رشد افراطی گرایی و تروریسم و همزمان جریانات نژادپرست و راست افراطی در اروپا غرب را نگران کرده است. در انتخابات یکشنبه گذشته پارلمان اروپا نیز احزاب دست راستی قدرت چشمگیری به دست آوردند. «فارین پالیسی» در این باره طی گزارشی نوشته: «این جنگ بوسنی بود که برای اولین بار باعث رادیکالیزه کردن تفکرات راست‌های تندرو شد.»
«عظیم ابراهیم» و «حکمت کارچیچ» نویسندگان گزارش فارین پالیسی به این نتیجه رسیده‌اند که «این جنگ بوسنی بوده که بذر درگیری‌های مذهبی و قومی را یک‌بار دیگر در اروپا کاشته و نفرت آتی را برای اولین بار آبیاری کرده است».
 در این گزارش آمده: «حمله اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان و جنگ‌های داخلی متعاقب آن را یکی از ریشه‌های رادیکالیسم نامیده‌اند. بعدتر، جنگ‌های دیگری چون جنگ چچن و جنگ عراق نیز این راه را ادامه دادند و ریشه‌های رادیکالیسم اسلامی را مستحکم‌تر کردند. اما در این بین یکی از درگیری‌های انتقادبرانگیزی که افراط‌گرایی و تروریسم را شکل داده؛ همواره در این سال‌ها نادیده گرفته شده است؛ و آن چیزی نبوده مگر این واقعیت که «بیشتر افراط‌گرایی دست راستی که کل دنیا را این روزها زیر سیطره گرفته، در کوره جنگ‌های بالکان در دهه ۱۹۹۰، به‌خصوص در جنگ بوسنی پخته شده است».
  فارین پالیسی می‌افزاید؛ بعد از جنگ بوسنی شبه‌نظامیان داوطلب مسیحی نیز به کشورها و خانه‌هاشان بازگشتند؛ در حالی‌که رادیکالیزه شده و آماده عملیاتی جدید و دیگر بودند. درصدی از این‌ها در قالب هسته اصلی گروهک‌های دست‌راستی در عرصه سیاسی کشورهایشان جلب و جذب شدند. دولت‌های اروپایی متهم هستند که خطرات بالقوه این نظامیان تندروی از جنگ بازگشته برای کشورها و جوامع‌شان را خیلی دیر متوجه شده‌اند.
در ادامه این گزارش می‌خوانیم: این کوتاهی باعث شد همان اتفاقی که در برخی از سرزمین‌های اسلامی رخ داده و منجر به شکل‌گیری تروریست‌های تکفیری شده بود، در اروپا نیز تکرار شود و شبکه‌های افراط‌گرای رادیکال راستگرای مسیحی شکل بگیرند. فهرست تروریست‌ها و تبلیغ‌کنندگان و به‌عبارتی مروجین ملی‌گرایی رادیکالی که ریشه در جنگ بوسنی دارند یا از این جنگ الهام گرفته‌اند، به‌شکل شگفت‌انگیزی پرشمار است. مروری گذرا بر شماری از چهره‌های شناخته‌شده این جریان در دو دهه گذشته نشان از گستردگی این جریان دارد.