اخبار ویژه
جهان صنعت: آمارهای اقتصادی دولت با واقعیت منطبق نیست
یک روزنامه حامی دولت میگوید آمارهای اقتصادی روحانی منطبق با واقعیت نیست.
جهان صنعت با اشاره به آمارهای اخیر ارائه شده توسط روحانی نوشت: این آمارهای غیرواقعی بیانگر واقعیتهای اقتصادی نیست و همزمانی آن با کاهش نرخ مشارکت اقتصادی، سیاستهای اشتغالزای دولت را با شبهات بسیاری همراه ساخته است.
این شبهات به این دلیل است که نه تنها طی این مدت فرصت شغلی جدیدی ایجاد نشده، که از تعداد شاغلان و فعالان اقتصادی کشور نیز کاسته شده است. به این ترتیب اگر مرکز آمار نرخ بیکاری بهار 98 را 10/8 درصد اعلام میکند، کاهش 3/1 درصدی نرخ بیکاری نسبت به فصل مشابه سال قبل بیانگر کاهش تعداد شاغلان کشوری است چنان که مرکز آمار خود بهعنوان متولی اعلام آمارهای اقتصادی اعلام میکند که تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی نشان میدهد این نرخ نسبت به فصل مشابه سال گذشته با کاهش 5/0 درصدی همراه بوده است و از 1/41 درصد در بهار 97، به 6/40 درصد در بهار 98 رسیده است.
بنابراین همزمانی کاهش نرخ بیکاری و کاهش نرخ مشارکت نیروی کار عملا نشان میدهد که هیچ یک از تیرهای اشتغالزای دولت به هدف نخورده و حتی از تعداد فرصتهای شغلی موجود در اقتصاد نیز کاسته است.
با وجود آمارهایی که پرده از واقعیتهای اقتصادی کشور برمیدارد و بهبود نرخ اشتغال کشور در بهار 98 را با اما و اگرهای بسیاری همراه میسازد، روحانی میگوید «آمار بیکاری در کشور تا پارسال 12/1 درصد بود، اما امروز این آمار به 10/8 درصد رسیده است و از بهار پارسال تا بهار امسال 321 هزار اشتغال ایجاد شده است. بنابراین امروز بیکاری یکی از مشکلات بزرگ کشور است و همه باید تلاش کنیم تا جوانان و مردان و زنان ما مشغول به کار و تلاش شوند و از بیکاری فاصله بگیرند.»
به نظر میرسد برخورد سطحی با مباحث اقتصادی، ویژگی اصلی دولتی است که بنا دارد با استناد به آمارهای غیرواقعی از دستاوردهای مثبتی بگوید که هیچگاه در زندگی واقعی جامعه مردمی منعکس نشده و از سنگینی بار فشارهای اقتصادی بر دوش آنها نکاسته است.
برخورد ناموجه دولت با مباحث اقتصادی زمانی روشنتر میشود که با وجود کاهش شدید نرخ رشد اقتصادی و سقوط آزاد فعالیتهای اقتصادی و تولیدمحور، از بهبود اشتغال در اقتصاد سخن میراند. آمارهای منتشره از نرخ رشد اقتصادی حوزههای مختلف اقتصادی در 12 ماهه سال 97 نشان از سقوط آزاد فعالیتهای اقتصادی و توقف عمده فعالیت بنگاههای تولیدمحور دارد.
اما در حالی که آمارهای اقتصادی حاکی از رشد منفی 5/1 درصدی گروه کشاورزی، رشد منفی 6/9 درصدی گروه صنعت و رشد مثبت 02/0 درصدی گروه خدمات در 12 ماهه سال 97 است، آمارهای بیکاری از تغییر ترکیب شاغلان کشور از سمت خدمات به صنعت و کشاورزی در بهار 98 به بهار 97 خبر میدهد.
در چنین شرایطی باید پرسید با وجود رکود بیسابقهای که در بخش صنعت دیده میشود، کدام بنگاه اقتصادی قادر به انجام کار تولیدی بوده که توانسته ترکیب شاغلان کشور را به نفع خود تغییر دهد؟ به نظر میرسد آمارهایی که از سوی مراکز دولتی منتشر میشود به جای شفافسازی و ارائه اطلاعاتی جامع از آنچه در بازار اقتصادی وجود دارد، به دنبال پنهان کردن واقعیتهای موجود است؛ موضوعی که ریشه در سیاستهای ناکارآمد دولت طی سالیان گذشته و بالاخص در یک سال گذشته دارد.
