در محضر امام خمینی(ره)
برنامه زیارتی امام در کربلا و نجف
امام همیشه تا هفتم محرم را در نجف بودند و پس از آن به کربلا مشرف میشدند. قبل از ظهر یا عصر روز هفتم، همیشه از نجف به کربلا میرفتند و زیارت عاشورا را در این روزها ترک نمیکردند. در ایام دهۀ محرم در نجف، امام دو مرتبه به حرم مشرف میشدند. روزها برای خواندن زیارت عاشورا به حرم میآمدند و شبها هم که جزء برنامه همیشگیشان بود که به حرم مشرف شوند. بعد به کربلا میرفتند که تا سیزدهم محرم در کربلا مشرف بودند و بعد دوباره به نجف باز میگشتند. این سیره مستمر ایشان در طول پانزده سال اقامتشان در نجف بود. امام در کربلا هم هر روز دو مرتبه حرم میرفتند. قبل از ظهر و بعد از ظهر، که میدانید در حرم امام حسین(ع) در این روزها چقدر شلوغ است ولی امام به دلیل شلوغی بیش از حد با آن وضع جسمانی که داشتند زیارت امام حسین(ع) ایشان ترک نمیشد و با وجود آن جمعیت که عاشقانه به سر و سینه میزدند، به حرم میرفتند. آقای فرقانی میگفت: یکبار امام چنان در میان جمعیت گیر کردند که من برای نجات جان ایشان به امام حسین(ع) متوسل شدم که از بین نروند. بعد که بیرون آمدیم دیدم امام چنان عرق کرده که گفتنی نیست و عبایشان هم نیست! من هم وضع بهتری نداشتم. به هر حال نمیشد به ایشان گفت که آقا جمعیت خیلی زیاد آمده و نمیشود به حرم رفت چون اعتنا نمیکردند.
* آیتالله خاتم یزدی