پس از 8 ماه تذکر خیر خواهانه به وزیر علوم
اکنون استیضاح ...!
چندان غیرقابل پیش بینی نبود که فرجام کار وزیر علوم دولت یازدهم به استیضاح ختم شود چراکه عملکرد 8 ماهه وی نه تنها بویی از اعتدال را به مشام نمی رسانید بلکه بعضاً نشان از دهان‌کجی‌های عامدانه و تقصیرات آشکار در حوزه آموزش عالی کشور را داشت.
از بدو روی کار آمدن دولت تدبیر، پرواضح بود که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از اهمیت دوچندانی برای کارگزاران آن برخوردار است.
همین توجه مضاعف، ایشان را بر آن داشت تا در نخستین گام، یکی از افراطی ترین گزینه های متصور را برای تصدی وزارتخانه مذکور تسلیم مجلس نمایند!
این درحالی بود که پیش از معرفی میلی منفرد به عنوان وزیر پیشنهادی علوم، انذارهای خیرخواهانه ای از سوی نمایندگان و تحلیلگران سیاسی به منظور عدم معرفی نامبرده به مجلس شورای اسلامی گوشزد شده بود، اما جای تأسف داشت که دولت تدبیر به نصایح کارگشای سایرین وقعی ننهاد و شد آنچه باید می شد.
پس از افتادن میلی منفرد از حدنصاب آرای اعتماد نمایندگان مجلس، نه کارگروه افراطی انتخاب وزراء متنبه شد و نه زیاده خواهی هایشان تعدیل! از اینجا بود که دولت اعتدال، در پاسخ به تک عدم اعتماد نمایندگان به وزیر پیشنهادی علوم، پاتک انتصاب توفیقی به سرپرستی همان وزارتخانه را رو کرد و اینگونه بود که سریال اره دادن ها و تیشه گرفتن های قوای مجریه و مقننه بر سر این وزارتخانه کلید خورد!
جالب آنکه جعفر توفیقی درحالی به این سمت گمارده می شد که هنوز خاطره سخنرانی فتنه انگیز وی در تجمع غیرقانونی فتنه گران دانشگاه تهران از یادها نرفته بود!
مسئول ستاد دانشگاهیان میرحسین موسوی با هدف گیری دانشگاه هایی چون علامه طباطبایی، صنعتی اصفهان، یاسوج و ...، نشان داد که تا چه اندازه بر پاکسازی عناصر ارزشی از مراکز علمی کشور و جاده صاف کنی برای بازگشت عناصر مسأله‌دار به دانشگاه ها، مصمم است!
با توجه به سوابق درخشان بولدوزر توفیقی در زیرگرفتن روسای دانشگاه ها، گمان آن می رفت که گزینه جدید دولت برای معرفی به مجلس شخص او باشد اما اوضاع به آن منوال که پیش بینی می‌شد، پیش نرفت و این بار وزیر علوم پیشنهادی سید محمد خاتمی که نتوانسته بود به عضویت هیأت دولت هشتم درآید، بعنوان وزیر علوم کابینه یازدهم از مجلس رأی اعتماد گرفت.
اکنون با گذشت هشت ماه از رأی اعتماد مجلسیان به شخص رضا فرجی دانا، نمایندگان ملت به صرافت برداشتن اعتمادشان از وی افتاده و با تسلیم طرح استیضاح وزیر علوم به هیأت رئیسه، درپی جبران گذشته برآمده اند.
با نگاهی به کارنامه سراسر نشیب فرجی دانا در روزهای تصدی پست وزارت، به سادگی می‌توان نمایندگان مجلس را در استفاده از اولتیماتوم استیضاح محق دانست. از همین روی برآنیم تا در این مقال، مروری گذرا بر اقدامات حاشیه ساز و مناقشه برانگیز وزیر علوم در طول هشت ماه گذشته داشته و علل و اسباب طرح این استیضاح را مورد واکاوی قرار دهیم:
تلاش برای بازگرداندن دانشجویان
مسأله دار و محروم از تحصیل
پیش از روی کار آمدن فرجی دانا و در هنگام سرپرستی توفیقی بود که خبری با عنوان «بازگشت 400 دانشجوی ستاره دار به تحصیل»، بر خروجی خبرگزاری های دولتی داخل و سایت های فارسی زبان خارجی نقش بست.
