«ابن شهرآشوب» می‌نویسد: روزی امام حسین(ع) به ملاقات بیماری بدهکار به نام «اسامه ابن زید» رفت. او در بستر بیماری، آه و زاری می‌کرد و مکرر می‌گفت: ای وای از دست غم و اندوه! حضرت از او پرسید: چه اندوهی داری؟ اسامه گفت: بدهکارم و غم و غصه شصت هزار درهم قرض، تمام وجودم را فرا گرفته است. امام حسین(ع) فرمود: ناراحت نباش! من بدهی‌های تو را پرداخت می‌کنم. اسامه گفت: می‌ترسم قبل از پرداخت بدهی‌هایم بمیرم. حضرت فرمود: من تمام بدهی‌هایت را قبل از مرگ تو می‌پردازم. امام حسین(ع) همچنان که وعده کرده بود، قبل از مرگ اسامه تمام قرض‌های او را پرداخت. (1)
____________
1- مناقب آل ابی‌طالب، ج 3، ص 221