قبل از انقلاب بارها او را به زندان انداختند و او را به قصد کشت کتک زدند و به او می‌گفتند دست از این مبارزات بردار؛ ولی او جز راه حق چیز دیگری نمی‌خواست.
بعد از انقلاب هم به عضویت سپاه در آمد. او به برادران و خواهران آموزش سلاح می‌داد و یک بار هم برای مأموریت به کردستان اعزام شد، که بر اثر اصابت تیر زخمی شد.
زمانی که جنگ  شروع شد او در همه عملیات‌ها شرکت کرد و آخرین عملیاتی که در آن حضور داشت، به عنوان یکی از فرماندهان عملیات والفجر(4) در قله 194(پنجوین) بود و در همان قله به فیض عظیم شهادت نائل شد.
در تاریخ 5/9/70 پیکر مقدسش را باز گرداندند و در کنار دیگر همرزمان شهیدش آرام گرفت.
فرازی از وصيت‌ نامه شهید: .....به همه مى‌گويم و سفارش مى‌كنم كه قرآن براى زنده‌هاست نه براى مرده‌ها، قرآن را بخوانيد و به دستورات آن عمل كنيد. زيرا تحقيقاً تنها راه نجات و راهنماى شما بعد از خدا و رسول‌ و در غياب آنها، اين قرآن است كه ما را از تاريكى به روشنايى‌ها می‌برد.
...اين را هم براى يادآورى بگويم كه اين شهدا كه مى‌روند دو چيز در ميان شما به يادگار مى‌گذارند. يكى انقلاب اسلامى و دومى امام عزيز است. در نگهدارى از آنها كوشا باشيد تا به اين انقلاب اسلامى صدمه نخورد.