جعفر توفیقی در همین رابطه به خبرنگاران می گوید: «در مدت سرپرستی ام به پرونده‌های دانشجویان ستاره دار و اساتید در سال‌های 90 ، 91 و 92 رسیدگی کردم که بخش اعظم آنها حدود 400 دانشجو توانستند تحصیلات خود را از سر بگیرند.»
جالب آنکه فرآیند بازگشت دانشجونمایان مسأله دار به دانشگاه ها در دوره وزارت فرجی دانا، نه تنها کند نشد بلکه شدتی مضاعف به خود گرفت؛ تاجائیکه مصطفی افضلی فرد، سخنگوی کمیسیون اصل 90 از شکایت سه تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از وزیر علوم در ماجرای پرونده دانشجویان ستاره دار خبر داد و افزود: «پرونده‌های دانشجویان ستاره دار باید در اختیار شاکیان و اعضای کمیسیون آموزش مجلس قرار بگیرد که وزارت علوم تاکنون چنین اقدامی را صورت نداده است. بر اساس قانون مصوبه کمیسیون اصل ۹۰ ارائه پرونده های مورد درخواست کمیسیون آموزش و تحقیقات از جانب وزارت علوم لازم الاجرا است.»
استنکاف وزارت علوم از تحویل پرونده دانشجویان مسأله دار به نمایندگان درحالی صورت می گرفت که اکثریت قریب به اتفاق این قبیل دانشجویان،از اغتشاشگران سازمان یافته در فتنه آمریکایی-صهیونیستی 88 محسوب می شدند و نه به اتهام خودخوانده اظهار آزادانه عقاید سیاسی در فضای دانشجویی، بلکه به جرم اقدام علیه امنیت ملی کشور از تحصیل در دانشگاه محروم شده بودند.
جوسازی علیه 3000 دانشجوی بورسیه
ماجرا از آنجا آغاز شد که مجتبی صدیقی معاون وزیر علوم و رئیس سازمان امور دانشجویان با برگزاری نشستی خبری، در جمع خبرنگاران حاضر شد و با ارائه برخی آمار و ارقام از وجود تخلف در عملکرد وزارت علوم دولت قبل و پذیرش دانشجویان بورسیه خبر داد.
بلافاصله بعد از سخنان صدیقی، رسانه های حامی دولت در اقدامی هماهنگ با برجسته کردن بخشی از سخنان صدیقی، مدعی شدند تمامی 3000 نفر دریافت کننده بورسیه تحصیلی در دولت سابق، به طور غیرقانونی مشمول این امتیاز شده اند!
جالب آنکه تنها با گذشت سه روز از این هوچیگری، وزارت علوم با صدور اطلاعیه ای ضمن ابراز گلایه از شانتاژ رسانه های زنجیره ای در این‌باره، ابراز تاسف کرد و تلویحاَ اعلام داشت: «جا دارد از عملکرد رسانه‌هایی که بدون توجه به آمار و ارقام، با حاشیه‌سازی موجبات آزردگی کلیه بورسیه شدگان را فراهم آوردند و هم از عکس‌العمل‌های شتاب‌زده و هیجانی برخی دیگر از رسانه‌ها و افراد، عمیقاً احساس تأسف کنیم.»
درعین حال رضا فرجی دانا نیز چند روز پس از این موج سواری رسانه ای و در واکنش به خبر دروغین بورسیه بی ضابطه 3000 نفر از دانشجویان اظهار داشت: «لفظ تخلف 3000 تا را نگویید زیرا همه این سه هزار نفر که تخلف نکرده‌اند، بلکه در این تعداد تخلفاتی صورت گرفته که ما با هر تخلفی قاطعانه برخورد می‌کنیم.»!
