kayhan.ir

کد خبر: ۱۶۳۰۳۸
تاریخ انتشار : ۳۱ خرداد ۱۳۹۸ - ۲۰:۲۶

جرعه های معرفت - شرح حدیث معصومین(ع) در کلام رهبر انقلاب



هدیه بدهید اما بدون تکلفات
عن امیرالمومنین(ع) عن‌رسول‌الله(ص): من تکرمه ‌الرجل لاخیه المسلم ان یقبل تحفته اویتحفه مما عنده ولا یتکلف شیئا.(1)
«امیرالمومنین(ع) از قول پیامبر(ص) نقل می‌کنند که فرمود: از نشانه‌های احترام به برادر مسلمان آن است که هدیه او را قبول کند یا از آن‌چه دارد به او هدیه بدهد و تکلفی به خرج ندهد.»
***
- من تکرمه الرجل لاخیه المسلم ان یقبل تحفته؛ [امیرالمونین(ع) از قول پیامبر(ص) می‌فرماید:] از جمله گرامی‌داشت‌های انسان نسبت به برادر مومنش، یکی این است که تحفه او را، هدیه او را قبول کند.
ـ او یتحفه مما عنده؛ یا از آن‌چه خود دارد، به او چیزی تحفه بدهد و هدیه بدهد. یعنی این هدیه دادن و هدیه گرفتن در بین مومنین، از چیزهای محبوب پیش خدای متعال است.
- ولا یتکلف شیئا؛ نکته این‌جا است: تکلف به خرج ندهد؛ مثل آن‌چه حالا معمول است که به مناسبت‌های مختلف، تکلف می‌کنند، خودشان را به زحمت می‌اندازند، به خرج می‌اندازند تا یک چیز گران‌‌قیمتی را تهیه کنند؛ اگر جایی است که چند نفر بنا است هدیه ببرند، این یک چیزی بالاتر از آن‌ها ببرد. این تکلفاتی که وجود دارد مطلوب نیست؛ نفس هدیه دادن و هدیه گرفتن مطلوب است. وقتی هدیه‌ای به شما می‌دهند، شما با خوش‌رویی آن را قبول کنید؛ خود شما هم یک وقتی به دوستانتان هدیه بدهید اما این‌که حالا متکلف و متجمل و مانند این‌ها [شوید] مطلوب نیست. رشوه به نام هدیه
البته این هدیه با چیزهایی که اسمش هدیه است و باطنش رشوه است، نبایستی مخلوط بشود. یک‌وقت هدیه می‌دهند اما باطنش چیز دیگری است؛ هدیه برای این‌که یک حکمی را خدای نکرده صادر کند، یک نظری را بدهد، یک کاری را برای او انجام بدهد در یک‌جایی؛ این هدیه نیز، این یک معامله حرام است که اسمش رشوه است. اما خود تحفه و هدیه دادن، هم دادنش مطلوب است، هم گرفتنش مطلوب است، مشروط بر این‌که متکلفانه نباشد. مثلا سوغاتی می‌خواهند بیاورند، حالا سوغاتی مثلا هدیه‌ای کوچکی [باشد] خوب است اما یک‌چیز گران‌قیمتی‌ها را می‌روند با تجمل می‌خرند، برای عروسی، حالا برای سالگرد ولادت و مانند این‌ها که در بین بعضی‌‌ها معمول شده که همه‌ این‌ها تکلفات است که این تکلفات، هم اسباب زحمت است، هم ملاحظه می‌کنید که شرعا مطلوب نیست.
* شرح حدیث در ابتدای درس خارج؛ 1383/10/29،
به نقل از کتاب نسیم سحر
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1) نوادر راوندی، ص 107