در سال‌های پس از جنگ جهت توسعه فعالیت‌های پیمانکاری صنعت برق و خودکفایی در این صنعت، توسط وزارت نیرو شرکت هایی به سهامداری پرسنل و ریاست مجمع مدیران عامل برق‌های منطقه‌ای تشکیل شد. در سال 1373 نیز شرکت فارس تکاب در فارس به سهامداری 5200 پرسنل و بازنشسته صنعت تشکیل و ماهانه مبالغی ازحقوق همه  کارکنان (بدون استثنا) اخذ می‌شد و مبالغ در این شرکت تبدیل به سهام می‌گردید... شرکت هم فعالیت‌های اقتصادی انجام می‌داد (فعالیت‌ها همگی در صنعت برق بوده و کارفرما هم اکثرا شرکت‌های برق بودند) و سالانه بعد از برگزاری مجمع، سود سهام به پرسنل پرداخت می‌شد. بعضا در سال‌های طلایی 85 و 84 سود سهام به بالای سی درصد هم می‌رسید.
شرکت فارس تکاب در سال‌های پررونق 82 تا 87 توسعه قابل ملاحظه‌ای یافت و اقدام به تاسیس بزرگترین کارخانه گالوانیزه جنوب در شهرک صنعتی بزرگ شیراز، بزرگترین پیمانکار اجرای تاسیسات شبکه برق به نام تکاب نیرو و بزرگترین شرکت مشاوره برقی جنوب به نام  مشاوره فارس نمود. در آن سال‌های بیش از هزار نفر پرسنل در این مجموعه فعال بودند و حوزه فعالیتش کل کشور را پوشش می‌داد این شرکت دارای یکی از محدود خط‌های تولید پایه های پیش فشرده سیمانی بود. در آن زمان این تکنولوژی فقط در تبریز و مشهد و اصفهان وجود داشت. این موارد نشان می‌دهد گردش مالی و امکانات شرکت بسیار گسترده بوده و در مقاطعی از زمان شرکت یادشده در اربیل عراق نیز اقدام به تاسیس نمایندگی جهت فعالیت‌های برون مرزی نموده است.
مدیرعامل و هیئت مدیره شرکت فارس تکاب و شرکت‌های زیرمجموعه همگی توسط مدیرعامل برق منطقه‌ای فارس انتصاب می‌شدند و حتی دستمزدشان هم توسط برق منطقه‌ای فارس مشخص می‌شد. تعداد سهام هیچ‌کس حتی مدیرعامل به بیش از یکی دو درصد از کل سهام نمی‌رسید.
در سال‌های 89 تا 91 به علت شرایط تحریمی و رشد چندبرابری قیمت‌ها شرکت فارس تکاب به منظور اتمام تعهدات و پروژه‌ها مجبور به استقراض از سیستم بانکی گردید. با انجام استقراض پروژه‌ها به اتمام رسید و تحویل کارفرما - که اکثرا هم برق منطقه‌ای فارس بود- گردید، ولی به دلیل جایگاه حقوقی مدیرعامل برق منطقه‌ای در انتصاب مدیران فارس تکاب متاسفانه این شرکت پیگیر اخذ دیرکرد و تعدیل و... نگردید و همین عامل باعث بحران مالی در فارس تکاب شد.
جهت تزریق منابع مالی به فارس تکاب در جلسه مجمع عمومی صاحبان سهام در سال 93 قرار شد سهامدار خصوصی در قبال تامین آورده‌ای متناسب با بدهی آن زمان شرکت و تامین سرمایه در گردش معادل 72 میلیون ریال، مالک،70٪ سهام شرکت شود.
حاصل این که، اکنون گردش مالی  ده ها میلیارد تومانی شرکت به چندصد میلیون تومان و تعداد کارکنان از بیش از هزار نفر به کمتر از بیست نفر کاهش یافته است. هیچ ارگانی از سهامدار خصوصی و هیئت مدیره جدید سؤال نمی‌کند با سهام 5200 پرسنل صنعت برق که اجبارا سهام‌دار شرکت شده‌اند چه کرده‌اید. به دلیل انجام نشدن تعهدات، سالانه بیش از سه میلیارد تومان به بدهی سهامدار افزوده می‌شود.
اما از آن زمان تا حال نه‌تنها بدهی شرکت به بانک‌ها و اداره مالیات و بیمه و بخش خصوصی پرداخت نشده بلکه شرکت پیمانکاری تکاب نیرو ورشکسته، شرکت مشاوره تعطیل و مشمول ورشکستگی و کارخانه گالوانیزه واگذار شده است و کارگاه پایه‌ریزی با سی درصد ظرفیت کار می‌کند!
در نتیجه این وضعیت، بدهی و تعهدات به مدیران سابقی که همگی در اصل کارمند برق بوده و درآمدی جز دستمزد ماهانه نداشتند  منتقل شد.
متخصصین صنعت برق اعتقاد دارند امکانات و امتیازات شرکت فارس تکاب به گونه‌ای است که عدم سوددهی آن کار سختی است و معلوم نیست چرا این شرکت غیرفعال و غیرشفاف مانده است.
* نامه سهامداران شرکت فارس تکاب به کیهان