پس از این عقده گشایی های سیاسی، ضد دانشجویان نخبه بود که قاسم جعفری، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی درباره بررسی پرونده 3000 دانشجویی که وزارت علوم، مدعی اعطای بورسیه غیرقانونی به ایشان شده بود، گفت: «این تعداد دانشجویانی که بورسیه شده‌اند در دولت کارهای قانونی آنها انجام شده و برای بسیاری نیز پذیرش گرفته و پرونده آنها آماده است. اینکه گفته می‌شود شرایط لازم را نداشته‌اند حرف بزرگی است و باید بتوانند آن را ثابت کنند چراکه کمیسیون آموزش مجلس در بررسی های خود، بورس این 3 هزار نفر را کاملاً قانونی دانسته و برخوردهای صورت گرفته با این دانشجویان را سیاسی قلمداد می‌کند.»
با وجود این وزارت علوم تحت امر فرجی دانا، نه تنها تاکنون هیچ سند و مدرکی دال بر غیرقانونی بودن اعطای بورس به حتی یک نفر از 3000 دانشجوی مذکور ارائه نکرده است، بلکه کماکان بر صحت این مدعای واهی و کذب پافشاری می کند!
به کارگیری افراد مسئله دار
در پست های وزارتی ودانشگاهی
و تغییرات مکرر در ترکیب رؤسای دانشگاه ها
پس از روی کار آمدن رضا فرجی دانا بعنوان وزیر علوم دولت یازدهم، کمتر کسی پیش بینی می‌کرد که وی در یک دهان کجی آشکار به نمایندگان ملت، نام های مسبوقی چون جعفر میلی منفرد و جعفر توفیقی را به ترتیب به عنوان معاون آموزشی وزارت علوم و مشاور عالی وزیر بگمارد!
این انتصابات خارج از عرف درحالی بود که نمایندگان مجلس، پیشتر با عدم رأی اعتماد به میلی منفرد و همچنین تذکرالت شدیداللحن نسبت به اقدامات غیرقانونی توفیقی در دوران سرپرستی، حساسیت و بی علاقگی شان پیرامون حضور این افراد در وزارت علوم را به هر نحو ممکن ابراز کرده بودند اما مع الأسف با بی اعتنایی و بی توجهی محض شخص وزیر مواجه شدند!
همچنین «هر 100 ساعت، تغییر یک رئیس دانشگاه» رکوردی دست نیافتنی بود که رضا فرجی دانا توانست طی 6 ماه فعالیتش در وزارت علوم به ثبت برساند!
کیهان نیز در شماره 20757 خود، بطور مبسوط به تغییرات گسترده در رأس دانشگاه های کشور پرداخته و از پشت پرده اهداف این عزل و نصب ها خبر داده بود.
در عین حال با گذشت کمتر از دو ماه از گزارش فوق الذکر، شاهد برکناری رئیس و تعیین سرپرست برای چندین دانشگاه کشور من جمله دانشگاه های صنعتی امیرکبیر و تربیت مدرس نیز هستیم که این خود سبب ارتقای رکورد گذشته فرجی دانا در زمینه برکناری مدیران آموزش عالی کشور خواهد بود!
بدعتی به نام شوراهای فرمالیته
دانشگاهیان
فرجی دانا در طول 8 ماه وزارت خود شیوه جدیدی برای انتخاب روسای برخی دانشگاه ها اعمال کرد. ابتدا کارگروه هایی با عنوان هیات نظارت و بازرسی از وضعیت دانشگاه ها به آنجا ارسال می‌شد که پس از آن برخی از روسای دانشگاه با حکم فرجی دانا و برخی دیگر با تشکیل گروه هایی از اعضای هیات علمی و نظرسنجی از آنها تغییر کردند.
وزارت علوم با اتخاذ این روش، در فرار به جلویی آشکار به منظور شانه خالی کردن از عواقب احتمالی گزینش‌های ناسره رؤسای دانشگاه‌ها، دست به دامان شگرد نخ‌نمای "دموکراسی فرمایشی” شد تا در روز مبادا، آرای به ظاهر اکثریت دانشگاهیان را همچون چماقی بر سر منتقدین بکوبند!در این شیوه ابتدا درباره تعیین روسای دانشگاه ها از شیوه انتخابات یا رای گیری الکترونیک و دستی استفاده شده و سپس آرا به صورت مخفیانه در اختیار وزیر علوم گذاشته می شود و سرانجام از میان گزینه های رای آورده شده، یک نفر به عنوان سرپرست منصوب می گردد.
