نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
دولت تقصیری ندارد مشکلات اقتصادی به خاطر خروج آمریکا از برجام است!
سرویس سیاسی ـ
روزنامه سازندگی دیروز در یادداشتی با عنوان «چه کسی مقصر است؟» نوشت: «مسبب تمام اغتشاشات اقتصادی اخیر کشور نیز بحث خروج آمریکا از برجام است. مسئلهای که تمام معادلات اقتصادی ایران در دنیا را تحت تأثیر قرار داده است.»
ارگان کارگزاران در ادامه آورده است: «همدلی به دست نمیآید مگر اینکه ما شرایط مردم را درک کنیم و از فشارهای نامناسبی که در طول چهل سال گذشته نیز بوده و نتیجهای نداشته بپرهیزیم، اگر قرار است که مردم همزمان زیر بار اقتصادی باشند و در مقابل فرزندانشان در دانشگاهها مورد توبیخ کمیته انضباطی قرار بگیرند و شاهد تشنجهای اینچنینی باشند مسلماً تحملشان کافی نخواهد بود... [پخش آهنگهای غیرمجاز در مدارس] مقصر ما هستیم، مقصر مدیر یا معلم مدرسهای که اجازه دادهاند یک آهنگ در مدرسه پخش بشود نیست... با این نوع برخوردهای چکشی مسائل فرهنگی کشور نهتنها ترمیم نمیشود بلکه باعث ایجاد اغتشاش فرهنگی خواهد شد.»
نویسنده این مطلب که عضو شورای مرکزی کارگزاران سازندگی است، نوشته: «چند روز پیش هم در اصفهان دادستان گفته است دوچرخهسواری زنان ممنوع است اما اینکه این مسئله را جرم تلقی کنیم چیزی به جز تشویش در پی نخواهد داشت.»
هر عقل سلیمی میپذیرد که در شرایط کنونی، دغدغه آحاد ملت دوچرخهسواری زنان یا آزادی بیحد و مرز در دانشگاه و پخش موسیقی غیرمجاز در مدارس نیست، بلکه گرانی و تورم روزافزون بوده که آنان را به ستوه آورده است.
قابل تأمل آنکه روزنامه ارگان کارگزاران که سردبیرش سمت دولتی دارد، همواره درصدد این بوده تا با آدرس غلط دادن مشکلات اقتصادی کشور را به برجام گره بزند و دولت روحانی را در اذهان عمومی چون مسیح طیب و طاهر، تصویرسازی کند. این در حالی است که افکار عمومی تمام مشکلات اقتصادی و افسارگسیختگی تورم و گرانی را به خاطر عملکرد ضعیف دولت میدانند. بخش عمدهای از نوسانات اقتصادی و سر به فلک کشیدن قیمتها، ناشی از افزایش افسارگسیخته نرخ ارز و بیتدبیری دولت در مدیریت آن بود. این التهابات ارزی پیش از خروج آمریکا از برجام آغاز شده بود.
بستن تنگه هرمز تئوری اسرائیلی است!
اکبر ترکان، مشاور سابق رئیسجمهور در مصاحبه با روزنامه آرمان در پاسخ به سؤال خبرنگار این روزنامه مبنی بر اینکه «عنوان میشود اگر نفت ایران از تنگه هرمز عبور نکند ما اجازه نخواهیم داد نفت دیگر کشورهای صادرکننده نیز از این تنگه عبور کند. تحلیل شما در باب این موضوع چیست؟»، گفت: «هیچکس نگفته ایران قصد دارد تنگه هرمز را ببندد. تاکنون هیچکدام از مسئولان رسمی جمهوری اسلامی عنوان نکردهاند که ایران قصد دارد تنگه هرمز را ببندد. این چیزی است که اسرائیلیها به دنبال ایجاد آن هستند. ایران همواره در طول تاریخ ضامن حفظ امنیت آبراهه تنگه هرمز بوده و در آینده نیز خواهد بود. ایران با هر تهدیدی برای بستن تنگه هرمز مقاومت میکند و هیچگاه به دنبال بستن این تنگه نبوده و نخواهد بود. موج خبری ناشی از این مسئله نیز توسط اسرائیل ایجاد شده که قصد دارند در بین کشورهای منطقه تنش و درگیری ایجاد کنند. کسانی که چنین مسائلی را مطرح میکنند به دنبال این هستند که به افکار عمومی جهان این نکته را القا کنند که ایران در تنگه هرمز به عنوان یکی از آبراهههای حیاتی جهان اخلال ایجاد میکند.»
