روزنامه رسالت با انتشار مطلب فوق نوشت: ترجیع‌بند جلسات آقای رئیس‌جمهور، «برجام» است و چه چیزی بهتر از آن؟ از دانشگاه فرهنگیان که با تدبیر بی‌نظیر برای سخنرانی روز دانشجو انتخاب شده تا مبادا خاطری مکدر گردد و سؤال بیجایی پرسیده شود و نماینده تشکلی بلبل‌زبانی کند، بگذریم؛ جناب روحانی از برجام گفتند؛ از اینکه نه مقدس است نه لعنتی؛ چیزی که قرار بود به قول ایشان تحریم‌ها را بالمره لغو کند، شد فزاینده تدریجی تحریم‌ها؛ پس ‌ای‌کاش به لعنتی بودن آن ایمان بیاورند. اما اینکه با کمال بزرگواری آن را مقدس نمی‌دانند، گام رو به جلویی برای ایشان به حساب می‌آید؛ چون اگر او یادش رفته ما یادمان هست که وصف برجام، آفتاب تابان بود. روزها، ماه‌ها، فصل‌ها بلکه سال‌ها گذشت و خبری از سیب و گلابی‌های برجام نشد و معجزه‌ای که قرار بود در معیشت مردم رخ دهد، عاجز شد از حفظ خودش!
باور کنید شما و بسیاری از مسئولان ما مهارت مذاکره با خارجی‌ها را ندارند. شما خلاف آنچه فکر می‌کنید، زبان دنیا را بلد نیستید؛ اصلا برای اینکه به شما برنخورد قدری از ۱+۵ و ۱+۴ و این جمع‌های جبری فاصله بگیریم؛ همین آقای مارک ویلموتس، یا اصلا آندره استراماچونی را ببینید؛ مقایسه کنید قرارداد این دو نفر را با تیم‌های قبلی که با آنها همکاری می‌کردند. فکر می‌کنم در خواب هم نمی‌دیدند این گونه قراردادی ببندند. حالا هم باید از وزیر تا سفیر و وکیل دست به دست هم دهند تا استرا با چون و چرا برگردد. قبلا فقط جلوی چشم آبی‌ها هول می‌شدند و هر چه آنها جلوی ما می‌گذاشتند امضا می‌کردیم، حالا اما فرقی ندارد، به آمار شکایت‌های پرسپولیس و استقلال نگاهی کنید متوجه می‌شوید فارغ از رنگ چشم و پوست، گویا هر که به زبانی غیر از فارسی حرف می‌زند و می‌نویسد، می‌تواند کلاهی گشاد بر سر ما بگذارد؛ حال خواسته یا ناخواسته! چرا جوری قرارداد می‌بندیم و توافق می‌کنیم که امضای هیچ کسی تضمین نیست؟
یادآور می‌شود اظهارات روحانی مبنی بر اینکه برجام مقدس نیست، در حالی است که او در اوج هیجان‌های توافق و تراشیدن فضایل نداشته برای برجام، گفت «برجام را ما نیاوردیم، خدا آورد»!