پیامکی که می‌تواند حکایت از برنامه‌ریزی ویژه متولیان برگزاری این جشنواره برای ندیده شدن آثار توسط رسانه‌ها و به تبع آن نقد وضعیت تولیدات فیلم مستند در طی سال گذشته داشته باشد. تاکتیکی که بیش از هر چیز می‌تواند محصول مشاوره‌های روابط عمومی این جشنواره برای پیشگیری از انعکاس محتواهای بحث برانگیز برخی از آثار راه یافته به جشنواره در فضای عمومی و رسانه‌ای قلمداد شود و این در حالی است که باید دید که آیا تعداد محدود خبرنگار تایید شده نیز موفق به خرید بلیط و تماشای آثار در موعد مقرر خواهند شد و یا آنکه ظرفیت‌های محدود در زمان تهیه بلیط نیز ادامه‌ای بر این تاکتیک خواهد بود. بر این اساس ظاهرا سیاست مدیران سینمایی در جشنواره‌های مختلف به صورتی تنظیم شده است که اهالی رسانه به عنوان مهم‌ترین پوشش دهنده جشنواره و منتقدان آثار و تولیدات نتوانند فیلم‌های حاضر در بخش‌های مختلف این جشنواره‌ها را مشاهده نمایند و به تبع آن در جشنواره‌ای همچون «سینماحقیقت» اخباری از محتوای تولیدات مستند و بالاخص تولیدات حمایتی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به بیرون درز نکند تا حاشیه‌ای برای برخی اهالی این مراکز ایجاد نکند و بالاخص مدیریت جدید این مرکز را به صرافت اعمال تغییرات در مدیریت میانی این مجموعه نیاندازد!