مشاور سابق رئیسجمهور در اظهارنظری مضحک و عجیب مدعی شده است که بستن تنگه هرمز تئوری اسرائیلی است. این در حالی است که اکنون با توجه به جنگ اقتصادی تمامعیار آمریکا با ایران برای تحریم نفت کشورمان، ایران به عنوان یک اهرم فشار از گزینه «بستن تنگه هرمز» کمک میگیرد. چرا که سیاست خارجی در هر کشور بدون بهرهمندی از رویکردهای بازدارنده، بیاثر است.
آمریکا و متحدان اروپایی و منطقهای واشنگتن به خوبی میدانند که کوچکترین تحرک در تنگه هرمز، (نه حتی بستن آن)، باعث افزایش قیمت نفت و بنزین و بالا بردن هزینههای این کشورها خواهد شد.
چندی پیش پایگاه «میدل ایست مانیتور» در تحلیلی با اشاره به اهمیت راهبردی تنگه هرمز نوشته بود: «تنگه هرمز، مهمترین شریان نفتی جهان است که ۳0 درصد نفت موردنیاز جهان از آنجا عبور میکند و بستن کوتاهمدت آن، تاثیر شدیدی بر اقتصاد جهان داشته و ادامه آن نیز پیامدهای سیاسی به همراه دارد.»
روزنامه آلمانی «دی ولت» نیز چندی پیش با اشاره به اینکه اگر ایران تهدید خود مبنی بر بستن تنگه هرمز را اجرایی کند ترامپ آسیب سختی میبیند، این تنگه را پاشنه آشیل رئیسجمهور آمریکا در رابطه با ایران دانست.
لازم به ذکر است که مسئولان ارشد سیاسی و نظامی کشورمان همواره از موضوع «ناامن کردن تنگه هرمز برای آمریکا» در صورت تحریم نفتی ایران به عنوان گزینهای قدرتمند در دستان کشورمان نام بردهاند.
تغییر ریل از توجیهگر کمبود اختیارات به منتقد!
روزنامه آفتاب یزد دیروز در ستون طنز خود به موضوع اختیارات رئیسجمهور پرداخته بود. اخیرا در مراسم افطاری فعالان سیاسی و اعضای احزاب با رئیسجمهور موضوعاتی مطرح شد که مهمترین آن جملهای منسوب به رئیس دولت است که گفته باید از رئیسجمهور در حد و حدود اختیاراتش توقع داشته باشید!
دیروز آفتاب یزد در ستون طنز خود نوشته بود: «رئیس دولت میگوید در حدود اختیارت دولت از آن مطالبه کنید، اختیاراتش محدود است. خب فدات شم موقع انتخابات چرا نمیگویید اختیارات محدود است. چرا اگه محدود است هنگامه انتخابات شعارها نامحدود است؟ موقع انتخابات میشود منجی ملت. پس از انتخابات شرمنده ملت!... قربونت برم دنیا دو روزه ارزش نداره به خاطر چند تا رای بیشتر یک چیزی بگویید فردا توش بمانید.»
این روزنامه در صفحهای دیگر نیز با رویکرد طنز به معاون اول اصلاحطلب دولت پرداخته و از او این جمله را نقل کرده که «وابستگی دولت به نفت به 30 درصد رسید» و سپس این روزنامه در پاسخ نوشته: «عوضش از طریق بنزین و صنعت خودرو وابستگی به جیب مردم به 70 درصد رسید.»
