روح‌الله ایزدخواه، در گفتگو با مهر، اظهار داشت: شرکت‌های بزرگ مانند هفت تپه چندین بخش متنوع از قبیل بخش‌های کشاورزی و بخش‌های صنعتی دارد و هر کدام از این بخش‌ها نیز به چند شرکت ختم می‌شود و به همین دلیل در مورد واگذاری‌شان، گفته می‌شود که این شرکت‌های بزرگ چه در دولت و چه در بخش خصوصی نمی‌توانند به صورت کلی مدیریت شود.
وی ادامه داد: راه حل این است که این شرکت‌ها به بخش‌های اقتصادی سودآور کوچک تقسیم شوند به عنوان نمونه تبدیل به ۲۰ الی ۳۰ حلقه مختلف شوند سپس این حلقه‌ها به صورت جداگانه واگذاری شود.
ایزدخواه با‌اشاره به مدل کارگر-مالکی در واگذاری شرکت‌ها، گفت: با اولویت‌ترین کسانی که می‌توان این بخش‌های کوچک شده شرکت را به آنها واگذار کرد کارگرانی هستند که در آن شرکت کار کرده‌اند، مهارت کسب کرده‌اند، آزمون و خطا کرده اند، بازار آن منطقه را شناخته‌اند و از لحاظ فنی بر روی تجهیزات و ماشین آلات کاملاً مسلط هستند. بنابراین خود کارگران برای مالکیت هر کدام از حلقه‌های تولید در اولویت هستند.
این نماینده مجلس گفت: سؤالی که اینجا مطرح می‌شود این است که آیا کارگر توان خرید سهام را دارد؟ و پاسخ این است که خیر، ندارد اما همان طور که برای آن آقایی که مالک این شرکت می‌شود ۲۰ میلیارد تسهیلات دولتی اعطا می‌شود می‌توان به این واحدها و شرکت‌های تعاونی کوچک نیز تسهیلات‌ داد. همچنین جذب سرمایه می‌تواند از طریق صندوق‌های غیردولتی صورت بگیرد.
وی با بیان اینکه نمونه کارگر- مالکی در برخی از کشورهای دیگر دنیا مانند اسپانیا موفق بوده است، در پاسخ به این سؤال که آیا کارگر قدرت مدیریت سودمند شرکت را دارد؟ گفت: برای حل این موضوع می‌توان ۸۰ درصد سهام را به کارگران و ۲۰ درصد دیگر را به کارآفرینی واگذار کرد که می‌تواند به عنوان نمونه واحد الکل‌سازی را مدیریت کند. برای این ۲۰ درصد مزایده گذاشته شده و اهلیت‌سنجی صورت نگیرد اما اکثریت سهام با کارگران است.