نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
آقای واعظی! بی‌تدبیری هم به دولت تحمیل شده بود؟!
سرویس سیاسی-
روزنامه دولتی ایران دیروز گفت‌وگویی را با محمود واعظی، رئیس‌دفتر رئیس‌جمهور منتشر کرد. وی مدعی است: جدای از این، واقعیت برجام و آنچه در دولت یازدهم براساس آن توافق شکل گرفت، بر این اساس بود که با این توافق گشایشی برای کشور به وجود بیاید که آمد... آیا توسعه و ساخت و سازی که امروز در کشور انجام می‌شود و به صورت هفتگی از سوی رئیس‌جمهوری یا وزرا در استان‌ها افتتاح می‌شود، از سوی خارجی‌ها انجام شده است؟ اگر در دولت نگاه ما به خارج بود، این پروژه‌ها را تعطیل می‌کردیم تا خارجی‌ها بیایند و بسازند! درحالی که از روز اولی که وارد دولت شدیم تحریم بودیم، اما از همان روز هم توسعه و برنامه‌ریزی خود را آغاز و دنبال کردیم... اگر ما به خارج وابسته بودیم، امروز کشور را بدون نفت اداره نمی‌کردیم.
واعظی گفته است: امروز بحث مردم این است که وقتی آقای روحانی دولت را تحویل گرفت، تحریم‌ها وجود داشت و احتمالا تا پایان این دولت هم باز تحریم‌ها برقرار خواهد بود، یا به نظر نمی‌رسد چشم‌انداز مثبتی در کاهش نرخ تورم یا بهبود رشد اقتصادی ما وجود داشته باشد. این همه درحالی است که دولت آقای روحانی بیش از یک سال فرصت ندارد... درست است که ما یک سال وقت داریم، اما اگر بتوانیم، حتی سه روز آخر یا دو روز آخر هم تلاش خواهیم کرد تحریم‌ها را برداریم تا دولت بعدی بدون تحریم کار خود را آغاز کند. این افتخار ما است... این را هم می‌گوییم تا زمانی که تحریم هستیم، برای خودکفایی و بالابردن تاب آوری کشور حداکثر استفاده را خواهیم کرد، یا تا وقتی تحریم هستیم، تلاش می‌کنیم تا جایی که بتوانیم به دستاوردهای جدید برسیم... اگر مثلا ترامپ روی کار نمی‌آمد یا سیاست فشار حداکثری بر ما اعمال نمی‌شد، حتما شرایط کشور به گونه دیگری بود.
رئیس‌دفتر رئیس‌جمهور می‌گوید: دغدغه ما این است که کالاها در کشور گران شده و سفره طبقه متوسط و متوسط به پایین، به‌ویژه حقوق بگیران کوچک شده است. این مسئله‌ای است که بیش از سایر سختی‌ها و ناراحتی‌ها، شخص رئیس‌جمهوری و مسئولان دیگر دولت را آزرده و ناراحت می‌کند. خوشحالی ما نیز موقعی است که وقتی دولت تلاش و کار می‌کند، مردم در رفاه و آسایش و امنیت باشند، سفره‌هایشان بزرگتر شده و مشکلات معیشتی شان کمتر شود. اینها خواسته و هدف ما است، می‌خواهم همین جا عرض کنم که ما این گرانی را می‌فهمیم و می‌دانیم به مردم فشار می‌آید. به همین دلیل دولت همه تلاش خود را در داخل کشور و نیز از طریق تعامل با کشورهای دیگر به کار بسته است تا بتواند معیشت و زندگی مردم را آسان‌تر کند.
واعظی مدعی کدام گشایش به وجود آمده با برجام است؟ دستاورد تقریبا هیچ آن به گفته سیف، نزدیک صفر آن به تصریح عراقچی یا عدم امکان افتتاح یک حساب بانکی در انگلیس برای ایران به گفته ظریف؟ نکته دیگر اینکه، دولتی که با توجیه عهدشکنی آمریکا و اروپا در برجام و سیاست غلط حفظ برجام به هر قیمت، اقتصاد کشور را شرطی کرده، نه تنها نگاهش به غرب بوده که به دشمن اعتماد کرده است. افزون بر این، باید گفت؛ چوب حراج زدن به ذخایر طلا و دلار، 5 سال رها کردن بخش مسکن، عدم هدایت نقدینگی به بخش‌های مولد و معطل گذاشتن فرصت‌های اقتصادی پای وعده‌های پوچ غرب، به ترامپ ربطی ندارد و ناشی از سوءمدیریت و بی‌تدبیری دولت بوده است. این موارد هم به دولت تحمیل شده بود؟ مقامات دولت آن‌قدر تحریم را بزرگ‌نمایی کرده‌اند که گویا باورشان شده بدون رفع تحریم‌ها نمی‌توانند قدمی بردارند؛ رئیس‌دفتر رئیس‌جمهور هم بر این اساس می‌گوید؛ «به نظر نمی‌رسد چشم‌انداز مثبتی در کاهش نرخ تورم یا بهبود رشد اقتصادی ما وجود داشته باشد.» (!)