همچنین این روزنامه موضوع اختصاص ارز دولتی به غذای سگ و گربه وارداتی را نیز مورد توجه قرار داده است. در همین موارد اگر دقت میشد و شخص رئیس دولت و دولتمردان اگر دقت میکردند نیاز به فرافکنیهایی از جنس «تقصیر دولت قبل است» و یا «اختیاراتمان کم است» نبود. اینکه دولت در تخصیص ارز دقت کند که ارز دولتی با رانت یا در عدم نظارت به تاراج نرود؛ اینکه در حد اختیارات دولت هست. ضمن آنکه باید گفت این سخن از اساس نادرست است و رئیسجمهور در اندازه مقام خود دارای اختیارات است و از قضا این دولت در میان تمام دولتهای قبلی از اختیارات بیشتری برخوردار است.
گفتنی است که پس از آنکه جملات رئیس دولت در مورد اختیارات مطرح شد، ابتدا بخشی از طیف اصلاحطلب به این خط پرداختند اما به سرعت متوجه شدند که حرکت روی این خط اشتباهی فاحش است. همین روزنامه آفتاب یزد در هفته گذشته در مصاحبه با یکی از محکومین فتنه 88 به این نتیجه میرسد که مجبور بودهاند که مردم را فریب بدهند: «تصور میرود که روحانی در رقابتهای انتخاباتی چارهای جز ارائه شعارهای فراتر از اختیاراتش نداشت» و در توجیه این فریب نیز آورده بود: «همخوانی وعدهها با سطح اختیارات رئیسجمهوری عملا در کشور ممکن نیست[!] زیرا در تبلیغات ریاست جمهوری تنها رئیسجمهور در کارزار انتخابات سخن نمیگوید بلکه ستادهای انتخاباتی و برنامهسازان او شعارهایی را مطرح میکنند تا رأی اعتماد عمومی را کسب کنند.»
باز هم که نظارت استصوابی اردوگاه اصلاحات را فراموش کردید
روزنامه اعتماد دیروز گفتوگویی را با محمد نعیمیپور از مدعیان اصلاحات منتشر کرد. وی در بخشی از مصاحبه در پاسخ به سؤال خبرنگار که «بنابراین شما عامل اصلی سرگشتگی که میان نیروهای اصلاحطلب تازهکار به خصوص در مجلس اتفاق افتاده است را استصواب میدانید؟» گفته است: «بله. وقتی اساسا نمیتوان با برنامه مشخص و روشن وارد شد و بر اساس آن برنامه کاندیداها را مشخص کرد نهایتا به این میرسیم که عدهای موسوم به اصلاحطلب یا بعضا علاقهمند به اصلاحطلبی با تجربیات متفاوت و اندک، نه در حدی که اصلاحطلبی را مشق کرده باشند، وارد محلی برای سیاستورزی در سطح پارلمان میشوند نمیتوان انتظار بیشتری داشت.»
از طیفی که با رانت و پول لیست میبندد و در درون اردوگاه خود نظارت استصوابی دارد، تعجبی نیست که عامل ناکارآمدیهایش را «دولت پنهان»، «نظارت استصوابی شورای نگهبان»، «اختیار نداریم» و... جا بزند. محسن ميردامادي از مدعيان اصلاحطلبي به روزنامه ايران گفته بود: «من بعضي وقتها فكر ميكنم ما در مجموعه اصلاحات، خودمان براي خودمان نظارت استصوابي درست كردهايم... بايد در اصلاحات به سمت تشكيل جبهه فراگير حركت كنيم كه البته كار ساده و راحتي نيست و زحمت دارد. سازوكاري كه براي اداره كشور برنامه داشته باشد، در گزينش نامزدها واقعا كارآمدترين نامزدها را انتخاب كند نه اينكه «رابطهبازي» شود و هر كسي سعي كند نفرات و ارادتمندان خود را هل بدهد در ليست. با چنين سازوكاري ميتوان از كساني كه وارد مجلس و شورا شدند، حسابكشي كرد تا مردم متوجه شوند چه اقداماتي كردهاند.» مصاحبهشونده میگوید به دلیل نظارت استصوابی شورای نگهبان نمیتوان بر اساس «برنامه مشخص و روشن» کاندیدا معرفی کرد. مدعیان اصلاحات جز رفع حصر و ورود زنان به ورزشگاه و دوقطبیسازی برای فریب جامعه، مگر برنامه دیگری هم دارند؟