در این جوابیه آمده است:
1- آقای حمید حاج‌اسماعیلی طی سنوات گذشته در مجموعه اتحادیه کارکنان بیمارستان‌ها و مراکز درمانی که یکی از اتحادیه‌های زیرمجموعه این تشکیلات بوده، مختصر فعالیت‌هایی داشتند که اتفاقاً پس از تغییر مسیر از ریل صنفی به مجاری فعالیت‌های اقتصادی نظیر شرکت تعاونی اعتبار، از ادامه خدمت‌رسانی صنفی بازمانده و سال‌هاست که مسیر خود را از فعالیت اتحادیه‌ای و تشکلات کارگری جدا ساخته‌اند.
2- اینکه فردی با عنوان «فعال حوزه کارگری» بدون جایگاه رسمی نمایندگی کارگری و فاقد مشروعیت ومقبولیت، خانه کارگر را مورد تأیید کارگران نمی‌داند، براساس قاعده جواب ابلهان خاموشیست؛ نیازی به پاسخگویی خاصی ندارد ولی اینکه روزنامه مدعی کیهان با ذوق‌زدگی فراوان اقدام به درج مطلب در صفحه اول می‌کند، جای بسی تأمل است.
3- در مطالب اشاره شده خانه کارگر جزء احزاب و جریانات سیاسی قلمداد شده، حال آنکه گوینده و منتشرکننده مطلب نمی‌دانند که وزارت کشور ماه‌هاست حسب نصّ صریح اساسنامه با درخواست شفاف‌شدن وضعیت ثبت این تشکیلات و در زمره «تشکلات صنفی واقع شدن» موافقت کرده و نمی‌توان این تشکل را در ردیف احزاب و جریانات سیاسی قلمداد نمود. هرچند در باب تفاوت‌های میان این تشکیلات با ماهیت صنفی و احزاب و گروه‌های سیاسی تمایزهای بنیادی و آشکاری وجود دارد که برخی سیاست‌زدگان علاقه‌مند به درک آن نیستند!
4- داشتن امکانات یا قدرت و یا ثروت این تشکل نشانگر قدمت، صلابت و موفقیت آن در مسیر فعالیت خود می‌باشد و افتخار می‌کنیم که تمامی آنچه به‌عنوان امکانات، قدرت و ثروت برای ما قائلید برآمده از محل حق عضویت اعضاء‌ست که کارگران شریفند و نه بیت‌المال و بودجه عمومی کشور! و همه را در جهت خدمت به جامعه کارگری بسیج نموده‌ایم نه آنکه با پول بیت‌المال علیه نهادها و تشکل‌هایی که در چارچوب اهداف نظام و انقلاب فعالیت می‌کنند، نشر اکاذیب کنیم!
5- خاطرنشان می‌سازد طبق اساسنامه، خانه کارگر ماهیتاً صنفی و غیرتجاری می‌باشد. حال نشر مطالب بی‌پایه و اساس نظیر فعالیت‌های خانه‌سازی، شرکت‌داری و فروش امکانات، دقیقاً نیازمند پاسخگویی نهادهای نظارتی است که چرا اجازه نشر اکاذیب به یاوه‌گویان داده می‌شود؟ بدانید که به اشتباه برای خود مصونیت آهنین متصورید و نوبت پاسخگویی شما نیز رسیده است.
6- اینکه عملکرد خانه کارگر در موضوعات صنفی، معضلات تولید و بیکاری کارگران چه بوده است، نیاز به جست‌وجوی زیادی ندارد! ظاهراً مراسم روز کارگر، روز تأمین‌اجتماعی، روز قانون کار و نظایر آن در طی سال‌های متمادی که محور اعتراضات، اجتماعات و راهپیمایی‌های مذکور اعتراض به‌ خصوصی‌سازی، عملکرد ضد تولید سیستم بانکی، مصوبات ضد کارگری مجلس و دولت، مطالبات صنفی کارگری و نظایر آن بوده از نگاه مدیران روزنامه کیهان، سایت نود اقتصادی و امثال حمید حاج‌اسماعیلی به دور مانده است که مدعی عملکرد پر انتقاد خانه کارگرند! البته که عملکرد خانه کارگر از دید فردی که تشکل کارگری را سکوی سوء‌استفاده اقتصادی ساخته و یک بنگاه خبرسازی و روزنامه‌ای که سال‌هاست مدافع دیدگاه اقتصاد باز و سرمایه‌سالاری می‌باشد، می‌بایست
مورد انتقاد باشد.
7- آقای شریعتمداری، هنوز حافظه جامعه کارگری آن‌قدر ضعیف نشده که فراموش کند دفاع روزنامه کیهان از خروج کارگاه‌های زیر 5 نفر از شمول قانون کار در مجلس پنجم را، دفاع تمام قد از سیاست‌های اتاق بازرگانی و صنایع و معادن را، عدم پوشش اعتراضات کارگری در روزنامه را و ده‌ها مورد از این‌دست را، طنز تلخ روزگار آن است که کیهان شده مدافع جامعه کارگری!
8- آقای شریعتمداری! شما که مدعی استکبارستیزی هستید، بدانید یکی از شیطنت‌های استکبار جهانی تحت تأثیر قراردادن و فشار به جامعه کارگری و تضعیف تشکل‌های آنان است که شما هم در روزنامه‌تان برخلاف ادعایتان آب به آسیاب دشمنان می‌ریزید.