این شیوه جدید انتخاب روسای دانشگاه ها تا جایی مورد انتقاد قرار گرفت که حتی رئیس جمهور روحانی در تذکری به وزیر علوم یادآور شد این روش نباید شائبه انتخابات داشته باشد. این شیوه همچنین تذکر جدی اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی را نیز به همراه داشت و به گفته برخی از اعضای شورا در برخی جلسات این گونه اقدامات فرجی دانا مورد نقد و تذکر بوده است. جالب اینکه این تذکرها و انتقادات تا حدی پیش رفت که در یکی از جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی برخی گزینه های معرفی شده ریاست دانشگاه ها از سوی فرجی دانا مورد تایید شورا قرار نگرفتند، هر چند وزیر علوم این موضوع را تکذیب کرد!
اتمسفر سیاست زده و ناآرام دانشگاه ها
از برگزاری مراسم پرحاشیه 16آذر در دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی گرفته تا دعوت از «هادی خانیکی» معلوم الحال به منظور سخنرانی در جمع دست‌اندرکاران نشریات دانشجویی در مشهد مقدس و اغتشاش در دانشگاه های امیرکبیر تهران و فردوسی مشهد و شیراز، همگی نشان از ناتوانی مسئولین ارشد وزارت علوم در کنترل تنش های موجود در فضای دانشگاه های کشور را دارد.
مع الأسف در طول هشت ماه گذشته مکرراً شاهد آن بودیم که مسئولین ارشد وزارت علوم، با اظهارنظرات شاذ و تنش زای خویش، آتش بیار معرکه شدند با ملعبه قرار دادن احساسات دانشجویان جوان، به زورآزمایی سیاسی با منتقدانشان پرداختند!
در پایان و با توجه به موارد از نظر گذشته می باید منتظر ماند و دید که آیا گوش شنوایی برای شنیدن دغدغه های بحق نمایندگان ملت در وزارت علوم وجود دارد یا آنکه تنها راه حل توقف این رویه ناسره، بازستاندن آرای اعتماد مجلسیان از رضا فرجی دانا خواهد بود؟!
همین توجه مضاعف، ایشان را بر آن داشت تا در نخستین گام، یکی از افراطی ترین گزینه های متصور را برای تصدی وزارتخانه مذکور تسلیم مجلس نمایند!
این درحالی بود که پیش از معرفی میلی منفرد به عنوان وزیر پیشنهادی علوم، انذارهای خیرخواهانه ای از سوی نمایندگان و تحلیلگران سیاسی به منظور عدم معرفی نامبرده به مجلس شورای اسلامی گوشزد شده بود، اما جای تأسف داشت که دولت تدبیر به نصایح کارگشای سایرین وقعی ننهاد و شد آنچه باید می شد.
پس از افتادن میلی منفرد از حدنصاب آرای اعتماد نمایندگان مجلس، نه کارگروه افراطی انتخاب وزراء متنبه شد و نه زیاده خواهی هایشان تعدیل! از اینجا بود که دولت اعتدال، در پاسخ به تک عدم اعتماد نمایندگان به وزیر پیشنهادی علوم، پاتک انتصاب توفیقی به سرپرستی همان وزارتخانه را رو کرد و اینگونه بود که سریال اره دادن ها و تیشه گرفتن های قوای مجریه و مقننه بر سر این وزارتخانه کلید خورد!
جالب آنکه جعفر توفیقی درحالی به این سمت گمارده می شد که هنوز خاطره سخنرانی فتنه انگیز وی در تجمع غیرقانونی فتنه گران دانشگاه تهران از یادها نرفته بود!
مسئول ستاد دانشگاهیان میرحسین موسوی با هدف گیری دانشگاه هایی چون علامه طباطبایی، صنعتی اصفهان، یاسوج و ...، نشان داد که تا چه اندازه بر پاکسازی عناصر ارزشی از مراکز علمی کشور و جاده صاف کنی برای بازگشت عناصر مسأله‌دار به دانشگاه ها، مصمم است!
