مردم غزه این روزها و در سیزدهمین سال محاصره، با آرامشی وصف‌ناپذیر و با قلبی سرشار از امید، در کنار ویرانه‌های این شهر سفره می‌اندازند و افطار می‌کنند. مراسم افطاری شهروندان غزه و آوارگان فلسطینی با برنامه‌ها و مراسم ویژه نیز همراه است؛ به گونه‌ای که انگار همه چیز مرتب بوده و از کمبود‌ها و شرایط سخت جنگی خبری نیست. این در حالی است که همین دو هفته قبل جنگنده‌ها و توپخانه رژیم صهیونیستی خانه‌های بسیاری را ویران کرده است. این صحنه‌های حماسی مردم غزه به همان اندازه که برای همه فلسطینی‌ها و مسلمانان امیدبخش است، رژیم صهیونیستی، آمریکا و اروپا را هم به همان اندازه نا امید و نگران می‌کند. چرا که آنها مردم را در این بزرگ‌ترین زندان روباز دنیا زندانی کرده‌اند، تا تسلیم شدن آنها را نظاره کنند و ببنند که چطور فلسطینی‌ها به خاطر کمبود کالا و مواد غذایی، زانو می‌زنند. ولی آنچه را که می‌بینند، کاملا فرق دارد.