حسین صمصامی که سابقه سرپرستی وزارت اقتصاد را در کارنامه خود دارد و هم‌اکنون قائم مقام کمیته امداد امام خمینی(ره) است، در گفت‌وگو با روزنامه جام جم تأکید کرد:
وضعیت اقتصادی نشان‌دهنده بی‌سامانی و عدم مدیریت واحد و منسجم در اداره و هدایت مسائل اقتصادی است. در شرایطی که نرخ ارز روزانه بالا می‌رود و به تبع آن قیمت کالاها و خدمات هر روز گران‌تر از قبل می‌شود دولت ادعا می‌کند که اقتصاد به بهترین شکل ممکن در حال مدیریت است. متاسفانه نرخ کالاها و خدمات به‌شدت سرسام‌آور و لجام‌گسیخته‌ای در حال افزایش است، این مساله بیانگر آن است که دولتمردان نه‌تنها مدیریت اقتصادی، بلکه حتی سیاست‌گذاری اقتصادی هم ندارند.
وی می‌افزاید: یکی از ایرادات اساسی که به سیاست‌گذاری‌ها و مدیریت دولت وارد است مساله تولید است. متاسفانه تولید بی‌اهمیت‌ترین موضوع برای دولت است و دولت بارها ثابت کرده به راحتی از کنار آن عبور می‌کند. مساله تولید آنقدر مهم است که عمده سیاستگذاری‌های پولی و مالی دولت و بانک مرکزی باید در راستای هدایت سرمایه‌ها به سمت بازارهای مولد قرار گیرد، اما شاهدیم که دولت برای هدایت سرمایه‌ها به بازار سرمایه و نه تولید بازارگرمی می‌کند.
وی در پاسخ به این سوال که «مگر ورود نقدینگی به بازار سرمایه در نهایت به رونق تولید منجر نمی‌شود؟» گفت: نه، شرایط اقتصاد به‌گونه‌ای است که تولید هیچ‌گاه در سیستم بازار سرمایه رونق و جهش نمی‌گیرد، چرا که اصلا سرمایه‌ها در این بازار برای تولید هزینه نمی‌شود، بلکه بازار سرمایه یا بورس ایران محل خرید و فروش کاغذ و رواج نوع دیگری از دلالی و سفته‌بازی است. از این جهت نباید اجازه داد تمام سرمایه‌ها به سمت بازار سرمایه هدایت شود.
صمصامی گفت: مساله و موضوع مهم این است که بازار سرمایه و بورس درحال حاضر و در وضعیت کنونی اقتصاد هیچ کمکی به بخش واقعی اقتصاد نمی‌کنند، چراکه سرمایه‌ها باید در سرمایه‌گذاری‌های فیزیکی و واقعی هزینه شوند. یعنی انتقال نقدینگی باید به سمت تولید کارخانه‌ها و افزایش اشتغال پایدار هدایت شود درغیر این‌صورت برای اقتصاد فایده‌ای نخواهد داشت.
 دولت با سیاست‌های ضدتولیدی خود کاری کرده که متاسفانه ظرفیت تولید کشور در حال حاضر به‌شدت خالی است. سیاست‌های دولت باعث شده اصولا بازاری برای فروش وجود نداشته باشد و مردم قدرت خرید خود را از دست داده‌اند. به گفته صمصامی « اگر دولت با برخی از اقدامات جلوی سفته‌بازی و دلالی را بگیرد و اصطلاحاً چراغی را پیش پای تولید روشن کند قطعاً تولیدکننده هم به‌سمت تولید می‌رود و فعالیت‌های تولیدی خود را آغاز می‌کند. اما متاسفانه در اثر سیاست‌های دولت بخش بزرگی از شهرک‌های صنعتی به کلی تعطیل شده‌اند. همین کارخانه‌های تعطیل شده همان ظرفیت‌هایی هستند که در اقتصاد ایران وجود دارند اما به فعلیت نرسیده‌اند.»