مرحوم شیخ حسین زاهد کارهای شخصی خودش را همیشه شخصا انجام می‌داد و سعی می‌کرد که سر بار دیگران نباشد.
در ایامی که آقا مریض شده بود و به سبب همان بیماری هم از دنیا رحلت کرد، عده‌ای از دوستان برای عیادت خدمت ایشان رسیدند؛ حالشان اصلا مناسب نبود، دکتر علت بیماری را ضعف شدید تشخیص داده بود، یکی از شاگردان خدمت ایشان عرض کرد، در صورت امکان برای من استخاره‌ای بگیرید.
فرمود: نیت کنید.
یک دفعه ایشان با آن حال بیماری از رختخواب بیرون آمد و به صورت چهار دست و پا تا کنار دیوار حرکت کرد و دستش را به دیوار گرفت و بلند شد و از روی طاقچه چیزی برداشت و به همان صورت با سختی بسیار برگشت.
وقتی داخل رختخواب شد، دیدیم در دستشان تسبیح بود و این همه زحمت برای آوردن تسبیح بود، یکی از دوستان گفت: آقا شما می‌فرمودید ما می‌آوردیم چرا این همه خودتان را به زحمت انداختید؟
ایشان فرمود: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند: بعد از ایمان و عمل صالح اگر کسی بتواند سربار مردم نباشد، من به او وعده بهشت می‌دهم. آیا نمی‌خواهید من به وعده پیامبر خدا برسم؟
همچنین فرمود: تا می‌توانید روی پای خودتان بایستید و عزت نفس داشته باشید و از کسی سؤال و درخواست نکنید و خودتان کارهای خودتان را انجام دهید.
* با اقتباس و ویراست از کتاب  فضیلت‌های فراموش شده،
به نقل از خبرگزاری حوزه