گزیده اظهارات رئیس جمهور نشان میدهد که سیاستگذار تنها با استناد به ارقام آماری به دنبال تبرئه کردن خود و مقبول نشان دادن تلاشهای اندک وی برای عبور از گردنههای سخت اقتصادی است. اما شاید بهتر باشد دولت در کنار دفاعیات خود از دستاوردهای نمادین در برخورد با مشکلات و سختیهای اقتصادی، از موانع و سختیهایی نیز سخن بگوید که بر سر راه کارفرمایان و کسبوکارهای اقتصادی قرار داده است. وجود مقررات زائدی که عملا از بهبود حوزه کسبوکار کشور جلوگیری میکند خود یکی از مباحث مهمی است که جای انتقاد گسترده دارد و بار دیگر آمارهای مربوط به بهبود نرخ بیکاری را با شبهه همراه میسازد.
ناو لینکلن شقالقمر کرد یک تفنگدار آمریکایی گم شد!
گم شدن نظامی آمریکایی از روی عرشه ناو هواپیمابر لینکلن آن هم در دریای عرب و صدها کیلومتر دورتر از خلیج فارس، درستی این ارزیابی را که در صورت جنگ با ایران و در همان ساعات اولیه، هزاران نظامی آمریکایی تلف میشوند، تایید کرد.
ارتش آمریکا اعلام کرد یکی از نظامیان مستقر روی عرشه ناو هواپیمابر «آبراهام لینکلن» به دریا سقوط کرده و در حال حاضر عملیات جستوجو برای یافتن وی در جریان است. ارتش آمریکا میگوید یکی از نیروهای مستقر روی ناو لینکلن گم شده و در حال حاضر عملیات جستوجو و نجات برای یافتن او در دریای عرب در جریان است. در بخشی از بیانیه ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا، آمده است: «این ملوان پس از آنکه گزارش شده است که یک نفر از عرشه آبراهام لینکلن سقوط کرده، در فهرست نیروی وظیفه با وضعیت مکانی نامعلوم قرار گرفته است.»
ادعا شده بود ناو لینکلن به خلیج فارس میآید اما پس از چند هفته هیاهوی تبلیغاتی، این ناو در دریای عرب متوقف شد.
یادآور میشود چند سال قبل اعلام شد آمریکاییها ضمن برگزاری یک رزمایش شبیهسازیشده در مقابل ایران، دچار شکست سنگینی شدهاند و برآوردها به این ختم شده که در ساعات اولیه درگیری نظامی با ایران، بالغ بر 20 هزار نظامی و تفنگدار آمریکایی در منطقه کشته میشوند.
کانال خیالی و توخالی اینستکس واقعاً «مهم» است؟!
در حالی که دو هفته از آخرین دروغ برجامی اروپا میگذرد، آقای روحانی در تماس تلفنی با همتای فرانسوی خود، تبادل از طریق اینستکس را «مهم» توصیف کرد!
روحانی در گفتوگو با ماکرون اظهار داشت: اروپا باید تلاشهای خود را در راستای تأمین منافع مشروع ایران و ایجاد آتشبس در این جنگ اقتصادی آمریکا تسریع کنند.
روحانی تبادل از طریق اینستکس همزمان با ورود پول فروش نفت از این طریق را در راستای استمرار تلاشها برای حفظ برجام مهم دانست و خاطرنشان کرد: گذشت زمان و از دست رفتن فرصتها ایران را مجبور به اجرای گام سوم خود خواهد کرد.
رئیس جمهوری لغو تحریمهای آمریکا را راهکاری دیگر برای استمرار تلاشها برای حفظ و ادامه برجام و بازگشت شرایط به گذشته دانست و گفت: به هیچ عنوان راهکارهای چند ماهه برای توقف فعالیتهای ایران قابل قبول نیست.
در این گفتوگو، «امانوئل ماکرون» با بیان اینکه اروپا اقدامات خود را برای فعال شدن عملی اینستکس تسریع کرده است، به بیانیه مشترک سه کشور اروپایی در رابطه با تأمین منافع ایران در برجام اشاره کرد و افزود: تحریمهای اعمال شده از سوی آمریکا فعالیت تجاری بسیاری از کشورها با ایران را دچار مشکل کرده است.
