روزنامه جام‌جم در گزارشی نوشت: 3 مرداد سال قبل بود که محمدباقر نوبخت با حالتی قهرگونه اعلام کرد، قصد دارد از تمام مسئولیت‌هایش در دولت که یکی از آنها سخنگویی بود کناره‌گیری کند. البته این کناره‌گیری فقط درخصوص سخنگویی اتفاق افتاد و نوبخت همچنان در سایر مسئولیت‌هایش از جمله ریاست سازمان برنامه  و بودجه فعالیت می‌کند. از همان زمان تاکنون که بیش از
300 روز می‌گذرد دولت سخنگو ندارد و اطلاع خبرنگاران از اخبار دولت غالبا از طریق همان خبرهای جسته‌گریخته‌ای که محمود واعظی، رئیس‌دفتر رئیس جمهور در حاشیه جلسات دولت اعلام می‌کند صورت می‌گیرد.
اخیرا اعلام شد که علی ربیعی از سوی دولت به‌عنوان سخنگو انتخاب شده است.
ربیعی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، وزارت کار را برعهده داشت اما نمایندگان مجلس در 17 مرداد سال قبل او را استیضاح کردند و خداحافظی او را با دولت رقم زدند.
در این یک سال گذشته نه تنها دولت سخنگو نداشته که رئیس جمهور هم که معمولا سالی دو یا سه نشست خبری با خبرنگاران برگزار می‌کند روی خوشی به حضور در نشست‌های خبری نشان نداده و همین باعث شده تا آخرین نشست خبری رئیس جمهور، نشستی باشد که در زمستان سال 96 داشت و به این ترتیب بیش از 470 روز است که روحانی نشست خبری برگزار نکرده است. همه اینها در کنار هم دولت دوازدهم را به یکی از کم ارتباط‌ترین دولت‌ها با اصحاب رسانه (به لحاظ نشست‌های خبری رئیس جمهور و سخنگوی دولت) تبدیل کرده است.