وی در گفت و گو با روزنامه آرمان اظهار داشت: برخی ناکارآمدی‌ها در دولت به مقبولیت اصلاح‌طلبان در جامعه لطمه زده و بخش عمده‌ای از آن نیز به این دلیل بود که شرط مناسبی با دولت آقای روحانی در جهت پیگیری برنامه‌ها و اهداف اصلاح‌طلبانه صورت نگرفت. یک دولت گرفتار بی‌برنامگی و ناکارآمدی نخواهد توانست افکار عمومی را راضی و اقناع کند.
وی افزود: متأسفانه دولت و مجموعه نیروهای سیاسی ابتکارعمل را از دست داده‌اند بعد از برجام و آن توافقی که صورت گرفت و با توجه به کارشکنی‌هایی که انجام شد، تا کنون اغلب مواضع دولت انفعالی بوده است. سخنان گاه و بیگاه آقای رئیس جمهور اگرچه در برخی موارد می‌تواند نسیمی تازه را از پایبندی رئیس جمهور به یک سری از شعارها نشان دهد اما واقع امر این است که هیچ‌گونه نمود بیرونی و عملی برای مردم ندارد دولت باید در این شرایط دست به یک ابتکار عمل بزرگ بزند و این ابتکار عمل باید به حدی بزرگ باشد که مردم را متقاعد به حضور موثر در انتخابات کند. برای این مهم نیاز به رفتاری شجاعانه و همبستگی در درون جریان اصلاحات و درون دولت است. تا زمانی که دولت برخاسته از رأی اصلاح‌طلبان بخواهد با مجموعه‌هایی مثل آقای لاریجانی رایزنی‌های پشت‌پرده داشته باشد و از طرف دیگر با بخش‌هایی از اصلاح‌طلبان در ارتباط باشد، نمی‌شود که به سمت کار جدی و مثبتی به پیش برویم. احساس من این است که اکنون اصلاح‌طلبان به لحاظ سیاسی ابزار دیگری در دست ندارند و فقط دولت در اختیارشان است که آن را هم منفعل می‌بینند.
تاجرنیا درباره تعامل با لاریجانی و طیف او گفت: این بحث که باعث شد ما رضایت دهیم در انتخابات مجلس به لیست امید رأی دهیم تا به جای جریانات تندرو جریانات عقل‌گرا وارد مجلس شوند ارزیابی اشتباهی بود که مرزهای هویتی اصلاح‌طلبان را دچار خدشه کرد. هرچند که آن مسیر بعداً هم توسط آقای روحانی و حلقه اطرافیانش با شدت بیشتری دنبال شد که منجر به منزوی‌شدن اصلاح‌طلبان حتی میانه‌رویی چون آقای عارف در مجلس شد. بنابراین احساس می‌کنم اصلاح‌طلبان عملاً به‌خاطر همراهی با دولت به اجبار، بهای سنگینی را پرداختند.