اخبار ویژه
مجمع روحانیون با دشمنان نظام تعارف ندارد یا راه‌بلد آنهاست؟!
عضو شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان می‌گوید ما مردم را ولی‌نعمت می‌دانیم اما اصولگرایان آنها را رعیت می‌دانند.
عبدالواحد موسوی لاری در گفت‌وگو با «جماران» و درباره انتخابات آتی مجلس گفت: من ناامید نیستم اما به دو دلیل خوشبین هم نیستم. دوستان ما تجربه موفق 92 تا 96 را فراموش کرده‌اند. اگر مانند این روزها آقای کرباسچی و آقای نعیمی‌پور و دیگران حرف خود را بزنند و فضای اینچنینی تا آخر ادامه یابد؛ معلوم است که هم 98 و هم 1400 را از دست می‌دهیم.
این عضو شورای مرکزی مجمع روحانیون، در ادامه و درباره تفاوت اصلاح‌طلبان و اصولگرایان گفت: اصلاح‌طلبان می‌خواهند فهم ما از جامعه را به عرصه زندگی مردم آورد؛ حال فهم ما چیست؟ این است که انسان‌ها را صغیر و محجور ندانیم و به افراد اعتماد کنیم. مرز ما با اصولگرایان در این است که ما می‌گوییم مردم ولی‌نعمت ما هستند و آنها می‌گویند؛ مردم رعیت هستند. چون آنها مردم را رعیت می‌دانند در نتیجه خود را کسی می‌دانند که این رعیت را باید هدایت کند. اصلاح‌طلبان می‌گویند مردم ولی نعمت‌اند و باید دنبال موضوعی مشروع برویم که آنها می‌خواهند من اصلاح‌طلب به این حرفی که می‌زنم باید اعتقاد داشته باشم و تصنعی حرف نزنم.
موسوی لاری همچنین درباره مرزبندی خود با جریان‌های ضدنظام گفته است: اگر کسی صراحتا بگوید به جمهوری اسلامی اعتقاد ندارم، آن بحث دیگری است مرز ما زیر سقف جمهوری اسلامی و قانون اساسی است. هرکس قانون اساسی جمهوری اسلامی را قبول دارد و ملتزم آن است زیر این سقف قرار دارد. وقتی کسی می‌گوید قانون اساسی را قبول دارم یعنی همه قانون را قبول دارد و یا ملتزم به همه اصول است ولو برخی از آنها را ناقص و ضعیف بداند. اگر کسی اصل قانون اساسی را قبول ندارد که ما با او تعارفی نداریم و نمی‌تواند در جمهوری اسلامی مدیریت داشته باشد.
درباره اظهارات موسوی لاری گفتنی است: اولا ادعای رعیت پنداشتن مردم، جزو القائات ضدانقلاب و سلطنت‌طلبان است که به‌خاطر نفوذزدگی مدعیان اصلاح‌طلبی، وارد ادبیات این طیف هم شد. اصل ماجرا نیز به تحریف محتوای فرمایش پیامبر اعظم(ص) برمی‌گردد مبنی بر اینکه «کلکم داع و کلکم مسئول عن رعیت»، در واقع این بیان شریف، مطالبه حس «مسئولیت جمعی» و ضمناً «مراعات» همدیگر به‌ویژه مراعات توده مردم از سوی حاکمان است. اما به غلط و دروغ ادعا می‌شود که مراعات، رعیت پنداشتن مردم است!!
اما نقض ادعای «ولی‌نعمت انگاشتن مردم از سوی اصلاح‌طلبان»، 20 سال مدیریت تمایزطلبانه و اشرافی آنها در دولت موسوم به سازندگی، اصلاحات و اعتدال است سیاست‌بازی و ترجیح علائق جناحی و سیاسی و گروهی بر مصالح عمومی، غلبه دادن سیاست بر اولویت‌های معیشت مردم، زراندوزی و اشرافیگری و دستبرد به بیت‌المال و نامحرم‌پنداشتن مردم در بسیای از رویکردهای اقتصادی و سیاسی و دیپلماتیک، اسناد نقض ادعای آقای موسوی لاری است. خروجی این مدیریت برای مردم، تورم 49 درصدی دولت سازندگی و 57 درصدی در دولت مدعی اعتدال است.
