شهید مدافع حرم عباس دانشگر، یکی از دهه هفتادی‌هایی بود که داوطلبانه به میدان رزم با تکفیری‌ها رفت و در این راه به شهادت رسید. وی متولد 18 اردیبهشت سال 1372 در سمنان بود و 20 خرداد سال 1395 در حلب سوریه به شهادت رسید. مزار وی در امامزاده علی بن‌اشرف سمنان، پذیرای عشاق راه حقیقت است. عظمت روح این شهید مدافع حرم 23 ساله را می‌توان در وصیت نامه او به خوبی دید. شهید عباس دانشگر در این وصیت نامه نوشته است: «آخر من کجا و شهدا کجا خجالت می‌کشم بخواهم مثل شهدا وصیت کنم من ریزه خوار سفره‌ آنان هم نیستم، شهید شهادت را به چنگ می‌آورد راه درازی را طی می‌کند تا به آن مقام می‌رسد اما من چه!سیاهی گناه چهره‌ام را پوشانده و تنم را لخت و کسل کرده، حرکت جوهره‌ اصلی انسان است و گناه زنجیر، من سکون را دوست ندارم. عادت به سکون بلای بزرگ پیروان حق است، سکونم مرا بیچاره کرده. در این حرکت عالم به سمت معبود حقیقی دست و پایم را اسیر خود کرده، انسان کر می‌شود، کور می‌شود، نفهم می‌شود، گنگ می‌شود و باز هم زندگی می‌کند.بعد از مدتی مست می‌شود و عادت می‌کند به مستی و وای به حالمان اگر در مستی خوش بگذرانیم و درد نداشته باشیم. درد را، انسان بی‌هوش نمی‌کشد، انسان خواب نمی‌فهمد، درد را، انسان با هوش و بیدار می‌فهمد...»