با توجه به سوابق درخشان بولدوزر توفیقی در زیرگرفتن روسای دانشگاه ها، گمان آن می رفت که گزینه جدید دولت برای معرفی به مجلس شخص او باشد اما اوضاع به آن منوال که پیش بینی می‌شد، پیش نرفت و این بار وزیر علوم پیشنهادی سید محمد خاتمی که نتوانسته بود به عضویت هیأت دولت هشتم درآید، بعنوان وزیر علوم کابینه یازدهم از مجلس رأی اعتماد گرفت.
اکنون با گذشت هشت ماه از رأی اعتماد مجلسیان به شخص رضا فرجی دانا، نمایندگان ملت به صرافت برداشتن اعتمادشان از وی افتاده و با تسلیم طرح استیضاح وزیر علوم به هیأت رئیسه، درپی جبران گذشته برآمده اند.
با نگاهی به کارنامه سراسر نشیب فرجی دانا در روزهای تصدی پست وزارت، به سادگی می‌توان نمایندگان مجلس را در استفاده از اولتیماتوم استیضاح محق دانست. از همین روی برآنیم تا در این مقال، مروری گذرا بر اقدامات حاشیه ساز و مناقشه برانگیز وزیر علوم در طول هشت ماه گذشته داشته و علل و اسباب طرح این استیضاح را مورد واکاوی قرار دهیم:
تلاش برای بازگرداندن دانشجویان
مسأله دار و محروم از تحصیل
پیش از روی کار آمدن فرجی دانا و در هنگام سرپرستی توفیقی بود که خبری با عنوان «بازگشت 400 دانشجوی ستاره دار به تحصیل»، بر خروجی خبرگزاری های دولتی داخل و سایت های فارسی زبان خارجی نقش بست.
جعفر توفیقی در همین رابطه به خبرنگاران می گوید: «در مدت سرپرستی ام به پرونده‌های دانشجویان ستاره دار و اساتید در سال‌های 90 ، 91 و 92 رسیدگی کردم که بخش اعظم آنها حدود 400 دانشجو توانستند تحصیلات خود را از سر بگیرند.»
جالب آنکه فرآیند بازگشت دانشجونمایان مسأله دار به دانشگاه ها در دوره وزارت فرجی دانا، نه تنها کند نشد بلکه شدتی مضاعف به خود گرفت؛ تاجائیکه مصطفی افضلی فرد، سخنگوی کمیسیون اصل 90 از شکایت سه تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از وزیر علوم در ماجرای پرونده دانشجویان ستاره دار خبر داد و افزود: «پرونده‌های دانشجویان ستاره دار باید در اختیار شاکیان و اعضای کمیسیون آموزش مجلس قرار بگیرد که وزارت علوم تاکنون چنین اقدامی را صورت نداده است. بر اساس قانون مصوبه کمیسیون اصل ۹۰ ارائه پرونده های مورد درخواست کمیسیون آموزش و تحقیقات از جانب وزارت علوم لازم الاجرا است.»
استنکاف وزارت علوم از تحویل پرونده دانشجویان مسأله دار به نمایندگان درحالی صورت می گرفت که اکثریت قریب به اتفاق این قبیل دانشجویان،از اغتشاشگران سازمان یافته در فتنه آمریکایی-صهیونیستی 88 محسوب می شدند و نه به اتهام خودخوانده اظهار آزادانه عقاید سیاسی در فضای دانشجویی، بلکه به جرم اقدام علیه امنیت ملی کشور از تحصیل در دانشگاه محروم شده بودند.
جوسازی علیه 3000 دانشجوی بورسیه
ماجرا از آنجا آغاز شد که مجتبی صدیقی معاون وزیر علوم و رئیس سازمان امور دانشجویان با برگزاری نشستی خبری، در جمع خبرنگاران حاضر شد و با ارائه برخی آمار و ارقام از وجود تخلف در عملکرد وزارت علوم دولت قبل و پذیرش دانشجویان بورسیه خبر داد.