اما نکته دوم، به ادعای مرزبندی با معارضان اسلام و قانون اساسی و جمهوری اسلامی برمی‌گردد. ائتلاف مدعیان اصلاح‌طلبی با طیفی از گروهک‌های برانداز، ناقض این ادعاست که در همکاری و هم‌پوشانی در انتخابات 76 و 84 و 88 و همچنین فتنه‌های 78 و 88 قابل مشاهده است. این طیف به بهانه اعتراض به تقلب در انتخابات 88 - که به شهادت خاتمی در پستوها، دروغ بود- با گروهک‌های معارضی مانند سازمان منافقین و سلطنت‌طلب و بهائیت هم افق شدند؛ جایی که شعار «انتخابات بهانه است- اصل نظام نشانه است»، «نه غزه نه لبنان»، مرگ بر اصل ولایت فقیه و... سر داده شد و به بی‌حرمتی علیه ساحت امام خمینی(ره) و سپس امام حسین علیه‌السلام در روز عاشورا منتهی شد اما با این وجود خاتمی (عضو مرکزیت مجمع روحانیون) موسوی تا روز آخر، همچنان فتنه‌انگیزی و تحریک به آشوب می‌کردند و هرگز حاضر به اعلام برائت از آنها نشدند.
صدای روزنامه حامی دولت درآمد چرا وعده‌های اقتصادی برعکس شد؟!
یک روزنامه حامی دولت معتقد است سوءمدیریت شدید در دولت، برعکس وعده‌های روحانی است.
روزنامه جمهوری اسلامی می‌نویسد: اطلاعات اجمالی از لایحه بودجه ۱۳۹۹ کل کشور حکایت از استمرار بی‌توجهی دولت به اقشار ضعیف جامعه دارد. توضیحات رئیس سازمان برنامه و بودجه درباره این لایحه نیز بر همین واقعیت تلخ صحه می‌گذارد.
متاسفانه با افتخار اعلام می‌کنند یارانه‌های هدفمندی را در فلان زمان از هرماه و یارانه‌های معیشتی را نیز در فلان زمان از هرماه به حساب خانوارها واریز خواهیم کرد و به این نکته بدیهی فکر نمی‌کنند که ادامه صدقه دادن به مردم افتخار نیست. دولتمردان هنگامی می‌توانند به عملکرد خود افتخار کنند که شرایط اقتصادی کشور را آنچنان بهبود ببخشند که هیچ خانواده‌ای نیازمند دریافت یارانه‌ای که به صدقه بیش از هرچیز دیگری شبیه‌تر است، نباشد.
رئیس‌جمهور روحانی در تبلیغات انتخاباتی دور اول خود گفته بود و بعد از آنکه رئیس‌جمهور شد نیز چندبار تکرار کرد که این دولت چنان رونق اقتصادی ایجاد خواهد کرد که نه‌تنها هیچ‌کس در ایران نیاز به یارانه گرفتن نداشته باشد بلکه مردم، داوطلب کمک کردن به دولت باشند.
این روزنامه می‌افزاید: می‌دانیم که دولت دوازدهم با فشارهای خارجی و داخلی زیادی مواجه شد و بخشی از تنگناهای پدید‌آمده اقتصادی ناشی از همین فشارهاست، ولی نمی‌توان سهم اشتباهات و تصمیمات نادرست خود دولتمردان در تشدید اوضاع نابسامان اقتصادی را نادیده گرفت. کوتاهی در حذف بودجه‌های غیرضروری برای دستگاه‌های غیرضروری‌تر، قصور در کوچک کردن دستگاه‌های دولتی، خودداری از ولخرجی‌های مربوط به دستگاه‌های آویزان و از همه بدتر اتخاذ تصمیمات کارشناسی نشده‌ای مانند افزایش جهشی قیمت بنزین و دونرخی‌کردن آن که موجب زایش صدقه دومی به نام یارانه معیشتی شد، ازجمله عملکردهای نادرست دولت دوازدهم است که به تشدید بحران اقتصادی دامن زده است.