عقده گشایی مهره‌های رادیکال اصلاحات علیه «مجلس انقلابی»
روزنامه سازندگی در یادداشتی به قلم محسن آرمین، محکوم فتنه 88 نوشت: حقیقت این است که تاکنون نظریه پردازان اقتدار با فریبکاری و استفاده از امکانات تبلیغاتی گسترده، دولت را مسئول اصلی فساد و رانت معرفی می‌کردند و با شعار عدالت علوی، خواهان استعفا و برکناری دولت و به روی کار آمدن همفکران خود تحت عنوان دولت جوان انقلابی بودند. این پروژه با انتخابات مجلس به اجرا درآمد و مجلس جوان انقلابی شکل گرفت.»
در ادامه این مطلب آمده است: «اما با شکل گیری مجلس جوان انقلابی خیلی زود تشت بی‌مایگی حضرات و بی‌پایگی آن شعارهای عدالت خواهانه از بام افتاد. کسانیکه به فساد متهم بودند بر صندلی نشستند و مجلس جوان انقلابی با انتخاب کسانی که سمبل سوءاستفاده از شغل و جعل سابقه شغلی و مدرک تحصیلی و مقامات علمی هستند، پایبندی خود را به شعار عدالت خواهی به همگان نشان داد و بزرگترین اقدامش در مبارزه با فساد و رانت تصویب دادن قیر رایگان به پیمانکاران شد.»
محکوم فتنه 88 نوشته است: «پروژه یکپارچه سازی قدرت سال آینده با انتخابات ریاست جمهوری و روی کار آمدن دولت جوان انقلابی تکمیل خواهد شد. با شکل گیری حاکمیت یکپارچه دیگر نه اصلاح‌طلبان خواهند بود و نه دولتی رقیب که عامل فساد و رانت معرفی شوند.»
مدعیان اصلاحات در حالی به نمایندگان کنونی برچسب بی‌مایگی، سوءاستفاده از شغل و جعل و... می‌زنند که در انتخابات اخیر مجلس، بر اساس اعلام سخنگوی شورای نگهبان حدود 90 نفر از نمایندگان مجلس دهم به دلایل مالی و اخلاقی رد صلاحیت شدند. از سویی در همین مجلس یازدهم، اعتبارنامه تاجگردون رد شد و همین مجلس هرچند چند ماه بیشتر از حیاتش نگذشته است اما توانست ماجرای هفت تپه را به پایان ببرد، به پرونده‌های مربوط به خسارات به بیت‌المال مانند قرارداد ویلموتس ورود کند و یا آنکه در این چند ماه گذشته مسائلی مانند شفافیت آرای نمایندگان، طرح اختصاص بنزین به کد ملی، مالیات بر خانه‌های خالی و... را در صدر مسائل اصلی قرار دهد. ادبیات حاکم بر نوشته مهره اپوزیسیون حاکی از عمق عصبانیت آنها از عملکرد مجلس انقلابی در چند ماه گذشته تاکنون است.
امید اصلاح‌طلبان به دستان مردم آمریکا!!
روزنامه شرق در سرمقاله شماره دیروز خود با عنوان «اگر ترامپ دوباره رئیس‌جمهور شود» نوشته است: «پس از شکست آمریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در 24 مرداد 1399، پمپئو بلافاصله با حضور در سازمان ملل و در نامه‌ای به رئیس‌شورای امنیت سازمان ملل، خواستار اجرای سازوکار ماشه و بازگشت خودکار تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران شد.»
در ادامه این نوشتار می‌خوانیم: «طبیعی است که با تداوم «فشارهای حداکثری» و تحریم‌های سنگین و گسترده آمریکا، اکثر مردم و دولت ایران علاقه‌مند هستند ترامپ برای دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری، شکست سختی را متحمل شود و نتواند رأی بیاورد. ایران در طول حیات خود تاکنون با چنین برخوردهای بی‌رحمانه، خشن، سبعانه و جنایتکارانه‌ای از سوی آمریکا علیه آحاد مردم کشور خود مواجه نبوده است.»
