استاد شهید مرتضی مطهری(ره) با اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم(ص) می‌نویسد: مثل اهل ایمان در دوستی متبادل وعاطفه مشترک، همانا مثل یک پیکر است که چون عضوی درد می‌گیرد، سایر اعضای جسد بی‌قراری و همدردی می‌کنند، درجه حرارت بدن بالا می‌رود و تب عارض می‌گردد، استراحت و آسایش از تمام بدن رخت بر می‌بندد، بی‌خوابی پیدا می‌شود.
خاصیت موجود زنده این است که بین اعضا و اجزا همکاری و همدردی و هماهنگی هست و آن جماد و مرده است که از خراب شدن یک جزء اثری در سایر اجزایش دیده نمی‌شود. جامعه نیز به نوبه خود حیات و ممات دارد. روح اجتماعی نیز به نوبه خود حقیقتی است از حقایق این جهان. اگر روح اجتماعی وجود داشته باشد و جامعه زنده و جاندار باشد، بدون شک همدردی و همکاری در آن جامعه وجود دارد، دیگر در ان جامعه جنس تقلبی برای یکدیگر تهیه نمی‌کنند، به یکدیگر کم نمی‌فروشند، رعایت انصاف و عدالت را می‌نمایند و در خوشی و ناخوشی دیگران شریک می‌باشند.(1)
____________
1- حکمت‌ها و اندرزها، شهید مرتضی مطهری، ص 230