هنر این نیست که سال‌های سال مردم را یارانه‌بگیر نگهداریم و فاصله طبقاتی هر لحظه بیشتر می‌شود. هنر اینست که بحران اقتصادی چنان مهار شود که مردم بتوانند روی درآمدهای خود حساب کنند و محتاج یارانه نباشند.
بارها گفته‌ایم و باز هم تکرار می‌کنیم که آقای رئیس‌جمهور برای حل مشکلات اقتصادی و حتی سایر مشکلاتی که دولت با آنها دست به گریبان است، باید در اطرافیان خود تجدیدنظر کند و در اولین گام، با مردان اقتصادی و مشاوران خود خداحافظی کند و به جای آنها از افراد کاردانی که در میان مردم باشند و فاصله طبقاتی با مردم نداشته باشند و درد مردم را بفهمند استفاده کند.
ژاپن کنار برجام نیست کرم سر قلاب ترامپ است
روزنامه دولتی ایران، تیتری خلاف واقع برای سفر روحانی به ژاپن و اظهارات نخست‌وزیر آن کشور انتخاب کرد.
روزنامه ایران دیروز تیتر زد «ژاپن کنار برجام» و نوشت ژاپن با 3 کشور اروپایی برای حمایت از برجام همکاری می‌کند.
این ادعا در حالی است که طبق گزارش‌های منتشر شده، نخست وزیر ژاپن خواستار تداوم تعهدات ایران در برجام شده اما کمترین انتقادی از آمریکا به‌خاطر زیر پا گذاشتن برجام و یک‌طرفه کردن آن مطرح نکرده است. مواضع مقامات ژاپن در واقع انتقاد از کاهش تعهدات برجامی ایران است که پس از یک‌سال مماشات در قبال خروج آمریکا، صورت می‌گیرد.
نکته جالب دیگر این است که طبق برجام (به عنوان توافق مورد تائید قطعنامه 2231 شورای امنیت) تحریم‌های نفتی آمریکا لغو شده و کشورها می‌توانند از ایران نفت بخرند اما ژاپن به جای «تعهد آمریکا»، به «عهدشکنی» آمریکا گردن نهاده و خرید نفت از ایران را ظرف سال‌های اخیر به صفر رسانده است! با این حال روزنامه ایران از سوی ژاپنی‌ها می‌نویسد «با سه کشور اروپایی برای حمایت از برجام، همکاری می‌کنیم»!!
ملاحظه بعدی این است که فرانسه- به همراه دو دولت اروپایی دیگر- بالغ بر یک سال، دولت روحانی را سر دواندند و آخرسر نیز به جای عمل به کمترین تعهدات برجامی خود، از روحانی در نیویورک خواستند کار ترامپ را برای گرفتن عکس یادگاری راه بیندازد و ضمنا بپذیرد که برجام باطل شده و ایران حاضر است مذاکرات جدیدی را با هدف گسترش تعهدات برجامی خود و همچنین کاهش توانمندی موشکی و واگذاری نفوذ منطقه‌ای خویش آغاز کند! در واقع پس از آن که معلوم شد 3 دولت اروپایی اراده و انگیزه‌ای برای عمل به تعهدات ضدتحریمی خود ندارند، آقای روحانی سراغ دولتی در ژاپن رفته که بی‌اختیارتر از فرانسه است و تنها نقش طوطی سخنگوی آمریکا را بازی می‌کند. با این وجود تیتر روزنامه ایران قابل تأمل جدی است: ژاپن کنار برجام(!!). ژاپن کنار ایران و برجام است یا طعمه سر قلاب ترامپ؟
اندیشه پویا: روحانی و عارف میخ‌ها را بر تابوت اصلاح‌طلبان کوبیدند
یک نشریه اصلاح‌طلب می‌گوید بی‌تدبیری‌های دولت روحانی و جازدن عارف از ثبت‌نام در انتخابات مجلس، میخ‌هایی بود که بر تابوت اصلاح‌طلبان کوبیده شد.