ماکرون گفت: فرانسه اهتمام ویژهای نسبت به حل و فصل مسائل و مشکلات و حفظ برجام دارد و این نیاز به تلاش همه طرفها دارد.
یادآور میشود کانال موسوم به اینستکس در برجام وجود ندارد. اروپاییها طبق برجام متعهد به خرید نفت از ایران و مقابله با تحریمهای مالی و بانکی و نفتی بودهاند. اما اروپا پس از 6-7 ماه بدعهدی در سال گذشته، از اواسط پاییز مدعی راهاندازی کانال اسپیوی و سپس اینستکس شدند و اکنون بالغ بر هفت ماه است که درباره همین کانال پر از خالی اینستکس هم پشت هماندازی میکنند. آنها آخرین بار، 16 تیر ماه گفتند اینستکس را راهاندازی میکنند و همچنان در حال راهاندازی هستند. با کانالی که کل اعتبار اختصاص یافته به آن از سوی اروپا 5 میلیون یورو اعلام شده است. اروپا میگوید نمیتواند از ایران نفت بخرد و میخواهد در ازای پول نفت فروخته شده ایران به سایر کشورها، غذا و دارو به ایران بفروشد، آن هم در سقف 4 میلیون یورو!!
نمره دولت که 20 است تا نظر مردم چه باشد!
رئیسجمهور میگوید مردم هر روز از طریق فضای مجازی به حاکمیت نمره میدهند.
روحانی در افتتاحیه نمایشگاه الکامپ و نشست «ایران هوشمند» گفت: چه بخواهیم، چه نخواهیم این یک واقعیت است که همه باید توجه داشته باشیم، این فضای جدید میتواند فرصت باشد نه تهدید.
وی همچنین افزود: امروز همه مردم در شهرها و 78 درصد روستاها از موبایل نسل سه و چهار میتوانند بهرهمند شوند. فضای مجازی است که مشارکت مردم را در همه امور اداره کشور سادهتر کرده است و مردم از طریق فضای مجازی روزانه به مشروعیت حاکمیت نمره میدهند. فضای مجازی برای تحولات اجتماعی ما فرصت مناسبی ایجاد کرده است.
وی خاطرنشان کرد: اشتغال عظیمی را یک استارت آپ ایجاد کرده است؛ یعنی هزاران شغل مستقیم و یک میلیون و ششصد هزار شغل غیرمستقیم در کمتر از پنج سال ایجاد کرده است.
روحانی نگفته مردم در فضای مجازی چه نمرهای به دولت میدهند. روحانی چندی قبل تصریح کرد نیازی به نظرسنجی از مردم نیست و او به اعتبار اینکه از خانه تا محل کار در ریاستجمهوری با خودرو تردد میکند، هر بار از قیافههای مردم و اخم و لبخند صورت آنها میفهمد که چگونه فکر میکنند و چه قضاوتی دارند. روحانی همچنین پیش از این گفته بود «کسی نمیتواند عظمت عملکرد دولت را به خاطر ماکارونی یا رب گوجه و چند روز مضیقه مردم، نادیده بگیرد. نباید به خاطر یک نمره 19/5، تمام نمرات 20 یک دانشآموز را فراموش کنیم.»
او البته این را هم در گذشته گفته که «ایجاد چند میلیون شغل، از افتخارات دولت است اما خیلی از مردم، این دستاورد را باور نمیکنند.»
در نظرسنجیهای ماههای گذشته، 4/5 درصد مردم درباره محبوبیت دولت، نمره زیاد و خیلی زیاد و 85 درصد نمره کم و خیلی کم دادهاند. همچنین در ارزیابی عملکرد دولت، 5/8 درصد معتقد بودهاند «موفق و بسیار موفق» بود و 84 درصد گفتهاند این عملکرد را ناموفق و بسیار ناموفق میدانند.
ملت ایران نیازی به تاییدیه اخلاقی آمریکا و اروپا نداشت
این ناعادلانه است که رئیسجمهور در چهارمین سالگرد برجام، به جای برداشتن تحریمها بگوید از نظر اخلاقی برنده شدیم.
