عزت و اقتدار در سیاست خارجی
آخرین سفر خارجی رهبر معظم انقلاب در دوران ریاست جمهوری، سفر به کشور چین بود. قبل از نشستن هواپیما در فرودگاه پکن، خبر دادند که رهبر چین به شدت مریض است و امکان ملاقات او با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای وجود ندارد. آیت‌الله خامنه‌ای نیز تصمیم گرفتند متقابلا یکی دو ملاقات تنظیم شده را لغو کنند، چون ملاقات با رهبر چین بسیار مهم بود و می‌بایست انجام پذیرد.
نزدیک ساعت ۶ عصر وقت ملاقات با نخست‌وزیر چین بود و آقا فرمودند: من به این ملاقات نمی‌روم! برای من به‌عنوان یک سفیر، این خبر بسیار تلخ بود. نگران بودم که چه اتفاقی رخ خواهد داد.
ما موضوع را به اطلاع چینیها رساندیم. ساعت مقرر فرا رسید. همه افراد آماده مذاکره بودند. خبرنگارها ایستاده بودند. اما از ورود هیئت ایرانی خبری نشد! خبرنگارها مخابره کردند که در رابطه ایران و چین مشکل جدی ایجاد شده است. مدتی گذشت، ساعت ۵/۶، نخست‌وزیر چین از محل کنگره خلق به محل اقامت رئیس جمهور ایران آمد و از همان دور با صدای بلند گفت: کوچک‌تر به دیدار بزرگ‌تر آمده است! بعد وارد اتاق شد. حدود یک ربع با آقا صحبت کرد و گفت: ما نهایت احترام به مهمان را، بخصوص شخصیتی مثل جنابعالی، وظیفه خود می‌دانیم. مشکل بیماری رهبر چین جدی است و پزشکان ایشان را ممنوع الملاقات کرده‌اند. با این حال، ما موضوع ملاقات را بررسی می‌کنیم تا حل شود.
با توجه به وعده نخست‌وزیر چین، آیت‌الله خامنه‌ای پذیرفتند که در جلسه شرکت کنند و با یک ساعت تاخیر در کنگره حاضر شدند و مذاکره انجام شد. روز بعد به آقا گفته شد: با توجه به نامساعد بودن حال رهبر چین، فقط ده دقیقه ملاقات صورت بگیرد که ملاقات در بیست دقیقه انجام شد.
* دکتر علاء‌الدین بروجردی، سفیر سابق ایران در چین، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، 24/7/1390.