اخبار ویژه
پیشبینی نمیکردید چون شیدای توافق با آمریکا بودید
مشاور رئیسجمهور میگوید هیچ کس خروج آمریکا از برجام را پیشبینی نمیکرد.
اکبر ترکان در گفتوگو با روزنامه فرهیختگان و درباره این گفتهاش در سال 94 که هر روز تأخیر در اجرای برجام موجب خسارت 100 میلیون دلاری میشود، گفت: اگر بخواهیم مرور کنیم باید به اینکه چه کسانی باعث شدند تحریمها برگردد، رجوع کنیم. وقتی کشوری نفت، پتروشیمی، فولاد، مس و آلومینیوم یا خیلی از محصولات کشاورزی را صادر میکند، این امر درآمدهای ارزی برای کشور دارد. وقتی جلوی صادرات اعم از نفت، پتروشیمی، کالاهای کشاورزی و صنعتی گرفته شود، درآمدهای ارزی به کشور وارد نمیشود.
در این صورت درآمد کم میشود و تقاضای ارز وجود دارد و عرضه ارز کاهش مییابد. وقتی تقاضای ارز باشد اما عرضه ارز کم شود، ممکن است باعث گرانی قیمت ارز شود، همانند وقایعی که الان شاهد آن هستیم. لذا نکته مهم و اساسی این است که غیر از بودجه دولت که به درآمدهای نفتی وصل است، وقتی نفت صادر نمیشود غیر از کاهش درآمدهای ارزی، درآمد ریالی دولت هم کاهش مییابد چراکه تامین منابع ریالی دولت از محل صادرات نفت بوده که موجب کمبود درآمد ریالی دولت و درآمد ارزی آن میشود.
کمبود درآمد ریالی دولت، دولت را بهسمت استقراض از بانکها میبرد.
وی در ادامه با ادعای اینکه پس از برجام سالی 70 هزار شغل ایجاد شد، گفت: هیچ کس پیشبینی نمیکرد آمریکا از برجام خارج شود. آیا کسی پیشبینی میکرد شخصیتی همچون ترامپ رئیسجمهور آمریکا شود؟ وقتی شخصیتی مانند ترامپ خود را مقید به این قاعده بینالمللی نمیداند، نهتنها درمورد برجام بلکه از وقتی رئیسجمهور آمریکا شد، این کشور از خیلی پیمانهای بینالمللی عدول کرده و بسیاری از تعهدات بینالمللی خود را انجام نداده و خیلی از موافقتنامههایی که دولت آمریکا امضا کرده بود را پشتپا زده است.
بنابراین این امر تنها درمورد برجام و کشور ما نیست، درمورد خیلی از موافقتنامهها و توافقنامههای بینالمللی این روند را طی کرده است که در سیاست خارجی با قلدری و بیقانونی و متکی به رای خود روابط بینالمللی را خراب کرده است. درمورد ما نیز این اتفاق رخ داده است.
این اظهارات در حالی است که اولاً صاحبنظران بسیاری درباره نامتوازن بودن برجام به عنوان عامل تحریککننده آمریکا و اروپا برای نقض تعهداتشان هشدار داده بودند اما از سوی رئیسجمهور و اطرافیانش به عنوان بیسواد و ترسو و کاسب تحریم و... معرفی شدند.
ثانیاً نقض پیاپی برجام در همان دولت اوباما انجام گرفت در عین حال عجیب است که شیفتگان توافق، احتمال نمیدادند فرد دیگری در آمریکا رئیس جمهور شود. آیا آقای ترکان فراموش کرده که هیلاری کلینتون هم در تبلیغات انتخاباتی بر عبور از برجام تأکید داشت؟ همین امروز هم جو بایدن نامزد دموکراتها و مشاورانش مکرر میگویند که در صورت روی کار آمدن، به تعهدات برجامی آمریکا برنمیگردند و انتظار دارند ایران پای توافق و تعهدات جدید بیاید! و همه این دهنکجیهای آمریکایی، به خاطر بیضمانت و نامتوازن بودن برجام است.
ثالثاً وقتی ترامپ مکرراً از روحانی و ظریف میشنید که حتی در صورت خروج آمریکا از برجام، ما در توافق میمانیم و به تعهدات خود عمل میکنیم، چرا باید از برجام خارج نمیشد و تعهدات آمریکا را متوقف نمیکرد؟! این خط را اتفاقاً خود دولت و وزارت خارجه با رفتار نامتوازن خود (ماندن به هر قیمت در توافق) به ترامپ دادند.
رابعاً درباره تحریمها باید از آقای ترکان پرسید تحریمها اکنون با برجام بیشتر شده که دولت نمیتواند 200-300 هزار بشکه نفت بفروشد یا قبل از برجام که 1/5 میلیون بشکه نفت میفروختیم؟! اقتصاد امروز رونق بیشتری دارد یا آن زمان که برجامی در کار نبود؟ دلار آن روز 3700 تومان بود و امروز 22 هزار تومان را رد کرده است!
