شهید مدافع حرم مهدی ایمانی فردویی سال 1362 متولد شد. وی از خادمان آستان مقدس فاطمی‌(س) بود. عشق مهدی ایمانی به اهل‌بیت و روحیه ظلم‌ستیزی‌اش یک طرف، شهادت باجناقش قاسم قریب در سوریه نیز از طرف دیگر باعث شد تا به صف مدافعان حرم بپیوندد. وی بعد از دو بار رفتن به سوریه و بازگشت به وطن، به همسرش این چنین می‌گفت: «دیگر دست خودم نیست؛ باید باز هم بروم...» به این ترتیب، 24 رمضان سال 1394 به آرزوی خودش دست یافت. شهید مدافع حرم مهدی ایمانی در بخشی از وصیت‌نامه‌اش نوشته بود: «از شهدا شرمنده‌ام خیلی دیر به درک حقیقت وجودشان پی بردم از خداوند متعال و حضرات معصومین و شهدا ممنونم که به‌گریه‌های شبانه این حقیر جواب دادند و من را به عنوان مدافع حرم حضرت زینب سلام‌الله‌علیها و حرم دختر سه ساله امام‌حسین‌علیه‌السلام برگزیدند و حال که صهیونیست خونخوار، آمریکای جنایتکار و سعودی خیانتکار قصد براندازی حرم‌های اهل‌بیت را دارند و با حمله ناجوانمردانه و وحشیانه به زنان و فرزندان و طفل‌های شیرخواری که هیچ پناهی ندارند قصد کشور‌گشایی دارند. این وظیفه را برخود دیدم که به کمک این مردم بی‌گناه و دفاع از حرم اهل بیت بروم و از حضرت زینب و خانم رقیه ممنونم که به من حقیر لیاقت حضور را دادند و به مدد ایشان ما با عزت، پیروز و سربلند می‌شویم.»