اند و در سال ۲۰۱۸ از ۲۶۰ هزار شغل تمام‌وقت پشتیبانی کرده‌اند.
با توجه به محدودیت‌های ناشی از ویروس کرونا و از بین رفتن ترم تحصیلی دانشجویان، انتظار می‌رود که دانشگاه‌ها مبلغی بین ۳ تا ۴/۴ میلیارد دلار از درآمد خود را از دست دهند.
بر اساس تخمین‌ها پیش‌بینی می‌شود که بیش از ۳۰ هزار شغل در شش ماه آینده در معرض خطر قرار داشته باشند و در صورت ادامه‌دار شدن همه‌گیری ویروس کرونا، این میزان بیکاری در این بخش افزایش یابد.
بخش آموزشی بین‌المللی به قدری از نظر اقتصای دارای اهمیت است که آسیب دیدن این بخش می‌تواند بهبود اقتصادی قابل انتظار پس از پایان همه‌گیری کرونا را در بسیاری از کشورها کند و تضعیف کند.
خروج دانشجویان بین‌المللی به مدت طولانی ممکن است خسارات جبران‌ناپذیری را بر اقتصاد کشورهای مفید وارد کند، زیرا دانشجویان بین‌المللی نه تنها در تأمین مالی مؤسسات آموزش عالی بلکه آنها در تأمین مالی ارائه‌دهندگان خدمات اسکان رستوران‌ها و سایر مواردی که نیازهای دانشجویان بین‌المللی را تأمین می‌کند، نقش دارند.
بنابراین بدون حمایت کافی دولت‌ها دانشگاه‌ها مجبور به کوچک شدن می‌شوند و بدیهی است که کاهش درآمد دانشگاه‌ها علاوه‌بر ضرر و زیان شغلی دانشگاه‌ها، تاثیرات زیادی را بر اقتصاد کشورها بر جای خواهد گذاشت.
در آمریکا حدود ۷۰ درصد محققان در دانشگاه‌ها تحت قراردادهای کوتاه‌مدت مشغول به‌کار هستند و بیش از صد هزار نفر از اعضای هیئت علمی در دانشگاه نیز دائمی نیستند. همچنین در کالج‌های آموزشی نزدیک به ۲۰ درصد معلمان با قراردادهای پیمانکاری و ۲۵ درصد با حقوق ساعتی مشغول به فعالیت هستند.
دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی قربانیان کرونا
دولت‌ها باید تعهد محکمی را برای تضمین بودجه مؤسسات، محافظت از مشاغل و جلوگیری از تعطیلی دانشگاه‌ها یا کالج‌ها داشته باشند. بدون این ضمانت‌های حیاتی، بسیاری از کارکنان آموزشی در معرض خطر قرار می‌گیرند. بحران کووید۱۹ بر تحرک دانشجویان بین‌المللی در این سال تحصیلی و احتمالا برای سال‌های آینده تأثیر خواهد گذاشت.
مؤسسات آموزش عالی در سراسر جهان در حال انجام اقدامات خلاقانه‌ای هستند تا ضمن برگزاری با کیفیت کلاس‌های درسی و حفظ دانشجویان بین‌المللی خود که اثرات چشمگیری بر درآمد دانشگاه‌ها و کشورهای اصلی دانشجوپذیر دارند، اثرات منفی ناشی از ویروس کرونا را به حداقل رسانند.
تغییر در شرایط تحصیل یک میلیارد دانشجو
مسئله مهم دیگری که بخش آموزش عالی و بین‌المل موسسات آموزشی در سراسر دنیا را با خطر فروپاشی همراه ساخته است، تحمیل محدودیت‌های مسافرتی بیش‌تر بر کشورهایی است که با گذشت زمان به‌طور جدی درگیر این پاندمی شده‌اند که این امر مبادله آموزش عالی بین‌المللی را از طریق کاهش تعداد دانشجویانی که در خارج از کشور تحصیل می‌کنند و همچنین ورود دانشجویان بین‌المللی و همکاری‌های جهانی حتی با دانشگاه‌ها را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
تا اوایل فوریه ۲۰۲۰، شیوع بحران کرونا در ۱۷۴ کشور با مدارس و دانشگاه‌ها را به تعطیلی کشانده و با آنها را با تغییر جدی روبه‌رو کرده است. بیش از یک میلیارد و ۲۵۲ میلیون دانشجو و دانش‌آموز در دنیا تحت تأثیر این همه‌گیری قرار گرفته‌اند که حجم بالایی از دانشجویان و دانش‌آموزان جهان را تشکیل می‌دهد.
تغییرات عمده در مهاجرپذیری
 و مهاجرفرستی کشورها
شیوع ویروس کرونا برای مدارس و دانشگاه‌های سراسر دنیا به یک اختلال بزرگ تبدیل شده است، به طوری که بیشتر مؤسسات، کلاس‌های حضوری را لغو کرده و به سمت آموزش آنلاین گام برداشته‌اند.
همراه با شیوع جهانی ویروس کرونا، بازار جابه‌جایی دانشجویان بین‌المللی در سراسر دنیا با محدودیت‌ها و اختلالات فراوانی مواجه شده است. از تبعات جهانی شیوع بیماری کرونا قرارگیری جهان در وضعیت استثنایی در حوزه مهاجرت و جابه‌جایی بین‌المللی انسان‌ها و بسته شدن کامل مرزها است. بسیاری از کشورها و اقتصادهای بین‌المللی در حال بستن مرزها و یا وضع محدودیت در زمینه ترددهای بین‌المللی هستند.
بعد از اعلام بسته شدن مرزهای بین‌المللی در بسیاری از کشورهای جهان، به‌خصوص کشورهای دانشجوپذیر از جمله آمریکا، کانادا و استرالیا، بسیاری از دانشجویان بین‌المللی به‌خصوص آن دسته از دانشجویان که در خارج از کشورهای محل تحصیل خود بودند، در سردرگمی و بلاتکلیفی به سر می‌برند. گروهی دیگر از دانشجویان که خود را برای آغاز دوره تحصیلی یا ادامه دوره خود در ترم‌های بهاره آماده کرده بودند، در وضعیت نامعلومی قرار
دارند.
از سوی دیگر، با تعطیلی بسیاری از مراکز آموزشی و پژوهشی در کشورهای دانشجوپذیر دنیا، فرآیند جذب و جابه‌جایی دانشجویان بین‌المللی نیز تا حد زیادی محدود شده است. به‌عنوان مثال، علی‌رغم اینکه کشور چین، مهم‌ترین کشور دانشجو فرست در دنیا است، بسیاری از کشورها ورود و حضور دانشجویان چینی را تا حد زیادی محدود کرده‌اند. به عبارت دقیق‌تر، تهدیدات این بیماری همه‌گیر تقریباً تمام جنبه‌های زندگی دانشجویی، از پذیرش و ثبت‌نام تا آموزش را تحت تاثیر قرار داده
است.
این عوامل، بر آینده مالی مؤسسات آموزش عالی، چه در قالب هزینه‌های غیرمنتظره و چه به‌صورت کاهش احتمالی درآمد، اثرگذار خواهند بود. بنابراین، آموزش عالی و موسسات آموزشی همانند دیگر بخش‌های بر گل نشسته تولیدی و خدماتی در سراسر دنیا، بیش از هر زمان دیگری برای برون‌رفت از وضعیت موجود به راه‌حل‌های خلاقانه نیاز دارند. لذا اکثر سازمان‌های آموزشی در تلاش هستند تا گزینه‌های ممکن و موجود را برای مقابله با این چالش بزرگ شناسایی کنند.