دفاع دیپلمات اصلاحطلب از گسترش همکاریها با چین
یک دیپلمات اصلاحطلب معتقد است ایران باید با عبور از نگاه به غرب، روابط راهبردی خود را با چین گسترش دهد.
غلامعلی خوشرو که سابقه نمایندگی ایران در سازمان ملل را در کارنامه خود دارد، در دولت اصلاحات «معاون حقوقی و بینالملل وزیر خارجه» و همچنین معاون «آموزش و پژوهش وزارت خارجه» بوده است. او ضمن یادداشتی که دیپلماسی ایرانی منتشر کرده، نوشت: اجماع داخلی در آمریکا بر آن قرار گرفته که با تشدید فشارهای همهجانبه سرعت رشد اقتصادی و فناوری در چین را مهار کند. در این روند بحران کرونا و نزدیک شدن انتخابات در آمریکا تنشها را تشدید کرده است. ایران باید با دوراندیشی از فرصت ایجاد شده در جهت تامین منافع ملی خود بهرهبرداری کند.
بهبود وضعیت مالی طبقه پایین و افزایش تعداد طبقه متوسط، بازار مناسبی را برای شرکتهای رو به رشد و نوظهور فناوری دیجیتال در چین فراهم میسازد.
بر این تغییرات بنیادی باید رشد سریع اقتصاد دیجیتال در چین را هم افزود که برآورد میشود، شامل حدود 30 درصد تولید ملی شود. امروزه از 20 شرکت بزرگ اینترنتی جهان، 9 شرکت چینی هستند. به همین دلیل تحریم شرکت بزرگ هوآوی از سوی آمریکا به یکی از اصلیترین حوزههای اختلاف میان چین و آمریکا تبدیل شده است.
آمریکا اقداماتی داخلی و خارجی علیه چین سامان داده است. در حوزه روابط بینالملل اختلاف چین و آمریکا در شورای امنیت مانع از آن شد تا اقدامی جهانی در مقابله با کرونا، طراحی شود.
فاز اول توافق تجاری که در 15 ژانویه توسط ترامپ، امضا شد، چین را ملزم کرده در مدت دو سال آینده 52/4 میلیارد دلار گاز طبیعی مایع، نفت خام، فرآوردههای پالایشی و زغال سنگ خریداری کند. اما با تصویب قانون امنیت ملی از سوی دولت چین برای هنگکنگ، تنشها میان دو کشور بالا گرفته است.
در حالی که چین بازار مالی 45 تریلیون دلاریاش را به روی بازیگران بینالمللی باز میکند، یک هیئت مشورتی کنگره آمریکا، درباره خطرات سرمایهگذاری آمریکاییها در این بازار، از جمله تلاش شرکتهایی چون «جیجی مورگان چیس» و «گلدمن ساک» برای توسعه فعالیتهایشان در چین هشدار داد. سنای آمریکا نیز لایحهای را تصویب کرد که جذب سرمایهگذاری توسط کمپانیهای چینی در آمریکا را محدود میکند.
دولت آمریکا نیز در حال بررسی ممنوعیت سرمایهگذاری صندوقهای بازنشستگی دولتی این کشور در چین است. رقابت همهجانبه آمریکا و چین میتواند فرصتی برای ایران در راستای تامین منافع خود علیرغم تحریمهای یکجانبه فراهم آورد. شبه باوری در میان برخی مقامات چینی وجود دارد اینکه نگاه ایران به چین، به عنوان other alternative یا گزینه دیگر است. بدین معنی که مادامی که ایران با اروپا روابط سیاسی و اقتصادی خوبی دارد، توجهی به چین ندارد و زمانی به چین نگاه راهبردی خواهد داشت که دستش از طرف غربی کوتاه شده باشد. بنابراین چینیها نسبت به تحولات آینده رابطه با ایران به دیده تردید مینگرند. سفر وزیر خارجه ایران به چین و تقدیم یادداشت رسمی به مقامات آن با تاکید بر همکاریهای بلندمدت 25 ساله راهبردی، تکنولوژیک و اقتصادی صورت گرفت.
کمکهای متقابل مردمی و دولتی چین و ایران در بحران کرونا، شرایط بهتری برای همکاری دو کشور فراهم آورده و فصل جدیدی برای همکاری مشترک گشوده است.
این یک فرصت مناسب برای ایران است تا روابط خود را با چین گسترش داده و به خصوص در حوزه همکاریهای بهداشتی و راهبردی و تهاتر نفت بیش از پیش فعال شود. در این شرایط باید سطح روابط با چین را ارتقا داد تا در چالشهای موجود با غرب نیز بتوان از اهرمهای سیاسی و اقتصادی قویتری برخوردار بود.