مجله اندیشه پویا با اشاره به ماجرای سهمیه‌بندی بنزین نوشت: به‌نظر می‌رسد رئیس‌جمهور و دولت او، باوری نیز به این شکست ندارند. در اولین گفتاردرمانی پس از سهمیه‌بندی قیمت بنزین، روحانی اشاره داشت که انتقادی اگر به دولت او وارد باشد به تأخیر انداختن واقعی کردن قیمت بنزین است. این البته جدی‌ترین انتقادی بود که به دولت وارد بود، و تا این لحظه هنوز استدلال قانع‌کننده‌ای نشنیده‌ایم که چرا دولت، بالا بردن قیمت بنزین را تا بحرانی‌ترین نقطه ممکن به تعویق انداخت، و به‌جای اصلاحات لازم در زمان مقرر، سیاست‌گذاری مهلک در بدترین زمان ممکن را انتخاب کرد. اینکه چرا واقعی کردن قیمت بنزین به تعویق افتاد. اما اشتباه روحانی فقط این نبود که این بدترین سیاست ممکن برای اصلاح قیمت‌ها و پناه بردن به نظام یارانه‌ای غیرمولد را انتخاب کرد و ماشین دولت را یک بار دیگر در مسیر امتناع از توسعه، در مسیر یک مردم‌فریبی ویرانگر، و در مسیر ورشکستگی قرار داد؛اشتباه اصلی او پنهان‌کاری در طراحی و اجرای چنین طرحی بود؛ اینکه بی‌نیاز از توجیه نخبگان و عموم مردم، سیاست‌گذار توضیح نداد به چه دلیلی چنین سیاست ناکارآمدی را انتخاب کرده و پیشنهادهای اصلاحی دیگر برای واقعی کردن قیمت سوخت را کنار گذاشته است.
اندیشه پویا روحانی را تنهاترین رئیس‌جمهوری تاریخ کشور خوانده و با اشاره به خنده بی‌موقع رئیس‌جمهور می‌نویسد: رئیس‌دولت عملاً خود را بی‌نیاز از نخبگان، دانشگاهیان و روشنفکران نشان داد. این انتخاب او بود که بی‌نیاز از همراهی هر نیروی اجتماعی و سیاسی و دانشگاهی، در مسیری قرار بگیرد که به تنهاترین رئیس‌جمهور تاریخ کشور تبدیل شود.
آخرین میخ بر تابوت امید از دست رفته آنهایی که دوبار به روحانی رأی داده بودند، آن خنده بی‌موقع رئیس‌جمهور بود در حین انکار اطلاعش از ماجرا ریشخندی غریب که چه‌بسا در تاریخ حکمرانی بی‌مانند بماند. آن خنده متفرعن و بی‌تفاوت روحانی، آن ریشخند تاریخی، یک نقطه عطف بود؛ یک نشانه بود؛ نشانه‌ای از یک سیاستمدار شکست‌خورده که در مرحله «انکار» بیماری به‌سر می‌برد. آنهایی که به روحانی رای داده بودند، آنقدر حقیر نبودند، آنقدر بیگانه نبودند، که مستحق چنین ریشخندی باشند.
نویسنده در ادامه به عدم ثبت‌نام محمدرضا عارف در انتخابات مجلس اشاره می‌کند و می‌نویسد: آخرین ترجیع‌بند این سیاست‌ورزی ناکارآمد، صحنه آرایی ناامیدکننده اصلاح‌طلبان در ثبت‌نام نامزدها برای انتخابات مجلس بود؛ اینکه رئیس‌فراکسیون امید در مجلس،گریز از پاسخگویی درباره ناکارآمدی خود در رهبری این فراکسیون را با گریز از صحنه انتخابات پیش‌رو تکمیل کرد. محمدرضا عارف از ثبت‌نام در انتخابات مجلس عقب نشست و ترجیح داد عملکرد ناامیدکننده خود در مجلس را به شکست اصلاح‌طلبی پیوند زند. سرمایه‌های اصلاح‌طلبی، بی‌هیچ چشم‌انداز و فکر مشخصی، غایب بزرگ ثبت‌نام در انتخابات مجلس پیش رو بودند؛ و با چنین غیابی، چه جدال بیهوده‌ای را در هفته‌هایی قبل‌تر بر سر طرح «سرا» به نمایش گذاشتند.
