بخش ادب و هنر:

اهانت به باورهای اسلامی و فرهنگ ملی و دینی، ترویج خشونت علیه زنان و عرضه تصویری وارونه و سیاه از خانواده اصیل ایرانی در این فیلم و بازتاب‌های عمومی و رسانه‌ای منفی نمایش آن‌، دادسرای عمومی و انقلاب تهران را وادار به واکنش کرد.
چهارم و پنجم دی ماه سال 93 بود که فیلم یاد شده در گروه موسوم به هنر و تجربه و در پردیس سینمایی کوروش به نمایش درآمد اما به دلیل وجود صحنه خشونت‌آمیز، یک روز پس از نمایش عمومی، با توقیف روبرو شد.
پس از ادعای انجام اصلاحات و اعلام دریافت رده نمایش ویژه افراد بالای 15 سال، یکم آبان امسال، خانه پدری مجال نمایش یافت اما ششم آبان، حکم توقیف دوباره این کار، صادر گردید.
اهانت به منتقدان خانه پدری
با اعلام نمایش خانه پدری برخی سینماگران وابسته به یک طیف خاص وارد صحنه حمایت از این فیلم شدند و با لحن و ادبیاتی اهانت‌آمیز به منتقدان خانه پدری تاختند.
محمد‌مهدی طباطبایی‌نژاد معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی و از حامیان یکی از اضلاع فتنه 88 خانه پدری را یکی از آثار برجسته سینمای ایران دانست و آن را در نقد تحجر معنا کرد! علیرضا داودنژاد که خود از بطن فیلم‌ فارسی آمده‌، در گفت‌وگو با یک سایت سینمایی، اساس توقیف فیلم‌ها را توهم دانست و در گامی با رنگ تبعیض حکم داد: «‌اصلا آقای عیاری نباید احتیاج داشته باشد پروانه ساخت و نمایش بگیرد»!
کارگردانی به نام مازیار میری با ارسال پستی به رئیس‌سازمان سینمایی کشور، ضمن توهین به منتقدین و مخالفین خانه پدری آورد: «آقای انتظامی شما به خوبی در این روزهای مدیریت بر سینمای ایران متوجه شدید که دشمنان افتخارات سینمای ایران، قسم‌خوردگانی هستند که حتی نمی‌دانند چرا دشمن هستند ولی ماموریت دشمن را بازی می‌کنند و ما انتظارمان از شما همین ایستادگی است که امروز با اکران (خانه پدری) داشته‌اید...» پرویز پرستویی هم که مدتهاست سعی می‌کند با پست‌های عجیب و غریب خود را مطرح کند، به بهانه اکران فیلم خانه پدری آرزو کرد فیلم «صد سال به این سال‌ها» که در حمایت از رژیم پهلوی ساخته شده است، مجال رفع توقیف یابد.
واکنش منتقدان به خانه پدری
با اکران خانه پدری منتقدین فیلم و برخی چهره‌های سیاسی و اجتماعی اعلام موضع کردند.
یکی از واکنش‌های صریح به فیلم خانه پدری توسط جلیل محبی دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر صورت گرفت.
وی در توئیت خود آورد:
«...گناهان جنسی در اسلام توسط سیستم اسلامی تغافل شده و به توبه سوق داده می‌شوند. اما هنر سینما هرگز به کمک این سیستم نیامده است... خانه پدری یک ‌خرده فرهنگ غلط در برخی نقاط کشور را نماینده فرهنگ اصیل دینی جا زده و فرهنگ سنتی ایران را خشن و به ‌دور از رحم و متحجر معرفی کرده است.»
ششم آبان خبرگزاری تسنیم نوشت:
«...خانه پدری» خانه هیچ‌کدام از زنان ایرانی نیست، خانه هیچ یک از مادران و همسران و دختران ایرانی نیست. «خانه پدری» عصبانیت‌ها و خشونت‌های فروخورده‌‌ای است که طبق نظریه «آینه» که عموم منتقدین طرفدار سینمای بدنه اجتماعی ما آن را دیدگاه طراز سینمای ایران می‌دانند، ماحصل بازتاب خیالات نویسنده از درون خود به‌سوی خود او است.»
سعید مستغاثی منتقد فیلم و مستندساز، در فضای مجازی، خانه پدری را یک اثر ضعیف و ضدایرانی توصیف کرده است.
محمدتقی فهیم دیگر نویسنده و منتقد، اثر کیانوش عیاری را کاری محتوا زده و نمادگرا در ساختمانی لرزان، گسیخته و فاقد عناصر نمایشی بیان کرده است. منتقد و روزنامه‌نگار دیگری- کیوان امجدیان- نیز در مشرق نوشته است:« هیچ‌کس حق ندارد خانواده‌های مذهبی و سنتی که بار بسیاری از سختی‌های این سرزمین روی دوششان بوده را به جای شخصیت‌های بد و ناهنجار فیلم و داستان و نمایش بنشاند و به مردم ارائه کند.»
واکنش کمیسیون فرهنگی مجلس
احمد سالک عضو کمیسیون «فرهنگی» مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری برنا اعلام کرد: موضوع فیلم «خانه پدری» در اولین جلسه کمیسیون فرهنگی پس از تعطیلات مورد بررسی قرار خواهد گرفت و وزیر فرهنگ و دستگاه‌های ذی‌ربط آن باید جوابگوی ضعف در نظارت فیلم «خانه پدری» باشند.