اگر این ملکسازی قانونی بود چرا شهرداری تخریب کرد؟
مدیر بنیاد باران میگوید: ابهامات ساختوساز غیرقانونی ریاستجمهوری در شمال شهر تهران به جای خود باقی است.
جواد امام در واکنش به گزارش روزنامه سازندگی در این زمینه نوشت: اگر اقدام ریاستجمهوری در منطقه جماران قانونی بوده چرا شهرداری آن را تخریب کرده؟
چرا نهاد ریاستجمهوری مجوز لازم را برای ساخت ملک مورد نظر اخذ نکرده و بعد از هفت سال به این امر اقدام کرده؟ این معنای منشور رعایت حقوق شهروندی ریاستجمهوری است؟
چرا نهاد ریاستجمهوری به قانون میراث فرهنگی احترام نمیگذارد؟ آیا جز این است که حفظ بافت تاریخی جماران برای نهادینه کردن فرهنگ انقلاب توسط شورای عالی شهرسازی تصویب شده است؟
بالاخره این ملک باغ بوده یا مسکونی و یا اداری؟ چرا در بیانیههای مختلف به انواع مختلف سخن گفته میشود؟
نشنال اینترست: ایران بزرگترین قدرت موشکی در غرب آسیاست
یک نشریه آمریکایی در گزارشی خاطرنشان کرد ایران به بزرگترین قدرت موشکی خاورمیانه(غرب آسیا) تبدیل شده است.
نشنال اینترست نوشت: زرادخانه موشکی ایران کاملا چشمگیر بوده و برگرفته از درسهایی است که در جنگ ایران- عراق به دست آمده است. در آن جنگ، ایران آموخت که برخورداری از یک سیستم قوی دفاعی(تعداد زیادی از انواع موشکها)، سادهتر و ارزانتر از یک سیستم تهاجمی مانند هواپیما است. زیرا این تجهیزات گران بوده، هزینه زیاد نگهداری دارد و با تلفات انسانی همراه است.
موشکها، ابزار دفاعی اساسی است. از آنها میتوان برای قدرتنمایی استفاده کرد و برای بازدارندگی بهره گرفت، به ویژه بر فراز تنگه هرمز و خلیج فارس. مجموعه موشکی ایران، یکی از متنوعترین قدرتهای موشکی در خاورمیانه است. ایران هزاران فروند موشکهای میانبرد، و کوتاهبرد در اختیار دارد که میتواند با آنها مناطقی دوردست را هدف قرار دهد. چند نمونه از طرحهای بسیار موفق موشکی ایران عبارت است از؛ فاتح 110 که برنامه تولید آن در اواسط دهه 1990 شروع شد. آزمایش این موشکها در اواخر دهه 1990 و اوایل 2000 آغاز شد، و تولید انبوه دورهای آن نیز حدود سال 2003 کلید خورد. برد این موشک حدود 210 کیلومتر است و ایران میگوید قادر است در هر زمان تولید انبوه این موشک را آغاز کند. همچنین شایع شده حزبالله لبنان تعدادی از موشکهای فاتح 110 در اختیار دارد که ایران آنها را تامین کرده است.
موشک دیگر شهاب «1» است که از سوخت مایع استفاده میکند و برد آن حدود 330 کیلومتر است. فکر تولید موشک شهاب-1 ابتدا در جنگ ایران و عراق در دهه 1980 شکل گرفت. ایران در آن زمان به چیزی نیاز داشت تا برد بیشتری نسبت به آتش توپخانه داشته باشد؛ و در عین حال مایل نبود در خصوص ناوگان ضد هوایی خود خطرپذیری کند.
امروز ایران انواع و اقسام موشک شهاب-1 در اختیار دارد؛ که از برد، خرج انفجاری و همچنین دقت متنوع برخوردار هستند.
اما موشکهای سجیل، در میان قویترین موشکهای ایران است که 2 هزار کیلومتر برد دارد. این موشکها دارای کلاهکهایی با برد 500 تا 1000 کیلومتر هستند.
یکی از مزایای موشک سجیل، شکل سوخت آن است که در مرحله پرتاب، به جای سوخت مایع، از سوخت جامد بهره میگیرد. برتری این سوخت به دیگر سوختها، در قدرت و سرعت بیشتر استقرار موشک است. برخلاف موشکهای سوخت مایع که برای پرتاب، به آمادگی و شرایط بسیار خاص نیازمندند، این موشکها چنین ملزوماتی ندارند.
حیرت کارشناس آلمانی از موفقیتهای موشکی و ماهوارهای ایران
یک تحلیلگر آلمانی تصریح کرد؛ ایران موفقیتهای چشمگیر در پرتاب موشک ماهوارهبر به دست آورده است.
