عبدالحسین بیات در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس درباره شیوه قیمت‌گذاری خوراک پتروشیمی‌ها گفت: توسعه صنعت پتروشیمی مزیت ایران محسوب می‌شود و حجم اندکی از مواد هیدروکربوری مایع به عنوان خوراک و سوخت در این صنعت مصرف می‌شود، با این اوصاف باید با هدف توسعه این صنعت، مشوق‌هایی در بحث معادلسازی قیمت خوراک داشته باشیم. این کار هوشمندانه است ولی باید مرز آن خیلی دقیق باشد تا تبدیل به مسائل رانتی نشود.
وی اظهار داشت: نمی‌توان این‌گونه استدلال کرد که به پتروشیمی‌های خوراک گاز تخفیف داده می‌شود ولی به پتروشیمی‌های خوراک مایع داده نمی‌شود. من قبول دارم قیمت خوراک‌های گازی منطقی نیست و به همین دلیل زمانی که من مسئولیت داشتم قیمت را تا مرز 13 سنت رساندیم ولی بعد از این که دولت عوض شد مجدد به قیمت 8/5 سنت رسید. آن زمان ما محاسبه کردیم که 13 سنت جواب می‌دهد.
مدیرعامل اسبق شرکت ملی صنایع پتروشیمی ادامه داد: الان این گونه نیست که پتروشیمی‌های خوراک مایع از حاشیه سود منطقی نسبت به سایر فعالیت‌های اقتصادی خارج باشند ولی این حاشیه سود به میزان پتروشیمی‌های خوراک گاز نیست. بنابراین می‌توانیم قیمت خوراک گازی را منطقی‌تر کنیم و به خوراک مایع هم تخفیف بیشتری بدهیم. در دوره مسئولیتم ما این معادلسازی را انجام دادیم و پیشنهادش را هم به وزارت نفت ارائه کردیم ولی وزارت نفت آن را نپذیرفت.
بیات عنوان کرد: در سال 1391 ما قیمت منطقی را 13 سنت در هر مترمکعب تعیین کردیم در دولت هم تصویب شد ولی بعدا تجدید نظر شد. البته قبول هم ندارم قیمت به صورت جهشی و بدون توجه به محیط پیرامون افزایش یابد. باید دید کشورهای اطراف براساس چه منطقی قیمت خوراک‌های گازی خود را تعیین می‌کنند.
وی در ادامه با اشاره به ضرورت تکمیل زنجیره ارزش پتروشیمی‌ها گفت: برای ایجاد تنوع محصول و تکمیل زنجیره ارزش می‌توانیم این پتروشیمی‌ها را متعهد به انجام یکسری کارها از جمله مشارکت در ادامه توسعه صنعت پتروشیمی کنیم. کما اینکه برخی از این شرکت‌ها در توسعه پروژه‌ها مشارکت دارند. یا می‌توانیم آنها را وادار کنیم تا منابع‌شان را به سمت توسعه و تکمیل زنجیره بیاورند.