روزنامه جوان در یادداشتی نوشت: روز ۲۳ تیرماه منتظر بودیم ببینیم در چهارمین سالروز تصویب برجام، پدران و مادران و برادران و فرزندان برجام درباره این عزیز گمگشته خود چه میگویند تا اینکه خبر رسید رئیسجمهور در شورای اداری خراسان شمالی گفته است: «بسیاری از سیاستمداران جهان میگویند برجام پیروزی بزرگ سیاسی اخلاقی در تاریخ بود و اینکه ما قراردادی با دنیا بستیم و پای آن ایستادیم و عهد خود را نشکستیم و متخلف نبودیم، از نظر اخلاقی برای ما بسیار مهم است.»
«تلک اذاً قسمه ضیزی» آقای رئیسجمهور! در این صورت این تقسیمی بسیار ناعادلانه است. آقای روحانی! توفیق در توقف برنامه هستهای ما و رساندن آن به شرایط کنونی و بازگرداندن تحریمها و تحریم دارو و نفت و صنایع پیشرفته و تحریم بانکی، برای آمریکا و اروپا، پیروزی اخلاقی برای ما؟! به واقع این تقسیمی ناعادلانه است که در چهارمین سال تصویب برجام ارائه میفرمایید و آن را به مردم میفروشید.
ملت ایران نیازی به تأیید اخلاقی در منظر سیاستمداران جهان نداشت که آنان و ملتهای جهان، دیری است در نهان و آشکار ایرانیان را به خاطر مقاومت و پیشرفت و استقلال سیاسی میستایند. از نظر اخلاقی ما چیزی کم نداشتیم که بخواهیم با برجام به دست آوریم.
مرور توصیفاتی که رئیسجمهور در چهار سال گذشته از برجام کرده و مقایسه آن با اظهارات اخیر که آن را به یک دستاورد اخلاقی تقلیل داده است، تکرار مکررات و از حوصله خواننده خارج و البته بیفایده است، همین قدر باید گفت که از جمله دهها نقد دلسوزانه به روند مذاکرات، آن بخش خاص نقدها که توصیه میکرد برای اهداف جناحی و حزبی و انتخاباتی در کار برجام، عجله نکنید و شما در مخالفت با آن میگفتید هرروز تأخیر در برجام، فلان مقدار دلار به کشور ضرر میزند، اکنون و در پایان چهارسال که بر سر نعش برجام نشستهایم، ملموستر و با اهمیتتر است.
خوشبینانه آن است که بگوییم اگر پنجرهای را که برخی منتقدان به روی آینده برای شما گشودند، به روی خود نمیبستید و میدیدید که چهار سال بعد از برجام کجا ایستادهاید، آن را امضا نمیکردید، اما جناب وزیر خارجه در نیویورک میگوید: «اگر به چهار سال گذشته بازگردیم دوباره برجام را امضا میکنم، چون هدف اصلی برجام خارج کردن ایران از اجماع امنیتی مورد نظر صهیونیستها بود که به آن هدف رسید»! باید به جناب ظریف که در «حصار نیویورک» با دستور دولت آمریکا اجازه نیافت خارج از یک محدوده مشخص حرکت کند، گفت این نیز تقسیم ناعادلانهای است. اولاً با این فرض که بپذیریم اجماع امنیتی علیه ما بود، چرا پس از تصویب برجام فهرست بلند بالایی از دستاوردها را برمیشمردید که عموماً اقتصادی بود و ثانیاً شما با این فرض ناگفته که اگر برجام را امضا نمیکردیم، در خوشبینانهترین و عادیترین حالت متصور، همین حالا در جای چهار سال گذشته بودیم، امضای آن و رسیدن به دستاوردهای سیاسی و اخلاقی حداقلی را نوعی پیروزی فرض میکنید، اما این هم تقسیمی نادرست و نابرابر است، زیرا امضای برجام و سپس عمل نکردن اروپا به آن و خروج آمریکا از آن، ایران را به لحاظ سرعت پیشرفت بسیارعقب انداخت و هنوز نیز پیرمردان دولت معطل دستاوردهای برجام نشستهاند و این خسرانی بود که ما را بسیار دورتر از چهارسال قبل برد. پس ما بدون امضای برجام، قطعاً اکنون جلوتر از چهار سال قبل بودیم و با امضای برجام مشخصاً عقبتر از چهار سال قبل رفتهایم.