کالب لرسون کارشناس ارشد دانشکده سیاستهای عمومی «ویلی برانت»، در تارنمای «نیوز24» نوشت: ایران فناوریهای بسیار بالایی را به دست آورده است. این فهرست دامنهدار است و یکی از آنها موشک سیمرغ است. البته همه ماهوارهها زیبا هستند و برای اهداف صلحآمیز مورد استفاده قرار میگیرند اما این خطرناک است که ایران فناوری موشکی و امکان پرتاب ماهواره را دارد.
آژانس فضایی نسبتا جدید ایران از زمان آغاز فعالیت خود در سال 2004 میلادی تاکنون موشکهای دوربرد مختلفی را آزمایش کرده است که در این موشکها بهطور کلی از موتورهای یک موشک دوربرد دیگر ایران به نام «شهاب 3»
استفاده شده است. ایران در سال 2008 به باشگاه کوچک کشورهایی که با بهرهمندی از موشکهای طراحی شده بومی ماهواره را با موفقیت در مدار خود قرار میدهند، پیوست.
اگرچه موشک سیمرغ نسبتا کوچک بخشی از برنامه فضایی ایران است اما میتواند برای استفاده در موشکهای بالستیک دوربرد مورد استفاده قرار گیرد.
سیمرغ فقط قادر به حمل محمولههای کوچک در مدار زمین است و ظرفیتی که تخمین زده میشود کمتر از یکصد کیلوگرم یا حدود 220 پوند است؛ در حالی که یک کلاهک هستهای بین 500 تا یک یا 2200 پوند وزن دارد. بنابراین این موشک، تهدید بزرگی نیست.
ایران میگوید قرار دادن ماهوارهها در مدار برای اهداف صلحآمیز است اما این اقدام بیش از یک هدف دارد. تجزیه و تحلیلها در سال 2017 نشان میدهد که پیشرفت فضایی ایران میتواند مسیر رسیدن این کشور به کاربرد موشکهای پرتابی قارهپیما را کوتاه کند.
شیرینی حلوای دولت را گویا فقط مدیران دولتی میفهمند
در حالی که مشاور رئیسجمهور میگوید؛ سؤال نمایندگان از دولتمردان به خاطر عصبانیت از دستاوردهای دولت است، یک روزنامه حامی دولت نوشت با حلوا حلوا کردن دهان مردم شیرین نمیشود و پیشرفتی در کار نیست.
اکبر ترکان در روزنامه آرمان نوشته است: «کسانی که دنبال سؤال و استیضاح» هستند، شغلشان همین است. رقبا رئیسجمهور را رها نمیکنند و لاینقطع ضربه میزنند تا او را از کارآمدی بیندازند.
آقاي روحاني يک شخصيت معتدل است و مخالفينش شخصيتهاي اصولگرا هستند و از بعد انتخابات تاکنون يک لحظه هم او را رها نکرده و راحت نگذاشتهاند و به طور مرتب به او تا الان ضربه زدهاند.
بانک مرکزي در گزارشي نرخ رشد اقتصادي را در بخشهاي مختلف اعلام کرد. درخشانترين رشد ما مربوط به کشاورزي با نرخ رشد 8/8 درصد بوده . اينها دستاوردهايي است که بايد تا باقيمانده يکسال دولت روحاني به اتمام برسد. شبکه زيرسدها و رودخانههاي مرزي بايد تا پايان اين دولت به اتمام برسد. کارهاي بزرگي که بايد انجام شود تا آثار مثبتي براي اقتصاد ايران داشته باشد...
دولت هفت سال روي اين کارها زحمت کشيده و افتخار همه است، نه افتخار يک فرد خاص باشد. اصولگراها نبايد از اين موفقيتها ناراحت باشند چون افتخار آنها هم هست و آنها هم از دستاوردهاي انقلاب خوشحال ميشوند. پيشنهاد ميکنم از دستاوردها عصباني نباشند، خوشحال باشند و به آن افتخار کنند.»
اما روزنامه آفتاب یزد با رد برخی ادعاهای دولتی درباره دستاوردهای افتخارآمیز نوشت: به هر حال خیلی دیر و در حالی که سکه به مرز 11 میلیون تومان رسیده و دلار 22 هزار تومان، تلاش میشود رئیسجمهور در مجلس پاسخگوی شرایط افتضاح بازار باشد.
او باید توضیح دهد به سمت پرتگاه حرکت میکنیم یا پیشرفت اقتصادی. با حلوا حلوا کردن دهان ملت شیرین نمیشود. دهان آن کسی شیرین است که حقوق 30 میلیون تومانی دولتی به جیب میزند و مدام هم در افشانی میکند. سواره کجا از حال پیاده خبر دارد. مردم در سختیها هستند.