بلافاصله بعد از سخنان صدیقی، رسانه های حامی دولت در اقدامی هماهنگ با برجسته کردن بخشی از سخنان صدیقی، مدعی شدند تمامی 3000 نفر دریافت کننده بورسیه تحصیلی در دولت سابق، به طور غیرقانونی مشمول این امتیاز شده اند!
جالب آنکه تنها با گذشت سه روز از این هوچیگری، وزارت علوم با صدور اطلاعیه ای ضمن ابراز گلایه از شانتاژ رسانه های زنجیره ای در این‌باره، ابراز تاسف کرد و تلویحاَ اعلام داشت: «جا دارد از عملکرد رسانه‌هایی که بدون توجه به آمار و ارقام، با حاشیه‌سازی موجبات آزردگی کلیه بورسیه شدگان را فراهم آوردند و هم از عکس‌العمل‌های شتاب‌زده و هیجانی برخی دیگر از رسانه‌ها و افراد، عمیقاً احساس تأسف کنیم.»
درعین حال رضا فرجی دانا نیز چند روز پس از این موج سواری رسانه ای و در واکنش به خبر دروغین بورسیه بی ضابطه 3000 نفر از دانشجویان اظهار داشت: «لفظ تخلف 3000 تا را نگویید زیرا همه این سه هزار نفر که تخلف نکرده‌اند، بلکه در این تعداد تخلفاتی صورت گرفته که ما با هر تخلفی قاطعانه برخورد می‌کنیم.»!
پس از این عقده گشایی های سیاسی، ضد دانشجویان نخبه بود که قاسم جعفری، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی درباره بررسی پرونده 3000 دانشجویی که وزارت علوم، مدعی اعطای بورسیه غیرقانونی به ایشان شده بود، گفت: «این تعداد دانشجویانی که بورسیه شده‌اند در دولت کارهای قانونی آنها انجام شده و برای بسیاری نیز پذیرش گرفته و پرونده آنها آماده است. اینکه گفته می‌شود شرایط لازم را نداشته‌اند حرف بزرگی است و باید بتوانند آن را ثابت کنند چراکه کمیسیون آموزش مجلس در بررسی های خود، بورس این 3 هزار نفر را کاملاً قانونی دانسته و برخوردهای صورت گرفته با این دانشجویان را سیاسی قلمداد می‌کند.»
با وجود این وزارت علوم تحت امر فرجی دانا، نه تنها تاکنون هیچ سند و مدرکی دال بر غیرقانونی بودن اعطای بورس به حتی یک نفر از 3000 دانشجوی مذکور ارائه نکرده است، بلکه کماکان بر صحت این مدعای واهی و کذب پافشاری می کند!
به کارگیری افراد مسئله دار
در پست های وزارتی ودانشگاهی
و تغییرات مکرر در ترکیب رؤسای دانشگاه ها
پس از روی کار آمدن رضا فرجی دانا بعنوان وزیر علوم دولت یازدهم، کمتر کسی پیش بینی می‌کرد که وی در یک دهان کجی آشکار به نمایندگان ملت، نام های مسبوقی چون جعفر میلی منفرد و جعفر توفیقی را به ترتیب به عنوان معاون آموزشی وزارت علوم و مشاور عالی وزیر بگمارد!
این انتصابات خارج از عرف درحالی بود که نمایندگان مجلس، پیشتر با عدم رأی اعتماد به میلی منفرد و همچنین تذکرالت شدیداللحن نسبت به اقدامات غیرقانونی توفیقی در دوران سرپرستی، حساسیت و بی علاقگی شان پیرامون حضور این افراد در وزارت علوم را به هر نحو ممکن ابراز کرده بودند اما مع الأسف با بی اعتنایی و بی توجهی محض شخص وزیر مواجه شدند!
همچنین «هر 100 ساعت، تغییر یک رئیس دانشگاه» رکوردی دست نیافتنی بود که رضا فرجی دانا توانست طی 6 ماه فعالیتش در وزارت علوم به ثبت برساند!
