حمید داوودآبادی، نویسنده و جانباز دفاع مقدس در فضای مجازی نوشت: «یوشع شهیدی» از بچه‌های سپاه اصفهان و از قدیمی‌های کردستان بود که رشادتش زبانزد همه بود؛ حتی مردم بومی کردستان.
بچه‌ها می‌گفتند: یوشع زبان ‌کُردی را خوب بلد است و صحبت می‌کند. همه‌ مناطق کردستان و بالاخص سقز را مثل کف دست بلد است. بعضی وقت‌ها لباس کردی می‌پوشد، اسلحه به دوش می‌گیرد و پس از خداحافظی، یکّه‌ و تنها راهی کوهستان می‌شود.
درحالی که عضو سپاه بود، یکی از نیروهای کومله هم بود!
گاهی یک هفته نمی‌آمد و بعد از این‌که سر و کله‌اش پیدا می‌شد، نیروها را جمع می‌کرد و برای زدن ضدکمین می‌برد.
اغلب طرح کمین‌ها را خودش برای کومله می‌ریخت و ضدکمین را هم خودش ترتیب می‌داد.
بی‌چاره کومله‌ها مدام توی رادیو او را به مرگ تهدید می‌کردند و برای سرش جایزه گذاشته بودند، اما نمی‌دانستند که یوشع، توی خودشان است و دارد پدرشان را درمی‌آورد.
سرانجام دشمن به آرزوی دیرین خود رسید. مظاهر رحمتی، یوشع شهیدی و یکی دیگر از فرماندهان گردان جندالله سقز، برای گشت به منطقه رفته بودند که در کمین گیر افتادند و سه نفرشان با 21 گلوله به‌شهادت رسیدند؛ هر کدام با هفت ‌گلوله.
با شهادت یوشع شهیدی و مظاهر رحمتی، ضدانقلاب انگار که به پیروزی بزرگی دست یافته باشد، شادمان شد.
هنگامی که پوستر شهید یوشع شهیدی بر دیوارهای سقز نصب شد، خدا می‌داند نیروهای ضدانقلاب که پیش از آن یوشع را در جمع فرماندهان خود و هنگام طراحی کمین و عملیات‌ دیده بودند، وقتی فهمیدند او یکی از زبده‌ترین نیروهای اطلاعات سپاه بوده، چه حالی بهشان دست داد!
شهید «احمدرضا (مظاهر) رحمتی» متولد: جمعه 1 تیر 1341 شهادت: جمعه 13 آبان 1362 جاده‌ سقز - بانه. مزار: نیشابور، گل‌زار شهدای بهشت فضل
شهید «حمیدرضا فولادگر» (یوشع شهیدی) متولد: پنج‌شنبه 1 اسفند 1342 شهادت: جمعه 13 آبان 1362 جاده‌ سقز – بانه. مزار: گلزار شهدای اصفهان