(بدان ای سالک راه خدا!) ادب‌کردن نفس به‌این است که ضد آن عمل خلافی را که انجام داده است انجام بدهد و آن را تکرار کند تا لذت و شیرینی آن عمل ابتدایی که در رابطه با هواهای نفسانی بود، برطرف شود و جای آن شیرینی تلخی بیاید.
نه اینکه بگوید: خب کاری بود، گذشت و رفت! نه، اگر این‌طور باشد فضائلی که در انسان موجود است، ولو در یک سطح پایین، از صفحه روح او رخت برمی‌بندد و می‌رود...
نعوذبالله اگر دست انسان آلوده شد به اینکه مال دیگری را از بین برده است چه کند؟
(باید) انفاق کند. آن‌قدر صدقه بدهد و بر خود فشار بیاورد که شیرینی کاذب معصیت از بین برود.(1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- اخلاق ربانی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ج 1، ص 203