موضع‌گیری سالک در حالی بود که دیگر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس- احمد مازنی - وارد صحنه اعتراض به توقیف خانه پدری شد و بدون ‌اشاره به گستاخی‌های فیلم، توئیت کرد:
«‌با هنرمندان باید با زبان هنر و فرهنگ سخن گفت نه با داس و درفش»
احمد مازنی یکی از همان نمایندگانی است که تصاویر حقارت بار وی برای گرفتن عکس سلفی با موگرینی کمونیست و نماینده اتحادیه اروپا در سیاست خارجی، در معرض قضاوت مردم قرار گرفت.
اما محمدعلی وکیلی دیگر نماینده اصلاح‌طلب، می‌گوید: «تهیه‌کننده  بیش از این که خودش را در چارچوب مقررات متعهد ببیند، بیشتر به دنبال برگزاری یک «شو» است، در واقع بیشتر فیلم‌هایی که دچار چنین سرنوشتی مانند توقیف می‌شوند یعنی فیلم روی پرده می‌رود و بعد به دلیل تخلف پایین می‌آید نشان می‌دهد که این فیلم برای دیدن محتوا ساخته نشده است، در اصل برای دیده شدن یک هدف به منظور خاصی ساخته شده است و هدف خاصی پشت آن است.»
واکنش رسانه‌های معاند
رسانه‌های معاند جملگی در نوع پرداخت به موضوع اکران و سپس توقیف خانه پدری در نقش وکیل مدافع فیلم ظاهر شدند.
از جمله این رسانه‌ها باید به بی‌بی‌سی فارسی‌، تلویزیون وهابی تجزیه‌طلب ایران اینترنشنال و تلویزیون بهایی– صهیونیستی من و تو‌ اشاره کرد.
مقصرین اکران
تحت تعقیب قرار می‌گیرند
روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، در اطلاعیه‌ای ضمن اعلام دلایل توقیف فیلم خانه پدری، تاکید کرد که مقصرین اکران این فیلم تحت تعقیب قضایی قرار
می‌گیرند.  در این اطلاعیه می‌خوانیم: با توجه به اینکه اکران فیلم خانه پدری بازتاب بسیار منفی و گسترده‌ای در اذهان جامعه به دنبال داشته و به نحوی توهین به اعتقادات مذهبی جامعه ایران و ترویج خشونت علیه زنان و زیر سؤال بردن سنن، رسوم و فرهنگ ناب ایرانی- اسلامی و ارائه تصویر وارونه و کذب از خانواده ایرانی در این فیلم مشهود است و پخش آن سلامت روحی و روانی جامعه را به مخاطره انداخته به نحوی که با واکنش منفی اقشار و گروه‌های مختلف در جامعه همراه بوده بنابراین از باب پیشگیری از هر گونه اخلال در نظم عمومی و صیانت از سلامت روح و روان جامعه بر اساس گزارش‌های واصله از دستگاه‌های ضابط پرونده، موضوع به دادسرای فرهنگ و رسانه ارجاع و طبق دستور دادستان تهران دستور جلوگیری از ادامه اکران فیلم مذکور و پخش آن صادر گردید.
دادسرای عمومی و انقلاب تهران همچنین تصریح کرد: بنا به گزارش مراجع نظارتی به رغم اینکه مقرر شده بود که فیلم یاد شده مورد اصلاح و بازسازی قرار گیرد ولی در این خصوص اقدام اصلاحی انجام نگرفته، فلذا حسب دستور دادستانی علاوه ‌بر جلو‌گیری از پخش فیلم مذکور، کلیه مرتکبین و مقصرین نیز تحت تعقیب قانونی قرار گرفتند.
و اما...
بی‌شک سازمان سینمایی باید پاسخگوی چرایی اعطای مجوز به فیلمی باشد که اثری هتاکانه به شمار می‌آید.
 در نظر بگیریم؛ فیلمی که در نسخه اصلی آن، شمشیر تعزیه به بدن یک دختر نشانده می‌شود و باورهای دینی و فرهنگ ملی و دینی هدف هجمه قرار می‌گیرد؛ درست چند روز پس از برگزاری راهپیمایی باشکوه اربعین مجوز نمایش عمومی دریافت می‌کند. چرا؟ این نسبت زمانی چگونه توجیه می‌شود؟
خانه پدری در همین دولت مدعی اعتدال و تدبیر توقیف شد و مجوز نمایش یافت. چرا؟ سازمان سینمایی طی چند سال گذشته در سیطره یک طیف سیاسی بوده است. این طیف چرا یک روز توقیف و روز دیگری رفع توقیف می‌کند؟ رئیس ‌سازمان سینمایی از رئیس‌ قوه قضائیه خواهان رفع توقیف فیلمی شده است که دریافت مجوز اکران آن، با سیل اهانت به منتقدان متعهد سینمایی و تقاضا و آرزوی رفع توقیف از آثار مسئله‌داری چون «صد سال به این سال‌ها» همراه شد.
با توجه بدان چه گفته شد، باید پشت صحنه اعطای مجوز اکران به خانه پدری در سایه تعقیب قضایی قرار گیرند. همانانی که دادستانی در اطلاعیه خود از آنها به عنوان مقصران اکران یاد کرده است!