منصور مظفری در سرمقاله روزنامه آفتاب یزد نوشت: تردید کرباسچی درباره نقش مدیریت اصلاح‌طلبان و عملکرد محمدرضا عارف، به خروج حزب سازندگی از جبهه اصلاحات تعبیر شده است. شخصیت‌های ارشد حزب سازندگی البته این گمانه‌زنی را نادرست می‌خوانند اما واکنش برخی دست راستی‌ها و حتی وابستگان جبهه پایداری و نزدیکان به خط حمایتی علی لاریجانی حکایت از آن دارد که شاید کیهان‌نشینان برای «کرباسچی» که تا همیشه «شهردار اسبق تهران» به شمار می‌آید! «مأموریت» جدیدی طرح‌ریزی و آماده کرده باشند واگرنه محال بود یک سطر از روزنامه کیهان سهم غلامحسین کرباسچی شود بی‌آن که سب و تحقیری در آن نهفته نباشد!
اول باید سری زد به توئیت محمود صادقی که می‌نویسد: «پیوند کارگزاران با اصلاح‌طلبان از ابتدا، بیش از آنکه هویتی باشد، سیاسی بود. بهترین توصیف برای این جریان همان راست مدرن برآمده از راست سنتی است؛ خاستگاه اصلی و بی‌اعتنا و بلکه معارض با عدالت اجتماعی که تبار اصلی اصلاح‌طلبان است.» و بعد به این نکته مهر تأیید زد که: «در افکار عمومی حزب کارگزاران هیچ گاه یک گروه اصلاح‌طلب به معنای واقعی کلمه نبوده است.» و بعد سری زد به تاریخ مطبوعات این سرزمین از دهه هفتاد به بعد و کلید واژه‌ای به نام «کرباسچی- شهردار اسبق تهران» را دنبال کرد. در جایی مرعشی گفته است- روزنامه کیهان 18 آبان 92- نظر کرباسچی موضع کارگزاران نیست. بعد می‌رسیم به سؤالی که «سعید شریعتی» مطرح می‌کند- آرمان 20 خرداد 98- که پرسیده: کرباسچی مگر پدر خوانده است؟
نوبتی هم که باشد، نوبت کیهان است؛ دوشنبه 11 اردیبهشت 1396: حمله شدید کیهان به غلامحسین کرباسچی! موضوع؛ مدافعان حرم.
و باز هم کیهان! جایی که با تکیه بر این حرف کرباسچی- در ماجرای ریاست مجلس من فکر می‌کنم نباید رقابت تا جایی ادامه پیدا کند که به یک وزن‌کشی سیاسی برسد؛ این نه به مصلحت جریان اصلاحات و نه به مصلحت نیروهای معتدل نیست. - تیتر «نباید وارد وزن‌کشی در مجلس شویم» به مذاق دوستان شریعتمداری خوش می‌آید...
آقای شهردار اسبق تهران، درست و حسابی از یک مجموعه مسائلی البته شخصی دلخور و گلایه‌مند است اما این تمام ماجرا نیست! او می‌خواهد ضمن چشیدن تلخی‌های انتقام، جوری وانمود کند که دارد انتقاد می‌کند اما این روزها اگرچه همه دست به دست هم دادند تا حرف‌های دبیر کل درز گرفته شود اما نشدنی است!