کیهان نیز در شماره 20757 خود، بطور مبسوط به تغییرات گسترده در رأس دانشگاه های کشور پرداخته و از پشت پرده اهداف این عزل و نصب ها خبر داده بود.
در عین حال با گذشت کمتر از دو ماه از گزارش فوق الذکر، شاهد برکناری رئیس و تعیین سرپرست برای چندین دانشگاه کشور من جمله دانشگاه های صنعتی امیرکبیر و تربیت مدرس نیز هستیم که این خود سبب ارتقای رکورد گذشته فرجی دانا در زمینه برکناری مدیران آموزش عالی کشور خواهد بود!
بدعتی به نام شوراهای فرمالیته
دانشگاهیان
فرجی دانا در طول 8 ماه وزارت خود شیوه جدیدی برای انتخاب روسای برخی دانشگاه ها اعمال کرد. ابتدا کارگروه هایی با عنوان هیات نظارت و بازرسی از وضعیت دانشگاه ها به آنجا ارسال می‌شد که پس از آن برخی از روسای دانشگاه با حکم فرجی دانا و برخی دیگر با تشکیل گروه هایی از اعضای هیات علمی و نظرسنجی از آنها تغییر کردند.
وزارت علوم با اتخاذ این روش، در فرار به جلویی آشکار به منظور شانه خالی کردن از عواقب احتمالی گزینش‌های ناسره رؤسای دانشگاه‌ها، دست به دامان شگرد نخ‌نمای "دموکراسی فرمایشی” شد تا در روز مبادا، آرای به ظاهر اکثریت دانشگاهیان را همچون چماقی بر سر منتقدین بکوبند!در این شیوه ابتدا درباره تعیین روسای دانشگاه ها از شیوه انتخابات یا رای گیری الکترونیک و دستی استفاده شده و سپس آرا به صورت مخفیانه در اختیار وزیر علوم گذاشته می شود و سرانجام از میان گزینه های رای آورده شده، یک نفر به عنوان سرپرست منصوب می گردد.
این شیوه جدید انتخاب روسای دانشگاه ها تا جایی مورد انتقاد قرار گرفت که حتی رئیس جمهور روحانی در تذکری به وزیر علوم یادآور شد این روش نباید شائبه انتخابات داشته باشد. این شیوه همچنین تذکر جدی اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی را نیز به همراه داشت و به گفته برخی از اعضای شورا در برخی جلسات این گونه اقدامات فرجی دانا مورد نقد و تذکر بوده است. جالب اینکه این تذکرها و انتقادات تا حدی پیش رفت که در یکی از جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی برخی گزینه های معرفی شده ریاست دانشگاه ها از سوی فرجی دانا مورد تایید شورا قرار نگرفتند، هر چند وزیر علوم این موضوع را تکذیب کرد!
اتمسفر سیاست زده و ناآرام دانشگاه ها
از برگزاری مراسم پرحاشیه 16آذر در دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی گرفته تا دعوت از «هادی خانیکی» معلوم الحال به منظور سخنرانی در جمع دست‌اندرکاران نشریات دانشجویی در مشهد مقدس و اغتشاش در دانشگاه های امیرکبیر تهران و فردوسی مشهد و شیراز، همگی نشان از ناتوانی مسئولین ارشد وزارت علوم در کنترل تنش های موجود در فضای دانشگاه های کشور را دارد.
مع الأسف در طول هشت ماه گذشته مکرراً شاهد آن بودیم که مسئولین ارشد وزارت علوم، با اظهارنظرات شاذ و تنش زای خویش، آتش بیار معرکه شدند با ملعبه قرار دادن احساسات دانشجویان جوان، به زورآزمایی سیاسی با منتقدانشان پرداختند!
در پایان و با توجه به موارد از نظر گذشته می باید منتظر ماند و دید که آیا گوش شنوایی برای شنیدن دغدغه های بحق نمایندگان ملت در وزارت علوم وجود دارد یا آنکه تنها راه حل توقف این رویه ناسره، بازستاندن آرای اعتماد مجلسیان از رضا فرجی دانا خواهد بود؟!