روزنامه سازندگی به قلم عضو مرکزیت حزب نوشت: با وجود تحلیل‌های مختلف در باب سفر نخست‌وزیر ژاپن به ایران، من آن را سفر موفقیت‌آمیزی ارزیابی می‌کنم. واقعیت این است که این کشور شریک مناسبی برای آمریکا و یکی از کشورهای قدرتمند اقتصادی است و صحبت‌هایی که در این سفر میان او و مسئولان ایران رد و بدل شد هیچ کدام حاکی از شکست سفر او نبود. البته خیلی‌ها معتقد بودند که سفر آبه به قصد میانجی‌گری میان آمریکا و ایران انجام شد و از این منظر آن را شکست خورده می‌دانند که منجر به پیام مثبتی از سوی ایران در این باره نشد. در حالی که نکته مهم به لحاظ دیپلماتیک این است که اصل این سفر و پیام‌رسانی آبه به انجام رسید. درست است که ایران پیام خاصی به او نداد اما سخنانی که رهبر انقلاب با شخص آبه بیان کردند در واقع نوعی پیام روشن به آن طرف بود. بنابراین هم اصل پیام رد و بدل شد و هم به نحو مناسبی این کار انجام گرفت؛ چرا که این پیام به روشنی و صراحت به طرف مقابل منتقل شد که شما قابل اعتماد نیستید. از این نظر من سفر آبه را سفر موفقیت‌آمیزی می‌دانم. البته موضع رسمی ایران تا پیش از سفر نخست‌وزیر ژاپن این بود که ایران به دنبال احیای روابط سنتی خودش با ژاپن و احیای روابط دو جانبه خود با این کشور است. اگر از این منظر به سفر آبه نگاه کنیم علائم خاصی از دست‌یابی به این هدف دیده نمی‌شود؛ هر چند این سفر در مجموع می‌تواند آغازگر روابط بهتری هم میان طرفین باشد. بنابراین اگر از منظر میانجی‌گری آبه در روابط ایران و آمریکا بخواهیم به این سفر نگاه کنیم می‌توانیم بگوییم ایران توانست دلخوری‌هایی که از آمریکا دارد را به گوش آنها برساند و پیام آنها برای مذاکره با ایران را هم دریافت کند. اما از منظر روابط دو جانبه با ژاپن هم می‌شود گفت آنچه اتفاق افتاد دست‌کم تأثیر منفی بر این روابط نداشت و اتفاقاً تأثیری هر چند کم اما مثبت بر این رابطه داشت. هر چند من مانند عده‌ای که معتقدند ایران فرصت خوب احیای رابطه خود با ژاپن را در این سفر از دست داد، فرصت را از دست رفته نمی‌بینم اما واقعیت این است که با وجود اعلام اهداف دیپلماتیک ایران از این سفر و تقویت روابط دوجانبه با ژاپن ما شاهد اجرای برنامه خاصی در این باره از طرف ایران نبودیم و به نظر می‌رسد خللی در این رابطه وجود داشت. هر چند این نکته را هم نباید نادیده گرفت که در واقعیت هم هدف سفر آبه همان واسطه‌گری میان ایران و آمریکا بود و در نتیجه آمادگی برای کار کردن روی روابط دو جانبه ایران و ژاپن ایجاد نشد و کاری در این زمینه صورت نگرفت.