9- جالب آن است که در ایام نزدیک به انتخابات، مدعیان جامعه کارگری سر برآورده و سینه‌چاک می‌کنند! البته به‌خاطر عطش خدمت این‌بار توپخانه را کمی زود به راه انداخته‌‌اند! و فراموش کرده‌اند که حتی ظواهر انتقاد را حفظ کنند!
روشن است که نتوانسته‌اید مکنونات خود را پنهان کنید و به حمایت این تشکیلات از آقای روحانی در سال 96 تاخته‌اید تا ریشه اصلی این قبیل تخریب‌هایتان بیش از پیش عیان شود؛ البته ما هیچ مرهمی برای این دردتان نداریم جز آنکه به پذیرش حقیقی خواست ملت دعوتتان کنیم. فاعتبروا یا اولی‌الابصار
کیهان: ابتدا به‌خاطر درج عبارت‌های توهین‌آمیز در جوابیه تشکیلات آقای محجوب و دوستانشان از خوانندگان محترم پوزش می‌خواهیم. به یقین اگر کارگران شریف کشورمان در تشکیلات خانه کارگر نقشی داشتند، شاهد این‌گونه برخوردهای سخیف نبودیم.
1- بخشی از مطلب چاپ شده در روزنامه کیهان، اختصاص به مصاحبه آقای حمید حاج‌اسماعیلی از فعالان کارگری دارد که طبعاً ایشان طبق قانون می‌توانند به علت توهین‌های مکرری که در جوابیه خانه کارگر به ایشان شده از این تشکیلات شکایت کنند.
2- تشکیلات خانه کارگر در همین جوابیه هم بالاخره مشخص نکرده تشکل سیاسی و حزبی است یا صنفی که اگر سیاسی است طبیعتاً باید به الزاماتش پایبند باشد و هزینه اقداماتش را بپردازد، نه آنکه پشت نام کارگر و با استفاده از جایگاه والای کارگران شریف کشورمان، اهداف سیاسی و جناحی خود را دنبال کند.
نوشته‌اند خانه کارگر بر اساس نظر وزارت کشور یک تشکل صنفی است و نمی‌توان آن را سیاسی تلقی کرد، اتفاقاً سوال همین است که اگر خانه کارگر یک تشکل صنفی است چرا نسبت به مشکلات کارگران بی‌تفاوت است و فقط هنگام انتخابات، سر و کله‌اش پیدا می‌شود و شهر و کوچه و خیابان‌ها را از بنر‌های گرانقیمت پُر می‌کند؟! کاش در کنار انبوه فعالیت‌های سیاسی و انتخاباتی، چند نمونه از فعالیت صنفی خود را هم سیاهه می‌کردند!
3- جوابیه‌نویس تشکیلات جناب محجوب خواسته یا ناخواسته اعتراف کرده که خانه کارگر دارای ثروت، امکانات و قدرت بالایی است، بنابراین جا دارد یک‌بار برای همیشه به‌طور شفاف بفرمایند این ثروت، امکانات و قدرت را از کجا کسب کرده‌اند؛ آیا حق عضویت اندک کارگران می‌تواند برای شما چنین ثروت عظیمی را ایجاد کند؟ به‌نظر می‌رسد فقط هزینه پلاکاردها و پوسترهای حمایت از کاندیداهای مختلف انتخاباتی بسیار فراتر از حق عضویت کارگران است.
4- قصد پاسخگوئی به اتهاماتی که علیه کیهان ردیف کرده‌اید، نداریم. ولی برفرض که همه این اتهامات صحت داشته باشد! چرا از پاسخ به انتقاد کیهان طفره می‌روید؟! سوال این است و یک کلمه هم بیشتر نیست و آن اینکه؛ جناب محجوب بفرمائید در طول این سال‌ها که پشت تابلوی حمایت از کارگران قرار گرفته‌اید، برای حمایت از کارگران شریف چه کرده‌اید؟ به‌عنوان نمونه و فقط یک نمونه که برای همگان قابل فهم است بفرمائید در قبال بیکاری هزاران کارگر کارخانه‌های ارج، داروگر، جهان، آزمایش، هپکو، نیشکر هفت‌تپه و... که در دولت مورد حمایت جنابعالی و دوستانتان بیکار شده‌اند چه اقدامی انجام داده اید؟! و کدام اعتراض را مطرح کرده‌اید؟!
 کیهان و برخی دیگر از رسانه‌ها بدون آنکه مانند شما از کارگران حق عضویت بگیرند، تمام قد به دفاع و حمایت از آنان پرداخته‌اند ولی شما حتی زحمت یک اعتراض خشک و خالی را هم به خودتان نداده اید! اگر غیراز این است بسم‌الله، توضیح بدهید!
5- با استفاده از عباراتی سخیف، به سیاسی‌کاری خود در قالب تشکلی صنفی و پشت‌نام مظلوم کارگران اذعان کرده و مدعی شده‌اید که «به پذیرش خواست ملت دعوتتان می‌کنیم، فاعتبروا یا اولی‌الابصار». حال آن که زمان این سخنان طلبکارانه و فرارهای به جلو مدت‌هاست به سر آمده و همان‌طور که می‌بینید، آنان که با استفاده از سرمایه و اعتماد مردم پا در مسیر خطا گذاشته‌اند، یکی پس از دیگری، ابتدا در محکمه مردمی و بلافاصله در برابر دستگاه عدالت محاکمه می‌شوند. بدون شک نوبت به همه این افراد خواهد رسید، آن‌زمان چندان هم دور نیست.