ساده‌انگارانه است اگر تصور کنیم معضل بی‌حجابی امریست صرفا مرتبط با دین و پیوندی با سیاست ندارد. امروز از داخل و خارج، گرگ‌اندیشانِ روبه‌صفت با همه توان خود به جنگ با حجاب برخاسته و هدفی را که رضاخان نتوانست در کشور اهل‌بیت پیاده کند در حال مهندسی آن هستند. امروز دیگر دعوا بر سر دو تار مو نیست حتی موضوع از مرزهای بی‌حجابی و  تبرج نیز عبور کرده و به مسابقه برهنگی رسیده است. امروز در سایه بی‌اعتنایی مسئولان، بسیاری از خاکریزهای عفاف و حیا پشت سر گذاشته شده است.
بی‌حجابی در شرایط کنونی، تابعی از پیکره امواج ضدفرهنگی کشور و سکانسی از یک فیلم بلند ضد‌اخلاقی است. بی‌حجابی علت نیست که مولود و معلول شرایط خاص بوده و نمی‌توان به این معضل بدون توجه به جریانات متبوع آن پرداخت.
علل فراوانی را در حوزه‌های مختلف دینی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی می‌توان برشمرد که بی‌حجابی در درون آنها شکل گرفته است عللی که شاید حتی فهرست‌شان از حوصله این نوشتار بیرون باشد. اما همه را می‌توان در یک عبارت خلاصه کرد: پشت کردن به آرمان‌های انقلاب اسلامی! امروز به مدد مسئولان لیبرال، بی‌درد، بی‌تفاوت و بعضا بی‌اعتقاد که نمی‌خواهند به زور مردم را به بهشت ببرند، دروازه‌های دوزخ در خیابان‌ها گشوده شده است.
دشمنان با همه سرمایه‌گذاری خود علیه ارزش‌های انقلاب و تمام عربده‌هایی که در رسانه‌های خویش در طول شبانه‌روز می‌کشند، هرگز موفق نخواهند بود مگر آن هنگام که رخنه‌ای در سدّ اعتقادات ملت بیابند و آن را مسیر ورود خود قرار دهند. اساسا عمل دشمن، شبیه کردار شیطان است. خداوند در آیه ۲۰۱ سوره اعراف شیطان را به‌عنوان «طائف» وصف می‌کند. مفسرین در شرح این صفت گفته‌اند که شیطان به دور وجود آدمی طواف می‌کند و همه خاکریزهای قلب و جان او را زیر نظر می‌گیرد و از هر کدام که سست و قابل دسترسی‌تر بود، وارد می‌شود. دشمن نیز از راه نقاط ضعف ما نقشه‌های خود را عملی می‌کند، زیرا کم هزینه و ثمر بخش‌تر است. از این رو می‌بینیم راه حجاب و عفاف، میان‌بُر رسیدن وی به اهداف پلید خود است. اما بازی‌خورده‌هایی همچون خبرنگار فراری مفسد، در پیاده‌سازی اهداف استکبار، مانند دستمال کاغذی هستند که پس از مصرف به دور انداخته خواهند شد. استکبار برای اجرای نقشه‌های شوم خود حتی یهودیانِ به زعم او قاتل مسیح را نیز تبرئه نمود و معذور دانست! او با هیچ کس پیمان همبستگی ندارد.
امروز حرکت سیاسی و ضدفرهنگی بی‌حجابی، محکم‌ترین بازوی دشمن برای مقابله با نظام اسلامی است. از یاد نبریم همین ابزار، تمدن هشتصد ساله مسلمانان در اندلس را به نابودی کشانید.
اما رسانه‌ها قصور و تقصیری پر رنگ در فرهنگ‌زدایی دینی دارند؛ مطبوعات، صدا و سیما، سینما و تئاتر هر یک بخشی از گناه ‌اشاعه منکرات را به‌دوش می‌کشند. روزگاری سینما در حرکاتی خزنده و منافقانه، گاه‌ گریزی به موضوعی می‌زد و تماشاگران با گوشه‌چشمی روشنفکرانه به هم می‌فهماندند که این قسمت فیلم منظور‌دار بود! اما اینک سینما چیزی برای پنهان کردن ندارد. امروز این نهاد، شمشیر را از رو بسته؛ کارگردان‌های بی‌اعتقاد، بازیگران بعضا معاند، و سرمایه‌گذاران پول‌های کثیف و البته سفارش‌دهندگان آن طرف آب در مجموعه‌هایی منسجم و هماهنگ هرگونه بخواهند فیلم می‌سازند و به انکار دین و اخلاق و فرهنگ و انقلاب می‌پردازند و صد البته موضوع رده سنی نیز به مدد آنان آمده و ساخت فیلم‌های ضداخلاق را قانونی کرده است. در این گیر‌ودار عده‌ای هم با قیافه‌های حق به جانب و در پاسخ اعتراضات، اظهار می‌دارند که مگر می‌توان به هنرمند کارهای سفارشی داد؟ هنرمند باید خود جوش و برآمده از دل خویش فیلم بسازد! و یکی نیست به این منتقدانی که نان از حماقت خود می‌خورند بگوید هنرمند بیمار‌دلی که در بی‌اعتقادی بلکه در عناد و شهوات غوطه‌ور است چرا خود را در لباس طبیب جامعه جا می‌زند تا برای اراجیف ضدارزشش تریبون در اختیار گیرد و از طریق تکنیک و نور و صدا و حرکت، تهوع خیال خود را در افکار جامعه فرو بریزد.
سپاه ابرهه در مسیر خویش به سوی مکه هر چه را می‌دید، تصاحب می‌نمود. از جمله شتران حضرت عبدالمطلب جد بزرگوار و گرامی رسول خاتم (ص) نیز به تصرف آنان درآمد. آن حضرت با شنیدن خبر شتران به لشگر‌گاه سپاه فیل آمد. ابرهه که مقام و منزلت آن بزرگوار را می‌دانست گمان نمود به وساطت آمده تا او را از حمله به خانه کعبه بازدارد. اما هنگامی که عبدالمطلب شتران خود را طلب کرد، ابرهه با نگاهی تحقیرآمیز گفت فکر می‌کردم برای امر بزرگ‌تری به اینجا آمده‌ای. آن حضرت فرمود من صاحب شترانم و کعبه خود نیز صاحبی دارد. این سخن چون گرزی بر پیکر ابرهه فرود آمد و شد آنچه که شد!
روی سخن با آنهاست که ابرهه‌وار به جنگ اعتقادات، ارزش‌ها و آرمان‌های این ملت لشکر می‌کشند: این کشور صاحبانی دارد که همواره آن را از خطرات عبور داده‌اند صاحبان این سرزمین اهل بیت عصمت و طهارتند. پایتخت معنوی این دیار، خراسان و حاکم رئوف آن، سلطان سریر ارتضا حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام است.
این ملت در سایه اهل بیت روزگار می‌گذراند. عید و سوگواری و لبخند و ‌اشک مردم ما با تقویم اهل‌بیت رقم می‌خورد. دشمنان بی‌معرفت نقشه‌ها می‌کشند و هزینه‌ها می‌کنند اما به نیمه شعبان یا عاشورایی همه نقش بر آب می‌شود. کرامت اهل بیت همواره با این ملت بزرگ شهیدپرور است. بی‌حجابان نیز امید است روزی به نور هدایت آل محمد(ص) توبه کرده به حجاب فاطمی و زینبی آراسته شوند. برایشان دعا کنید.
سید ابوالحسن موسوی طباطبایی