به گزارش ایرنا از شیراز جعفر مهراد افزود: داده‌های انتشار یافته از سوی موسسه «تامسون رویترز» درباره فهرست پژوهشگران پراستناد و موسسه‌های مربوط به این اشخاص نشان می‌د‌هد بعضی از پژوهشگران پراستناد، راه آسانی را برای پولدار شدن انتخاب کرده‌اند و آن این است که این دانشگاه‌ها به جای استخدام تمام وقت این افراد، از نام و مشخصات آنها به صورت نمادین بهره‌برداری می‌کنند.
وی گفت: تقریبا نیمی از پژوهشگرانی که دارای نشانی دوم خارجی هستند، در واقع با این کشور عربی پیوند خورده‌اند.‌وی بیان کرد: این روشی معمول است زیرا یک نویسنده می‌تواند در مقاله‌ای که منتشر می‌کند،‌ دارای بیش از یک نشانی، دپارتمان، بیمارستان و البته مرکز پژوهشی و غیره باشد اما برخی کشورها از این امکان سوءاستفاده می‌‌کنند.
سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) ادامه داد: 139 نفر (82 درصد) پژوهشگران پراستناد درج شده ذیل عنوان کشور عربستان سعودی، این کشور را به عنوان وابستگی سازمان ثانویه «نشانی دوم» درج کرده‌اند و حال آن که تنها 31 نفر از پژوهشگران پراستناد این کشور، عربستان را به عنوان نشانی اول ثبت و اعلام کرده‌اند.
وی گفت: وضعیت در شرایطی است که دانشگاه‌های معتبری مانند هاروارد آمریکا و توکیو ژاپن در مقایسه با دانشگاه ملک عبدالعزیز در عربستان سعودی به دفعات بسیار کمتر به عنوان نشانی دوم خارجی مورد استناد قرار گرفته‌اند.