گویا نویسنده هدف قرار‌دادن هواپیمای مسافربری ایران را که در آن 60کودک و نوجوان وجود داشته و فرمان حمله دادن به صدام و یا تسلیح او به سلاح‌های شیمیایی و چراغ سبز نشان دادن برای استفاده از سلاح شیمیایی حتی در مناطق شهری و غیرنظامی را و... فراموش کرده است که عنوان کرده «ایران در طول حیات خود تاکنون با چنین برخوردهای بی‌رحمانه، خشن، سبعانه و جنایتکارانه‌ای از سوی آمریکا علیه آحاد مردم کشور خود مواجه نبوده است.»
در ادامه نویسنده با طرح این سؤال که «گرچه بایدن هم برای بازگشت به پیمان برجام حرف‌و‌حدیث‌هایی می‌زند، با‌این‌حال اگر ترامپ توانست بار دیگر رئیس‌جمهور آمریکا شود، تکلیف چیست و چه باید کرد؟» به طرح راهکارهایی نظیر توجه به درون و مقاوم کردن اقتصاد و... پرداخته است.
موضوع این است که چرا باید به انتخابات آمریکا توجه داشته باشیم تا رای آوردن کسی ما را به کارهایی نظیر مقاوم کردن اقتصاد بکشاند؟! آنچه درست است را باید انجام داد و در مسیر مقاوم سازی اقتصاد کوشید بی‌آنکه نگاه مان به دستان مردم آمریکا باشد.
آش شور دعوای دولت و شهرداری صدای اصلاح‌طلبان را هم درآورد
روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی به واکنش محمود واعظي، رييس دفتر رييس‌جمهوري درباره علت غیبت شهرداری تهران در جلسات هیئت دولت پرداخت نوشت: « واعظی پس از آنكه چند وقتي است مسئله اختلاف ميان دولت دوازدهم شهرداري تهران بر سر ملك جماران رسانه‌اي شده، به مسئله ممنوع شدن ورود پيروز حناچي در قامت شهردار تهران به جلسات دولت اشاره كرد و در پاسخ به اين گفت: «غيبت وي در جلسات دولت به اين موضوع ارتباطي ندارد زيرا او هيچ‌وقت عضو دولت نبوده است.» او اشاره‌اي به رسم مرسوم جمهوري اسلامي براي حضور شهردار تهران در جلسات دولت نكرد ولي در پاسخ به سؤال ديگری مبني بر اينكه «آيا دولت براي ساخت اين ساختمان تصميم به لغو مصوبه سال ۹۰ شوراي عالي شهرسازي گرفته است يا خير»، اظهار كرد: «دولت هيچ اقدامي [در رابطه با لغو مصوبه سال ۹۰ شوراي عالي شهرسازي] نكرده است.»
گفتنی است کلان‌شهر تهران به عنوان شهری پرجمعیت، همواره مسائل و چالش‌های خود را دارد و با فراگیری ویروس جهان‌گیر کرونا، با چالش تازه‌ای رو‌به‌روست. به نحوی که طی روزهای اخیر در وضعیت قرمز قرار گرفته است. جابه‌جایی سه شهردار ظرف سه سال موجب شد امور پایتخت چنانکه باید و شاید، رتق و فتق نشود و از جمله روند توسعه ناوگان اتوبوسی و ریلی (مترو) متوقف گردد.در چنین شرایطی، طبیعی‌ترین انتظار چیست؟ همدلی دولت و مدیران شهری پایتخت برای مهار کرونا و خسارت‌های آن. چرا که در غیر این صورت ممکن است با تلفات انسانی بیشتر و حتی تعطیلی دوباره مشاغل مواجه شویم. اما در عمل چه اتفاقی افتاده؟ آن‌گونه که اعضای شورای شهر (مؤتلفان دولت) می‌گویند شهردار همسو، به خاطر مخالفت شهرداری و شورا با تخلفات نهاد ریاست جمهوری در حوزه ساخت و ساز در منطقه جماران، از حضور در جلسات دولت منع شده است! ماجرا به تخریب طبقات اضافی بنای مذکور برمی‌گردد. گویا این اقدام شهرداری، به مذاق رئیس‌جمهور خوش نیامده و به عدم دعوت حناچی به جلسات دولت ختم شده است.صرف‌نظر از ابعاد تخلف در ساخت و ساز مذکور، سؤال مهم این است که آیا مصالح ملی باید تحت‌الشعاع دعواهای سیاسی و حزبی از این دست قرار بگیرد و دود ماجرا به چشم مردم برود؟