محسن هاشمی: به نام اعتدال و اصلاحات آبروی نهادهای انتخابی را بردیم
رئیس شورای شهر به ناکارآمدی طیف متبوع خود در دولت و مجلس شورای شهر اذعان کرد.
محسن هاشمی در نشست حزب همبستگی گفته است: انتخابات زیادی در کشور برگزار شده اما مشخص است که انتخابات آتی تفاوت زیادی با انتخابات‌های گذشته دارد و شرایط سخت تر از گذشته است، علت آن هم مشکلات کشور است که مشکلات اقتصادی در صدر آن قرار دارد. وی افزود: علت اصلی مشکلات اقتصادی ابتدا تحریم‌های بی‌سابقه‌ای بود که از طرف آمریکا تحمیل شده است، این شکل و وسعت از تحریم‌ها تاکنون نسبت به هیچ کشور دیگری اعمال نشده و بی‌سابقه است. البته در کنار تحریم‌ها، ناکارآمدی دستگاه‌های مختلف هم صورت خود را نشان داده است.
رئیس شورای شهر تهران با اشاره به سالگرد درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، توضیح داد: همان‌طور که ایشان می‌گفتند رویکرد همراه با عقلانیت و عملگرایی می‌تواند اصلاح‌طلبان، اعتدالیون و گروه‌های مرجع اصولگرا برای نجات کشور را بسیج کند با این رویکرد می‌توانیم از معضلاتی که برای مردم حادث شده نجات پیدا کنیم.
وی ادامه داد: شاید سوال پیش بیاید که چرا نتوانسته‌ایم این‌گونه عمل کنیم آن هم در شرایطی که شورای شهر و شهرداری تهران و بخش زیادی از دولت در اختیار اصلاح‌طلبان و اعتدالیون است. ما اگر می‌توانستیم با عقلانیت و کارآمدی کارنامه‌ای از خودمان به جای بگذاریم، دست بالا را در این انتخابات داشته و می‌توانستیم به مردم بگوییم که بخش انتخابی مردم می‌تواند امور را پیش ببرند، نه اینکه مدام به بخش انتصابی بگویند ما نمی‌توانیم کاری بکنیم.
هاشمی با تاکید بر اینکه شهر تهران مشکلات زیادی مثلا درباره آلودگی هوا و حمل و نقل عمومی دارد، گفت: قوانین مشخص است و زیرساخت‌ها هم بد نیست.
رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران خاطرنشان کرد: ما می‌توانستیم اتوبوس‌ها را برقی کنیم و اثرگذاری در حمل و نقل شهر تهران داشته باشیم نه اینکه الان به‌جای پنج میلیون سفر با مترو 2/5 میلیون سفر صورت گرفته و هنوز اتوبوس‌های بی‌آرتی گازوئیلی بوده و نتوانسته‌ایم برای موتورسیکلت‌ها کاری کرده یا اینکه وضعیت تاکسی‌ها را از بنزین به گازوئیل برگردانیم.
وی تاکید کرد: می‌توانستیم با اقداماتمان به مردم نشان دهیم که بخش انتخابی جامعه برای آنها کار می‌کند. این اقدامات احتیاج به هماهنگی داشت، اما وقتی وارد شدیم هشت دستگاه موجود یعنی وزارت کشور، سازمان برنامه و بودجه، صندوق ذخیره ارزی، بانک مرکزی، بانک‌های عامل و شهرداری نتوانستند هماهنگ شده و علی‌رغم مصوبات موجود روند به سمت کنونی رفته است.
محسن هاشمی گفت: اگر ما عملگرایی خود را عرضه نکنیم روز به روز بخش انتخابی ضعیف شده و انتصابی‌ها تسلط بیشتری بر جامعه پیدا می‌کنند امیدوارم در فرصت باقی‌مانده با اقداماتی از مرز افراطی، تفریطی و انفعالی دور شده و وارد فاز عملگرایی شویم.