هنگامی که به امام‌حسین(ع) خبر دادند. «عبدالله ابن عامر» از کارگزاران بنی‌امیه، چنین و چنان صدقه‌ای داده و عده زیادی برده آزاد کرده است، امام(ع) فرمود: مثل «عبدالله ابن عامر» همانند کسی است که از حاجیان و راهیان خانه خدا سرقت کرده و سپس اموال دزدی را صدقه می‌دهد. آنگاه فرمود:
«انما الصدقه الطیبه صدقه من عرق فیها جبینه و اغبرفیها وجهه» صدقه پاکیزه صدقه کسی است که در راه کسب آن پیشانی‌اش عرق کرده و صورتش غبارآلود شده است.
وقتی از امام‌صادق(ع) سوال شد: منظور حضرت سیدالشهداء(ع) چه کسی بوده است؟
حضرت فرمود: علی‌ابن‌ابیطالب(ع) (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- مستدرک الوسائل، ج 7، ص 244